Νόμος 4607/19 - Άρθρο 11

Άρθρο 11: Τροποποιήσεις του άρθρου 49 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

(σημεία 1, 2 και 5 του άρθρου 2 και άρθρο 4 της Οδηγίας 1164/2016/ΕΕ)

 

Το άρθρο 49 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (νόμος 4172/2013 (ΦΕΚ 167/Α/2013))) αντικαθίσταται ως εξής:

 

{Άρθρο 49: Κανόνας περιορισμού των τόκων

 

1. Το υπερβαίνον κόστος δανεισμού εκπίπτει κατά το φορολογικό έτος στο οποίο προκύπτει και μόνο έως ποσοστό 30% των κερδών προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) του φορολογουμένου.

 

2. Ο όρος υπερβαίνον κόστος δανεισμού σημαίνει το ποσό, κατά το οποίο το εκπεστέο κόστος δανεισμού ενός φορολογουμένου, υπερβαίνει τα φορολογητέα έσοδα από τόκους και άλλα οικονομικώς ισοδύναμα φορολογητέα έσοδα τα οποία λαμβάνει ο φορολογούμενος, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο.

 

Ο όρος κόστος δανεισμού περιλαμβάνει δαπάνες για τόκους κάθε μορφής χρέους, άλλες δαπάνες οικονομικά ισοδύναμες με τόκους και έξοδα που προκύπτουν από την άντληση χρηματοδότησης, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο ελληνικό δίκαιο, περιλαμβανομένων ενδεικτικά των πληρωμών στο πλαίσιο δανείων με συμμετοχή στο κέρδος, των τεκμαρτών τόκων επί προϊόντων, όπως τα μετατρέψιμα ομόλογα και τα ομόλογα μηδενικού τοκομεριδίου, των χορηγήσεων στο πλαίσιο εναλλακτικών χρηματοδοτικών ρυθμίσεων, όπως η Ισλαμική χρηματοδότηση, του στοιχείου του χρηματοοικονομικού κόστους από χρηματοδοτικά μισθώματα, των κεφαλαιοποιημένων τόκων που καταχωρίζονται ως αξία στον ισολογισμό του αντίστοιχου περιουσιακού στοιχείου ή της απόσβεσης των κεφαλαιοποιημένων τόκων, των χορηγήσεων που υπολογίζονται με βάση την επιστροφή κεφαλαίων στο πλαίσιο των κανόνων για τις ενδοομιλικές συναλλαγές κατά περίπτωση, των πλασματικών τόκων βάσει παραγώγων ή συμφωνιών αντιστάθμισης κινδύνου σχετικά με τον δανεισμό μιας οντότητας, ορισμένων συναλλαγματικών κερδών και ζημιών επί δανείων και προϊόντων που συνδέονται με την άντληση χρηματοδότησης, των εγγυήσεων για χρηματοδοτικές ρυθμίσεις, των τελών διακανονισμού και συναφών δαπανών που σχετίζονται με τον δανεισμό κεφαλαίων.

 

3. Τα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) υπολογίζονται προσθέτοντας στο φορολογητέο εισόδημα τα ποσά που αντιστοιχούν στο υπερβαίνον κόστος δανεισμού και τις φορολογικές αποσβέσεις, όπως αυτά προκύπτουν μετά τις φορολογικές αναπροσαρμογές που προβλέπονται στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Το απαλλασσόμενο από φόρους εισόδημα δεν συνυπολογίζεται στα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) του φορολογουμένου.

 

4. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, αναγνωρίζεται στο φορολογούμενο το δικαίωμα έκπτωσης του υπερβαίνοντος κόστους δανεισμού μέχρι του ποσού των 3.000.000 €.

 

5. Από το πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 1, εξαιρείται το υπερβαίνον κόστος δανεισμού που προκύπτει από δάνεια τρίτων τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση μακροπρόθεσμων δημόσιων έργων υποδομής, όταν ο φορέας εκμετάλλευσης του έργου, το κόστος δανεισμού, τα περιουσιακά στοιχεία και τα εισοδήματα βρίσκονται όλα στην Ένωση. Ως μακροπρόθεσμο δημόσιο έργο υποδομής νοείται το έργο που παρέχει, αναβαθμίζει, εκμεταλλεύεται και/ή συντηρεί περιουσιακό στοιχείο μεγάλης κλίμακας και το οποίο αποτελεί αντικείμενο σύμβασης παραχώρησης κατά την έννοια των διατάξεων των νόμων 4412/2016 (ΦΕΚ 147/Α/2016) και 4413/2016 (ΦΕΚ 148/Α/2016) ή αποτελεί αντικείμενο σύμβασης Σύμπραξης Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 3389/2005.

 

6. Το υπερβαίνον κόστος δανεισμού που δεν μπορεί να εκπέσει κατά το τρέχον φορολογικό έτος, με βάση τις παραγράφους 1 έως 5 μεταφέρεται χωρίς χρονικό περιορισμό.

 

7. Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται στις χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις.

 

Ο όρος χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις περιλαμβάνει τις εξής περιπτώσεις:

 

α) πιστωτικό ίδρυμα, όπως ορίζεται στην παράγραφο 27 του άρθρου 4 του νόμου [Ν] 4514/2018 (ΦΕΚ 14/Α/2018), ή επιχείρηση επενδύσεων, όπως ορίζεται στην περίπτωση α' της παραγράφου 1 του ιδίου άρθρου και νόμου ή διαχειριστής οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων (ΔΟΕΕ), όπως ορίζεται στην υποπερίπτωση α)α' της περίπτωσης β' της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του νόμου [Ν] 4209/2013 (ΦΕΚ 253/Α/2013), ή επιχείρηση διαχείρισης οργανισμών συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ), όπως ορίζεται στο στοιχείο β' του άρθρου 3 του νόμου 4099/2012 (ΦΕΚ 250/Α/2012) ή όπως ορίζεται στο στοιχείο β' της παραγράφου 1 του άρθρου 2 της Οδηγίας 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕL 235/2009).

 

β) ασφαλιστική επιχείρηση, όπως ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 3 του νόμου [Ν] 4364/2016 (ΦΕΚ 13/Α/2016),

 

γ) αντασφαλιστική επιχείρηση, όπως ορίζεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 3 του νόμου [Ν] 4364/2016,

 

δ) ίδρυμα επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2003/41/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, εκτός αν στο εν λόγω ίδρυμα, δεν εφαρμόζεται εν όλω ή εν μέρει η εν λόγω Οδηγία, σύμφωνα με το άρθρο 5 αυτής, ή ο εκπρόσωπος ενός ιδρύματος επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 19 της εν λόγω Οδηγίας,

 

ε) συνταξιοδοτικά ιδρύματα που διαχειρίζονται συνταξιοδοτικά προγράμματα τα οποία θεωρούνται συστήματα κοινωνικής ασφάλισης εμπίπτοντα στον Κανονισμό (ΕΚ) υπ' αριθμόν 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29-04-2004 (L 166/2004) και στον Κανονισμό (ΕΚ) υπ' αριθμόν 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16-09-2009 (L 284/2009), καθώς και κάθε νομική οντότητα που συστάθηκε με σκοπό τις επενδύσεις τέτοιων προγραμμάτων,

 

στ) οργανισμός εναλλακτικών επενδύσεων (ΟΕΕ) τη διαχείριση του οποίου έχει ΔΟΕΕ, όπως ορίζεται στην υποπερίπτωση α)α' της περίπτωσης β' της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του νόμου [Ν] 4209/2013 ή ΟΕΕ που εποπτεύεται, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο,

 

ζ) οργανισμός συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 2 του νόμου 4099/2012,

 

η) κεντρικός αντισυμβαλλόμενος, όπως ορίζεται στο σημείο 1 του άρθρου 2 του Κανονισμού (ΕΕ) υπ' αριθμόν 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 04-07-2012 (L 201/2012),

 

θ) κεντρικό αποθετήριο αξιών, όπως ορίζεται στο σημείο 1 της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Κανονισμού (ΕΕ) υπ' αριθμόν 909/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23-07-2014 (L 257/2014).}

 



Copyright © 2020 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.