|
1. A. Η προθεσμία της παραγράφου 2 του άρθρου 30 του νόμου 4223/2013 (ΦΕΚ 287/Α/2013), όπως ισχύει, παρατείνεται από τη λήξη της για 20 εργάσιμες ημέρες. Η αληθής έννοια της αρχικής προθεσμίας των πέντε ημερών της ίδιας παραγράφου αφορά σε εργάσιμες ημέρες.
Β. Η παράγραφος 3 του άρθρου 30 του νόμου 4223/2013, όπως ισχύει, τροποποιείται ως ακολούθως:
{3. Εντός 3 ημερών από τη λήξη της προθεσμίας της προηγούμενης παραγράφου, το αρμόδιο προς διορισμό όργανο του φορέα υποδοχής συντάσσει την απόφαση μετάταξης κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διαδικασίας. Εν συνεχεία βεβαιώνεται η ύπαρξη της αναγκαίας πίστωσης και η απόφαση αποστέλλεται αμελλητί προς έλεγχο νομιμότητας στον οικείο Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή προκειμένου για την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας και την Ένωση Περιφερειών Ελλάδος στον Υπουργό Εσωτερικών.}
2. Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 50 του νόμου 4186/2013 (ΦΕΚ 193/Α/2013) αντικαθίσταται ως εξής:
{2. Στην παράγραφο 2 του άρθρου δεύτερου του νόμου 4087/2012 (ΦΕΚ 196/Α/2012) προστίθεται τελευταίο εδάφιο ως εξής:
{Το ποσό αυτό αποδίδεται απευθείας σε δήμους όπου εφαρμόζεται το σχετικό πρόγραμμα ή μέσω των οικείων οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης σε φορείς που το υλοποιούν, βάσει απολογιστικών στοιχείων και παραστατικών.}}
3. Η από 15-03-2012 πράξη νομοθετικού περιεχομένου Λήψη μέτρων για την άμεση αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν από τα γεγονότα της 12-02-2012 στο κέντρο των Αθηνών (ΦΕΚ 59/Α/2012) που κυρώθηκε με τις διατάξεις του νόμου 4082/2012 (ΦΕΚ 187/Α/2012) τροποποιείται ως ακολούθως:
1. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 2 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
{Για τα ακίνητα που έχουν συνολική ζημιά άνω των 15.000 ευρώ, στην περίπτωση που αυτά παρουσιάζουν εικόνα ολικής καταστροφής (ακόμα και αν δεν έχει υποστεί βλάβη ο φέρων οργανισμός) και δεν έχει γίνει αναλυτική καταγραφή των ζημιών όπως αυτή προβλέπεται από το υπόδειγμα Β', η σχετική αποζημίωση, υπολογίζεται με βάση ενιαία τιμή ανά m2 επιφάνειας. Η τιμή μονάδας ανά τετραγωνικό μέτρο καθορίζεται ως κάτωθι:
Α) Υπόγειο €/m2.
Β) Ισόγεια - πατάρια - όροφοι 970 €/m2.
Γ) Κοινόχρηστοι χώροι 380 €/m2.
Ειδικά, για τα ακίνητα της εν λόγω παραγράφου, που είναι διατηρητέα και τα οποία έχουν αρμοδίως χαρακτηριστεί ως μνημεία και η πράξη χαρακτηρισμού τους έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η σχετική αποζημίωση υπολογίζεται βάσει των ανωτέρω τιμών ανά m2 επιφανείας προσαυξημένες κατά 50%.}
2. Στο τέλος του άρθρου 3 προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
{3. Τυχόν ασφαλιστικές αποζημιώσεις που καταβάλλονται, λόγω της ασφάλισης του ακινήτου για κινδύνους αντίστοιχους με τις ζημιές όπως ορίζονται στην παρούσα πράξη νομοθετικού περιεχομένου, απομειώνουν ισόποσα το ποσό της δικαιούμενης αποζημίωσης. Η αποζημίωση γίνεται από την οικονομική υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για την πληρωμή των αποζημιώσεων, μετά από την προσκόμιση σε αυτή σχετικής βεβαίωσης της ασφαλιστικής εταιρείας ή υπεύθυνης δήλωσης του δικαιούχου για τη μη ασφάλιση του ακινήτου για την αιτία αυτή. Η αποζημίωση των άρθρων 2 και 3 της παρούσας πράξης νομοθετικού περιεχομένου αφορά μόνο ζημιές που υπέστη το ακίνητο (κτίριο).}
3. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 1 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
{Στην περίπτωση που έχουν υποβληθεί αιτήσεις για την καταβολή της αποζημίωσης που προβλέπεται από την παρούσα πράξη νομοθετικού περιεχομένου παράλληλα και από τον ιδιοκτήτη και από τον μισθωτή του ακινήτου η οικονομική υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για την πληρωμή της εν λόγω αποζημίωσης ζητά από τους αιτούντες υπεύθυνη δήλωση συνοδευόμενη από σχετικά παραστατικά - δικαιολογητικά σχετικά με το εάν έχει διενεργηθεί ήδη από αυτούς αποκατάσταση των ζημιών. Η αποζημίωση δίνεται σε αυτόν που θα προσκομίσει τα ανωτέρω. Στην περίπτωση που δεν έχει διενεργηθεί αποκατάσταση των ζημιών ή αυτό δεν προκύπτει με ασφάλεια για τον έναν από τους αιτούντες η αποζημίωση δίνεται μόνο εφόσον προσκομισθεί κοινή υπεύθυνη δήλωση όλων των αιτούντων - δικαιούχων από την οποία να προκύπτει η συμφωνία τους για την καταβολή της σε έναν από αυτούς.}
4. Οι παράγραφοι 12 και 14 του άρθρου 15 του νόμου 4013/2011 αντικαθίστανται ως ακολούθως:
{12. Μισθώσεις ακινήτων, που υπάγονται στο προεδρικό διάταγμα [ΠΔ] 34/1995, οι οποίες αφορούν σε ακίνητα που βρίσκονται σε παραμεθόριους νησιωτικούς δήμους χαρακτηρισμένους τουριστικούς τόπους και στεγάζονται τουριστικές επιχειρήσεις των άρθρων 1 του βασιλικού διατάγματος [ΒΔ] 436/1961 και 2 του νόμου 2160/1993 με εκμισθωτή το Δημόσιο, νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, οργανισμό τοπικής αυτοδιοίκησης ή φορέα του ευρύτερου δημόσιου τομέα, συμπεριλαμβανομένων αυτών που έχουν παραταθεί ή ανανεωθεί, εφόσον δεν υπάρχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές μισθωμάτων ή άλλες οφειλές προς τον οικείο φορέα, μπορούν να παρατείνονται μέχρι 12 χρόνια από τη λήξη τους με απόφαση του αρμόδιου οργάνου και με απευθείας σύναψη σύμβασης παράτασης της μίσθωσης με τον εγκατεστημένο στο μίσθιο μισθωτή. Το ίδιο ισχύει και για μισθώσεις των παραπάνω ακινήτων που έχουν λήξει και των οποίων το μίσθιο δεν έχει αποδοθεί.
14. Μισθώσεις ακινήτων που υπάγονται στο προεδρικό διάταγμα [ΠΔ] 34/1995, οι οποίες αφορούν σε ακίνητα που βρίσκονται σε παραμεθόριους νησιωτικούς δήμους χαρακτηρισμένους τουριστικούς τόπους και στα οποία στεγάζονται τουριστικές επιχειρήσεις των άρθρων 1 του βασιλικού διατάγματος [ΒΔ] 436/1961 και 2 του νόμου 2160/1993, που καταρτίστηκαν κατ' εφαρμογή της παραγράφου 19 του άρθρου 7 του νόμου 2741/1999 Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων, άλλες ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης και λοιπές διατάξεις (ΦΕΚ 199/Α/1999), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 9 του νόμου 3517/2006 (ΦΕΚ 271/Α/2006), με ετήσιο μίσθωμα ίσο ή μεγαλύτερο από το 6% της εκάστοτε αντικειμενικής ή της αγοραίας αξίας του μισθίου στις περιοχές που δεν ισχύει το σύστημα προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων με αντικειμενικά κριτήρια, εφόσον δεν υπάρχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές μισθωμάτων ή άλλες οφειλές προς τον οικείο φορέα, μπορούν να τροποποιηθούν ως προς τον όρο αυτόν με συμφωνία των συμβαλλόμενων μερών. Στην περίπτωση αυτή, το συμφωνηθέν μίσθωμα δεν μπορεί να είναι κατώτερο από το 4,8% της εκάστοτε ισχύουσας αντικειμενικής αξίας ή της αγοραίας αξίας του μισθίου, κατά την παραπάνω διάκριση.}