 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
1. Ο προσδιορισμός της αποζημιώσεως γίνεται δια δικαστικής αποφάσεως, καθορίζουσας μόνον την τιμήν μονάδος, άνευ αναγνωρίσεως δικαιούχων ουδέ καταψηφίσεως υπόχρεου, κατά την υπό των διατάξεων του παρόντος οριζόμενη ειδική διαδικασίαν.
2. Η ειδική διαδικασία περί προσδιορισμού της αποζημιώσεως διεξάγεται ενώπιον του αρμοδίου δικαστού ή δικαστηρίου ατελώς. Άπαντα τα δικόγραφα, οι εκθέσεις, οι δικαστικές αποφάσεις, τα υπό των διαδίκων λαμβανόμενα αντίγραφα τούτων και οι σχετικές προς την διαδικασίαν επιδόσεις, κλήσεις, αιτήσεις και βεβαιώσεις ή πιστοποιητικά συντάσσονται ατελώς.
3. Οι διάδικοι παρίστανται δια πληρεξουσίου δικηγόρου, προς ον η πληρεξουσιότης δύναται να δοθεί και δια δηλώσεως, είτε προφορικώς επ' ακροατηρίου ενώπιον του αρμοδίου δικαστού ή δικαστηρίου, είτε δι' εγγράφου φέροντος βεβαίωση της αστυνομικής αρχής, περί του γνησίου της υπογραφής του δηλούντος. Κατά τη διαδικασία του προσωρινού προσδιορισμού της αποζημίωσης, οι διάδικοι δύνανται να παρίστανται και αυτοπροσώπως.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι διαγραμμισμένες λέξεις της παραγράφου 3, καταργήθηκαν με το εδάφιο β' της περίπτωσης β' της παραγράφου 10 του άρθρου 22 του νόμου [Ν] 1868/1989 (ΦΕΚ 230/Α/1989) και εδάφιο β' της παραγράφου 6 του άρθρου 9 του νόμου [Ν] 1093/1980. |
4. Η δικαστική δαπάνη βαρύνει τον υπόχρεων προς καταβολή της αποζημιώσεως και επιδικάζεται πάντοτε υπό του αρμοδίου δικαστού ή δικαστηρίου δια της αυτής αποφάσεως της καθορίζουσας την αποζημίωση, εφόσον ο παρών νόμος δεν ορίζει άλλως, εφαρμοζόμενης της διατάξεως του άρθρου 22 του νόμου [Ν] 3693/1957 προκειμένου περί απαλλοτριώσεων υπέρ του Δημοσίου και δαπάναις αυτού ή ετέρων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή υπέρ και δαπάναις προσώπων, ων η νομική υπηρεσία διεξάγεται δια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Η καθορίζουσα προσωρινή τιμήν μονάδος απόφασις του Μονομελούς Πρωτοδικείου συνιστά τίτλο εις βάρος του υπόχρεου προς καταβολή της αποζημιώσεως δια την δικαστική δαπάνη που επιδικάζεται, εις περίπτωσιν καθ' ην αμφότεροι οι διάδικοι αποδέχθηκαν ταύτη, άλλως, εφ' όσον εις των διαδίκων ητήσατο εμπροθέσμως τον καθορισμό οριστικής τιμής παρά του αρμοδίου Εφετείου, η απόφασις, κατά το μη αποδεκτό παρ' αμφοτέρων των διαδίκων τμήμα, δεν συνιστά τίτλο ως προς την δικαστική δαπάνη, εφ' ης αποφαίνεται το Εφετείον δια της οριστικής αποφάσεώς του.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 4 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 446/1974 (ΦΕΚ 154/Α/1974). |
5. Διακοπή της δίκης δεν χωρεί, μη εφαρμοζομένων των άρθρων 298, 299, 300, 301, 302, 303, 304, 305 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.