|
Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 9 του άρθρου 2 του νόμου [Ν] 1667/1986 (ΦΕΚ 196/Α/1986) που προστέθηκε με το άρθρο 17 παράγραφος 1 του νόμου 3156/2003 (ΦΕΚ 157/Α/2003) αντικαθίσταται ως εξής:
{Προκειμένου για πιστωτικούς συνεταιρισμούς που λειτουργούν ως πιστωτικά ιδρύματα, στον συνεταίρο που αποχωρεί ή αποκλείεται, αποδίδεται η αξία της συνεταιριστικής μερίδας που αναλογεί στην καθαρή περιουσία του πιστωτικού συνεταιρισμού, όπως αυτή προκύπτει από τον ισολογισμό της τελευταίας χρήσης.
Η αξία αυτή μπορεί να αναπροσαρμόζεται με μέθοδο αποτίμησης αναφερόμενη στο καταστατικό, στο οποίο θα προβλέπεται επίσης ότι ο υπολογισμός της πιστοποιείται από ορκωτούς ελεγκτές και επιπλέον ότι η απόδοση της υπεραξίας αυτής στον συνεταίρο θα τελεί υπό την προϋπόθεση ότι δεν θίγονται οι υποχρεώσεις του συνεταιρισμού που συναρτώνται με το ύψος των ιδίων κεφαλαίων του, βάσει των εκάστοτε ισχυόντων κανόνων εποπτείας. Σε κάθε περίπτωση κατά τον ως άνω υπολογισμό θα πρέπει να αφαιρείται το ποσό κατά το οποίο οι σχηματισμένες προβλέψεις υπολείπονται των απαιτουμένων, σύμφωνα με την κατά το άρθρο 18 παράγραφος 5 του νόμου [Ν] 2076/1992 (ΦΕΚ 130/Α/1992), που προστέθηκε με το άρθρο 38 παράγραφος 3)β του νόμου 2937/2001 (ΦΕΚ 169/Α/2001), έκθεση των ορκωτών ελεγκτών και τη σύμφωνη γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδος για τη διαφορά αυτή.}