|
1. Εκ των κατά το προηγούμενον άρθρον περιορισμών κ.λ.π. οι αναφερόμενοι εις την υγιεινή και στερεότητα επιβάλλονται αναγκαστικώς και επί των προ της ισχύος του παρόντος διατάγματος ανεγερθεισών οικοδομών, εφ' όσον καθίσταται τούτο τεχνικώς δυνατόν, οι δε λοιποί δύνανται να εφαρμόζονται εν όλω ή εν μέρει και επί των τοιούτων οικοδομών εις ας περιπτώσεις θέλει ειδικώς κανονίσει βασιλικό διάταγμα, εκδοθησόμενον με πρόταση του επί της Συγκοινωνίας υπουργού. Αρμοδία όπως αποφανθεί περί του τεχνικώς δυνατού της εφαρμογής των εις την υγιεινή και την ασφάλειαν αναγομένων περιορισμών, είναι η επί της εφαρμογής του παρόντος διατάγματος τεχνική υπηρεσία του Υπουργείου της Συγκοινωνίας, εν περιπτώσει δ' ενστάσεων των ενδιαφερομένων αποφασίζει ανεκκλήτως ο επί της Συγκοινωνίας υπουργός. Πάντως η επιβολή των περιορισμών τούτων ουδέν δημιουργεί υπέρ οιουδήποτε δικαίωμα αποζημιώσεως, του ιδιοκτήτου υποχρεουμένου να προβαίνει εις την εκτέλεσιν των σχετικών προς πραγμάτωση αυτών εργασιών ιδία δαπάνη και με φροντίδα εντός της υπό της υπηρεσίας τασσομένης σε αυτό προθεσμίας.
2. Εκ των διατάξεων του προηγουμένου άρθρου οι προϋπόθεση έχουσες την ύπαρξη εγκεκριμένου σχεδίου δύνανται να εφαρμόζονται αναλόγως και εις πόλεις, κώμες κ.λ.π. μη εχούσας έτι εγκεκριμένο σχέδιον ή εις οικοδομές κείμενες εκτός των πόλεων κ.λ.π., καθ' ον τρόπον θέλει κανονίζει εκάστοτε βασιλικό διάταγμα, εκδιδόμενο κατά τα εν παράγραφο 2 του άρθρου 9 οριζόμενα, δυναμένου εν τη περιπτώσει ταύτη να ορίζεται, συν τοις άλλοις, του ορίου των οικοδομήσιμων χώρων εντός των ιδιοκτησιών και πέραν των υφισταμένων κοινοχρήστων οδών, πλατειών κ.λ.π. μέχρι βάθους 3 m από τούτων.
3. Εάν εν τη εφαρμογή των κατά το προηγούμενο άρθρο περιορισμών, λόγω της εκ τούτων μειώσεως του δυναμένου να οικοδομηθεί χώρου επέρχεται εις το ακίνητο ζημία εν σχέσει προς τα έτερα γειτονικά τοιαύτα, εις τα οποία εξ οιασδήποτε αιτίας δεν εφαρμόσθηκαν οι ειρημένοι περιορισμοί, τα τελευταία δε ταύτα ωφελούνται οπωσδήποτε ως εκ της ζημίας ταύτης, δύναται δια βασιλικών διαταγμάτων, εκδιδομένων με πρόταση των υπουργών Οικονομικών και Συγκοινωνίας, εφ' άπαξ δι' εκάστην πόλιν, κώμη κ.λ.π. ή δι' έκαστον αυτών τμήμα, να επιβάλλεται εις τους ιδιοκτήτες των ούτω ωφελουμένων ακινήτων χρηματική εισφορά. Η φύσις των ζημιών και ωφελειών, ο τρόπος καθορισμού αυτών και του ποσού των εισφορών εν εκάστη περιπτώσει, και ο τρόπος καταβολής των τελευταίων τούτων κανονίζονται δια των αυτών ως άνω διαταγμάτων, μετά σχετική γνώμη του συμβουλίου των δημοσίων έργων. Η κατά τα ανωτέρω εισφορά παύει εν όλω ή εν μέρει, αφ' ης τα αντικείμενα εις τους ανωτέρω όρους και περιορισμούς τμήματα της οικοδομής καταστούν ετοιμόρροπα και άχρηστα, παύει δε οριστικώς όταν τα τμήματα ταύτα κατεδαφισθούν.