|
1. Έλληνες υπήκοοι ως και ομογενείς που είχαν εγκατασταθεί στην αλλοδαπή και επαναπατρίσθηκαν μέχρι την έναρξη ισχύος του άρθρου, αυτού, μπορούν να αναγνωρίσουν το χρόνο απασχόλησής τους στην αλλοδαπή ως χρόνο ασφάλισης για κύρια σύνταξη, εφόσον:
α) Ο χρόνος που αναγνωρίζεται δεν είχε διανυθεί σε χώρες της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας ή σε χώρες με τις οποίες η Ελλάδα συνδέεται με διμερή ή πολυμερή σύμβαση κοινωνικής ασφάλισης, εκτός αν ο χρόνος απασχόλησης στις χώρες αυτές για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για απόκτηση δικαιώματος απόληψης περιοδικής παροχής από τις παραπάνω συμβάσεις ή τον οικείο κανονισμό της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας.
β) Δεν λαμβάνουν σύνταξη από οποιοδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης της ημεδαπής.
γ) Έχουν πραγματοποιήσει στην υποχρεωτική ασφάλιση κλάδου συντάξεων οποιουδήποτε οργανισμού κύριας ασφάλισης ή του δημοσίου χίλιες (1.000) τουλάχιστον ημέρες ασφάλισης, πλην Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων, εκτός αν κατά τον επαναπατρισμό τους είχαν συμπληρώσει το εξηκοστό (60) έτος της ηλικίας τους, οπότε απαιτούνται 500 μόνο ημέρες ασφάλισης.
Η διάταξη του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 4 του άρθρου 3 εφαρμόζεται ανάλογα και στην περίπτωση του προηγούμενου εδαφίου.
2. Για την αναγνώριση του χρόνου απασχόλησης της προηγούμενης παραγράφου οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να υποβάλουν αίτηση μέσα σε τρία έτη από την έναρξη της ισχύος αυτού του νόμου ή από τη συμπλήρωση των χρονικών προϋποθέσεων ασφάλισης της περίπτωσης γ' της προηγούμενης παραγράφου. Το δικαίωμα αναγνώρισης της προηγούμενης παραγράφου παρέχεται και στα, κατά τη νομοθεσία του οικείου φορέα, μέλη της οικογενείας του δικαιούχου.
3. Αρμόδιος φορέας για την αναγνώριση του χρόνου απασχόλησης είναι το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων για τους μισθωτούς, καθώς και για όσες άλλες κατηγορίες ασφαλίζονται σ' αυτό και ο αντίστοιχος φορέας κύριας ασφάλισης για τους αυτοτελώς απασχολούμενους ή ελεύθερους επαγγελματίες.
Αμφισβητήσεις που μπορεί να δημιουργηθούν στην εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου θα επιλύονται με αποφάσεις του Υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
4. Ο αναγνωριζόμενος χρόνος απασχόλησης δεν μπορεί να περιλαμβάνει χρόνο προηγούμενο της σύστασης του οικείου ελληνικού ασφαλιστικού φορέα, ούτε να θεωρείται ως χρόνος που διανύθηκε σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα ή άλλο ειδικό καθεστώς συνταξιοδότησης.
Για τη συμπλήρωση του χρόνου ασφάλισης που προβλέπεται από την παράγραφο 1 του άρθρου 10 του νόμου [Ν] 825/1978 (ΦΕΚ 189/Α/1978) δεν λαμβάνεται υπόψη ο χρόνος που αναγνωρίζεται συντάξιμος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου αυτού.
5. Με απόφαση του Υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων καθορίζονται τα στοιχεία και δικαιολογητικά που αποδεικνύουν την απασχόληση στην αλλοδαπή.