|
1. α. Κρατούμενοι που κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού εκτίουν ποινή φυλάκισης, απολύονται από το συμβούλιο των πλημμελειοδικών του τόπου έκτισης της ποινής υπό τον όρο της ανάκλησης χωρίς τη συνδρομή των προϋποθέσεων των άρθρων 105 και επόμενα του Ποινικού Κώδικα, εφόσον δεν κατέστησαν φυγόποινοι μετά την καταδίκη τους:
i. αν η ποινή τους έχει διάρκεια μέχρι ένα έτος,
ii. αν η ποινή τους έχει διάρκεια μεγαλύτερη του έτους και έχουν εκτίσει με οποιονδήποτε τρόπο το ήμισυ αυτής.
β. Όσοι απολύονται υπό όρο κατά το εδάφιο α' αν υποπέσουν μέσα σε ένα έτος από τη δημοσίευση του νόμου αυτού σε νέο από δόλο προερχόμενο έγκλημα και καταδικαστούν αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας μεγαλύτερη του έτους, εκτίουν αθροιστικά και το υπόλοιπο της ποινής, για το οποίο έχουν απολυθεί υπό όρο.
γ. Οι διευθυντές των σωφρονιστικών καταστημάτων οφείλουν μέσα σε πέντε ημέρες από την ισχύ του νόμου αυτού να υποβάλουν στον εισαγγελέα του τόπου έκτισης της ποινής τους φακέλους των καταδίκων που πληρούν τις προϋποθέσεις του εδαφίου α για την εφαρμογή του παρόντος.
δ. Απολύσεις που γίνονται κατά το εδάφιο α ανακοινώνονται από τους διευθυντές των καταστημάτων κράτησης στις αρμόδιες υπηρεσίες ποινικού μητρώου και καταχωρούνται στα ατομικά δελτία των απολυθέντων.
ε. Προσωπική κράτηση κατά τις κείμενες διατάξεις των απολυομένων κατά το εδάφιο α' για την είσπραξη των δικαστικών εξόδων και τελών, που έχουν επιβληθεί με τις οικείες καταδικαστικές αποφάσεις, δεν επιτρέπεται.
στ. Κάθε αμφισβήτηση ως προς την εφαρμογή του άρθρου αυτού λύεται από το συμβούλιο των πλημμελειοδικών του εδαφίου α. Η διάταξη της παραγράφου αυτής εφαρμόζεται και σε αυτούς που μετά τη δημοσίευση του νόμου απέκτησαν τις προϋποθέσεις του εδαφίου α' κατόπιν ασκήσεως ενδίκου μέσου και εφόσον εκτίουν την ποινή κατά τη δημοσίευση του
νόμου.
2. Η παράγραφος 1 του άρθρου 25 του νόμου [Ν] 2058/1952, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 24 του νόμου [Ν] 410/1976, αντικαθίσταται ως εξής:
{1. Για όσους έχουν καταδικαστεί σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη από έξι μήνες κάθε ημέρα εργασίας ή συμμετοχής σε προγράμματα κατάρτισης ή επαγγελματικής εκπαίδευσης μπορεί να υπολογίζεται ευεργετικά κατ' ανώτατο όριο μέχρι δύο ημέρες ποινής που εκτίεται. Το μέτρο του ευεργετικού υπολογισμού ημερών εργασίας ή κατάρτισης των κρατουμένων καθορίζεται με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης.}
3. Η παράγραφος 5 του άρθρου 25 του νόμου [Ν] 2058/1952 αντικαθίσταται ως εξής:
{5. Για τη χορήγηση της υπό όρο απόλυσης κατά τις διατάξεις των άρθρων 105 και επόμενα του Ποινικού Κώδικα, ως ποινή που εκτίθηκε θεωρείται αυτή που υπολογίστηκε ευεργετικά κατά το νόμο αυτόν, δεν μπορεί όμως να χορηγηθεί στον κατάδικο η υπό όρο απόλυση, αν δεν εξέτισε πραγματικά τα δύο πέμπτα της ποινής που του επιβλήθηκε και σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης δεκαοκτώ έτη. Το χρονικό διάστημα των δύο πέμπτων ή επί ισόβιας κάθειρξης, των δεκαοκτώ ετών, προσαυξάνεται κατά τα δύο πέμπτα των λοιπών ποινών, στην περίπτωση που αυτές συντρέχουν σωρευτικά. Σε κάθε περίπτωση όμως ο κατάδικος μπορεί να απολυθεί αν έχει εκτίσει είκοσι δύο έτη. Η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται σε καταδικασθέντες για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας, για τους οποίους εξακολουθεί να ισχύει το άρθρο 5 του νόμου [Ν] 2058/1952.}
4. Το άρθρο 3 του αναγκαστικού νόμου 2520/1940, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο μόνο του νόμου 290/1943, που κυρώθηκε με την 303/1946 Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου, αντικαθίσταται ως εξής:
{Όποιος από πρόθεση παραβαίνει επιτακτική ή απαγορευτική υγειονομική διάταξη από αυτές που αναφέρονται στο άρθρο 1, τιμωρείται με πρόστιμο τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων δραχμών.}
5. Στο εδάφιο α' του άρθρου 2 του νόμου [Ν] 2475/1920 προστίθενται τα εξής:
{Σε περίπτωση απόλυσης υπό όρο, το συμβούλιο των πλημμελειοδικών που έχει διατάξει την απόλυση μπορεί να επιτρέπει την έξοδο του καταδικασθέντος από τη χώρα, αν συντρέχει σπουδαίος ατομικός, οικογενειακός ή επαγγελματικός λόγος.}
6. Τα κωλύματα διορισμού σε δημόσιες υπηρεσίες, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, υπηρεσίες δήμων και κοινοτήτων, που οφείλονται σε προηγούμενη εγκληματική δράση, δεν ισχύουν για άτομα το οποία έχουν εκτίσει την ποινή ή τα μέτρα ασφαλείας που τους έχουν επιβληθεί ή έχουν απολυθεί υπό όρο, εφόσον προσλαμβάνονται σε θέσεις βοηθητικού ή ανειδίκευτου προσωπικού με σχέση εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου ή ως ωρομίσθιοι
7. Καταργούνται:
α) η παράγραφος 3 του άρθρου 25 του νόμου [Ν] 2058/1952 και
β) το άρθρο 13 του νόμου [Ν] 1436/1984.
γ) το άρθρο 62 του νόμου [Ν] 1851/1989.