|
Κατά την έννοια του νόμου αυτού νοούνται ως:
1.1. Συσκευασία: κάθε προϊόν, κατασκευασμένο από οποιοδήποτε είδος υλικού από πρώτες ύλες μέχρι επεξεργασμένα υλικά και προοριζόμενο να χρησιμοποιείται για να περιέχει αγαθά με σκοπό την προστασία, διακίνηση, τη διάθεση και την παρουσίασή τους από τον παραγωγό μέχρι τον χρήστη ή τον καταναλωτή. Ως συσκευασίες θεωρούνται όλα τα είδη μίας ή πολλαπλής χρήσης που χρησιμοποιούνται για τον ίδιο σκοπό.
Ως συσκευασία νοείται μόνο:
α) Η συσκευασία προς πώληση ή πρωτογενής συσκευασία, δηλαδή η συσκευασία η σχεδιασμένη κατά τρόπο που να αποτελεί, στο σημείο αγοράς, χωριστή μονάδα προς πώληση στον τελικό χρήστη ή καταναλωτή.
β) Η ομαδοποιημένη συσκευασία ή δευτερογενής συσκευασία, δηλαδή η συσκευασία η σχεδιασμένη κατά τρόπο που να αποτελεί στο σημείο αγοράς σύνολο ορισμένου αριθμού μονάδων προς πώληση, είτε αυτές πωλούνται ως έχουν στον τελικό χρήστη ή καταναλωτή είτε χρησιμεύουν μόνο για την πλήρωση των εκθετηρίων στο σημείο πώλησης. Η εν λόγω συσκευασία μπορεί να αφαιρείται από το προϊόν χωρίς να επηρεάζονται τα χαρακτηριστικά του και να παραδίδεται από τον τελικό χρήστη ή καταναλωτή στον πωλητή.
γ) Η συσκευασία μεταφοράς ή τριτογενής συσκευασία, δηλαδή η συσκευασία η σχεδιασμένη κατά τρόπο που να διευκολύνει τη διακίνηση και μεταφορά αριθμού μονάδων προς πώληση ή ομαδοποιημένων συσκευασιών, προκειμένου να αποφεύγεται η δια χειρός διακίνηση και οι ζημίες κατά τη μεταφορά. Στις συσκευασίες μεταφοράς δεν περιλαμβάνονται τα εμπορευματοκιβώτια των οδικών, σιδηροδρομικών, θαλάσσιων και αεροπορικών μεταφορών.
1.2. Ο ορισμός της συσκευασίας βασίζεται περαιτέρω στα ακόλουθα κριτήρια, επεξηγηματικά παραδείγματα της εφαρμογής των οποίων είναι τα αντικείμενα που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι.
i) θεωρούνται συσκευασία τα αντικείμενα που πληρούν τον ανωτέρω ορισμό, με την επιφύλαξη άλλων λειτουργιών τις οποίες μπορεί επίσης να επιτελεί η συσκευασία, εκτός αν το αντικείμενο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος προϊόντος, και είναι αναγκαίο για να περιέχει, υποστηρίζει ή διαφυλάσσει το προϊόν αυτό σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και όλα τα στοιχεία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν, να καταναλωθούν ή να διατεθούν από κοινού.
ii) Τα αντικείμενα που έχουν σχεδιασθεί και προορίζονται για να γεμίζονται στο σημείο πώλησης, καθώς και τα αντικείμενα μιας χρήσης που πωλούνται γεμάτα ή έχουν σχεδιασθεί και προορίζονται για να γεμίζονται στο σημείο πώλησης, θεωρούνται συσκευασία, εφόσον επιτελούν λειτουργία συσκευασίας.
iii) Τα συστατικά μέρη της συσκευασίας και τα ενσωματωμένα στη συσκευασία βοηθητικά στοιχεία θεωρούνται μέρος της συσκευασίας στην οποία είναι ενσωματωμένα. Τα βοηθητικά στοιχεία που είναι απευθείας αναρτημένα ή προσδεδεμένα σε ένα προϊόν και τα οποία επιτελούν λειτουργία συσκευασίας, θεωρούνται συσκευασία, εκτός αν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του προϊόντος αυτού και όλα τα στοιχεία προορίζονται να καταναλωθούν ή να διατεθούν από κοινού.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 1 τίθεται όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 3 της υπουργικής απόφασης [Α] 9268/469/2007 (ΦΕΚ 286/Β/2007). |
2. Συσκευασία πολλαπλής χρήσης: Η συσκευασία που έχει σχεδιασθεί για να επαναχρησιμοποιείται. Η συσκευασία αυτή γίνεται απόβλητο συσκευασίας όταν πάψει να υπόκειται σε επαναχρησιμοποίηση.
3. Συσκευασία μίας χρήσης: Η συσκευασία που έχει σχεδιασθεί για να χρησιμοποιείται μία φορά και που γίνεται απόβλητο συσκευασίας όταν χρησιμοποιηθεί.
4. Άλλα προϊόντα: τα προϊόντα τα οποία μετά τη χρήση τους και αφού καταστούν απόβλητα, επικίνδυνα ή μη, υπόκεινται σε διαχείριση σύμφωνα με την ιεράρχηση των εργασιών όπως προβλέπεται στο άρθρο 29 του νόμου 4042/2012 και πρωτίστως σε προετοιμασία προς επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση. Στα άλλα προϊόντα περιλαμβάνονται ιδίως οχήματα, λάστιχα, καταλύτες οχημάτων, απόβλητα έλαια, ηλεκτρικές στήλες και συσσωρευτές, ηλεκτρικός και ηλεκτρονικός εξοπλισμός, είδη επίπλωσης, έντυπο υλικό, ρουχισμός, στρώματα ύπνου. Στα άλλα προϊόντα μπορεί να περιλαμβάνονται και απόβλητα, όπως τα βιοαπόβλητα, τα Απόβλητα Εκσκαφών, Κατασκευών και Κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ), μικρές ποσότητες επικίνδυνων αποβλήτων οικιακής χρήσης.
5. Πρόληψη συσκευασίας: η μείωση της ποσότητας και της ζημιογόνου για το περιβάλλον δράσης:
α) των περιεχομένων υλικών και ουσιών στις συσκευασίες και τα απόβλητα συσκευασίας,
β) των συσκευασιών ή των αποβλήτων σε επίπεδο παραγωγικών διαδικασιών και στα στάδια της εμπορίας, διανομής, χρήσης και εξάλειψης, ιδίως με την ανάπτυξη καθαρών προϊόντων και τεχνολογιών.
6. Απόβλητα συσκευασίας: η συσκευασία ή το υλικό συσκευασίας που καλύπτεται από τον ορισμό του απόβλητου του άρθρου 11 του νόμου 4042/2012, εξαιρουμένων των καταλοίπων παραγωγής.
7. Επαναχρησιμοποίηση συσκευασίας: η διεργασία, με την οποία οι συσκευασίες πολλαπλής χρήσης επαναπληρούνται ή χρησιμοποιούνται για τον ίδιο σκοπό για τον οποίο έχουν σχεδιαστεί με ή χωρίς την υποστήριξη βοηθητικών προϊόντων που υπάρχουν στην αγορά και που επιτρέπουν την επαναπλήρωση των συσκευασιών αυτών.
8. Εναλλακτική διαχείριση αποβλήτων συσκευασιών και άλλων προϊόντων: οι εργασίες συλλογής, στις οποίες περιλαμβάνεται και η εγγυοδοσία, καθώς και οι εργασίες μεταφοράς, μεταφόρτωσης, αποθήκευσης, προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωσης και κάθε άλλο είδος ανάκτησης των χρησιμοποιημένων συσκευασιών πολλαπλής χρήσης ή των αποβλήτων των συσκευασιών και άλλων προϊόντων.
9. Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΕΔ): η οργάνωση σε ατομική ή συλλογική βάση της εναλλακτικής διαχείρισης των χρησιμοποιημένων συσκευασιών ή των αποβλήτων των συσκευασιών και άλλων προϊόντων με σκοπό την κατά προτεραιότητα προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση - ανακύκλωση και, εφόσον εξαντληθούν οι δυνατότητες των δράσεων αυτών, για άλλου είδους ανάκτηση των αποβλήτων συσκευασιών ή άλλων προϊόντων. Τα Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης εξυπηρετούν αποκλειστικά σκοπούς δημόσιου συμφέροντος.
10. Οικονομικοί παράγοντες σε σχέση με τις συσκευασίες: οι προμηθευτές υλικών συσκευασίας, οι παραγωγοί και μετατροπείς συσκευασιών, τα εμφιαλωτήρια, οι χρήστες, οι εισαγωγείς, οι έμποροι, οι διανομείς, οι δημόσιες αρχές και οι δημόσιοι οργανισμοί, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης.
11. Σύστημα εγγυοδοσίας: το σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης αποβλήτων συσκευασιών, κατά το οποίο ο αγοραστής συσκευασμένου προϊόντος καταβάλλει στον πωλητή χρηματικό αντίτιμο (εγγυοδοτικό αντίτιμο), το οποίο του αποδίδεται κατά την επιστροφή της συσκευασίας, μίας ή πολλαπλής χρήσης με σκοπό την εναλλακτική διαχείρισή της.
12. Πρώτη ύλη: το προϊόν που αντλείται πρωτότυπα από το φυσικό περιβάλλον.
13. Πρωτογενές υλικό: το υλικό το οποίο είναι προϊόν επεξεργασίας πρώτων υλών ανεξάρτητα από το στάδιο της επεξεργασίας έως και το τελικό προϊόν.
14. Δευτερογενές υλικό: το υλικό το οποίο είναι προϊόν επεξεργασίας πρωτογενών υλικών, τα οποία φέρουν την ιδιότητα του απόβλητου.
15. Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ): το νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, το οποίο ιδρύθηκε με το άρθρο 24 του παρόντος με την επωνυμία Εθνικός Οργανισμός Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων (ΕΟΕΔΣΑΠ) και μετονομάστηκε σε Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης με την παράγραφο 1 του άρθρου 46 του νόμου 4042/2012 (ΦΕΚ 24/Α/2012). Ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης έχει την ευθύνη για την υλοποίηση των στόχων του νόμου αυτού.
16. Παραγωγός συσκευασιών: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο:
α) συσκευάζει προϊόντα ή αναθέτει σε τρίτο τη συσκευασία προϊόντων με σκοπό να διαθέσει τα συσκευασμένα προϊόντα στην ελληνική αγορά,
β) εισάγει συσκευασμένα προϊόντα με σκοπό τη διάθεσή τους στην ελληνική αγορά,
γ) κατασκευάζει ή εισάγει συσκευασίες με σκοπό τη διάθεσή τους στην ελληνική αγορά.
17. Διακινητής συσκευασμένων προϊόντων: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που εκθέτει στην αγορά συσκευασμένα προϊόντα ή χρησιμοποιεί συσκευασίες για πλήρωση σε σημεία πώλησης, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ή να καταναλωθούν από το κοινό.
18. Διακινητής άλλων προϊόντων: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που διακινεί στην αγορά προϊόντα από αυτά που αναφέρονται στην παράγραφο 4. Με την κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης, Εσωτερικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 17 παράγραφος 1 εξειδικεύεται το περιεχόμενο του όρου διακινητής άλλων προϊόντων για κάθε συγκεκριμένο προϊόν.
19. Παραγωγός ή διαχειριστής άλλων προϊόντων: ο παραγωγός ή ο διαχειριστής των προϊόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 4. Το περιεχόμενο του όρου παραγωγός ή διαχειριστής άλλων προϊόντων εξειδικεύεται για κάθε συγκεκριμένο προϊόν με την κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης, Εσωτερικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 17 παράγραφος 1 ή με τα προγράμματα που εκπονεί ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης και εγκρίνονται με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και των κατά περίπτωση αρμόδιων Υπουργών σύμφωνα με το άρθρο 15.
20. Εθελοντική συμφωνία: η επίσημη συμφωνία που συνάπτεται μεταξύ των αρμόδιων δημόσιων αρχών και των ενδιαφερομένων τομέων δραστηριότητας, η οποία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλα τα μέρη που επιθυμούν να συμμορφωθούν με τους όρους της συμφωνίας προκειμένου να συμβάλουν στην εκπλήρωση των στόχων του παρόντος νόμου.
21. Φορέας Συλλογικού Συστήματος Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΣΕΔ): το νομικό πρόσωπο που λειτουργεί υπό τον τύπο ανώνυμης εταιρείας ή εταιρείας περιορισμένης ευθύνης ή ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρείας ή αστικής εταιρείας και έχει ως αποκλειστικό σκοπό την οργάνωση και λειτουργία εγκεκριμένου από τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης σε συλλογική βάση (ΣΣΕΔ).
22. Φορέας Ατομικού Συστήματος Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΑΣΕΔ): το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι παραγωγός συσκευασιών ή παραγωγός ή διαχειριστής άλλων προϊόντων και οργανώνει και λειτουργεί για τα απόβλητά του εγκεκριμένου από τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης σε ατομική βάση (Ατομικό Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης).
23. Πλαστικό υλικό: το πολυμερές σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 3 του Κανονισμού 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (L 396), στο οποίο ενδεχομένως έχουν προστεθεί πρόσθετα ή άλλες ουσίες και το οποίο μπορεί να αποτελέσει κύριο δομικό στοιχείο των σακουλών μεταφοράς.
24. Πλαστικές σακούλες μεταφοράς: οι σακούλες μεταφοράς, με ή χωρίς λαβή, από πλαστικό υλικό, οι οποίες διατίθενται στους καταναλωτές στο σημείο πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων.
25. Οξοδιασπώμενες πλαστικές σακούλες μεταφοράς: οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς από πλαστικά υλικά, στα οποία περιλαμβάνονται πρόσθετα που καταλύουν τη διάσπαση των πλαστικών υλικών σε μικροτμήματα.
26. Λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς: πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μικρότερο των 50 μικρομέτρων (μm),
27. Πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς: πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μικρότερο από 15 μικρόμετρα (μm) που χρησιμοποιούνται για λόγους υγιεινής ή παρέχονται ως πρωτογενής συσκευασία χύδην τροφίμων, όταν η χρήση τους συμβάλλει στην αποφυγή σπατάλης τροφίμων,
28. Επαναχρησιμοποιήσιμες σακούλες ή τσάντες μεταφοράς: οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων με πάχος τοιχώματος μεγαλύτερο ή ίσο των 50 μικρομέτρων (μm), που είναι κατασκευασμένες σύμφωνα με το πρότυπο UNE 53942 ή άλλο ισοδύναμο πρότυπο, καθώς επίσης οι πλαστικές σακούλες/ τσάντες μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων με μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές που καλύπτει το ανωτέρω πρότυπο και οι τσάντες από κάθε άλλο είδος υλικού, που έχουν σχεδιασθεί με σκοπό την επαναχρησιμοποίησή τους (σακούλες ή τσάντες πολλαπλών χρήσεων). Οι επαναχρησιμοποιήσιμες σακούλες ή τσάντες μεταφοράς υπάγονται στην έννοια της συσκευασίας της περίπτωσης γ' της παραγράφου 1 του άρθρου 2.
29. Βιοαποδομήσιμες (ή βιοαποικοδομήσιμες)/ λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες μεταφοράς: οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς οι οποίες, στο πλαίσιο τήρησης των απαιτήσεων της παραγράφου 1 (περίπτωση γ.3 και γ.4) του άρθρου 6 του νόμου 2939/2001, υπόκεινται σε ανακύκλωση μέσω βιοαποδόμησης ή λιπασματοποίησης, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 13432 Απαιτήσεις για συσκευασία ανακτήσιμη μέσω λιπασματοποίησης και βιοαποικοδόμησης - Σχήμα δοκιμής και κριτήρια αξιολόγησης για την τελική αποδοχή της συσκευασίας ή με άλλο Ευρωπαϊκό Πρότυπο.
30. Σημεία πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων: οριοθετημένος και διαμορφωμένος χώρος, όπου ασκείται λιανικό εμπόριο εμπορευμάτων ή προϊόντων, στα οποία περιλαμβάνονται τα τρόφιμα και ποτά.
31. Έμπορος: φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή επιχείρηση λιανικού εμπορίου, συμπεριλαμβανομένου του ηλεκτρονικού εμπορίου που, στο πλαίσιο της άσκησης της εμπορικής του δραστηριότητας, παρέχει στους καταναλωτές, κατά την πώληση εμπορευμάτων ή προϊόντων, πλαστικές σακούλες μεταφοράς. Στην έννοια του εμπόρου περιλαμβάνονται και οι επαγγελματίες πωλητές που δραστηριοποιούνται σε ακάλυπτους δημόσιους, δημοτικούς, ιδιωτικούς ή εκκλησιαστικούς χώρους και γενικά χώρους που δεν αποτελούν επαγγελματική στέγη αλλά επιτρέπεται σε αυτούς η άσκηση εμπορικής δραστηριότητας (υπαίθριο εμπόριο).
32. Παραγωγός πλαστικής σακούλας μεταφοράς: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που εισάγει ή κατασκευάζει πλαστικές σακούλες μεταφοράς οι οποίες, μέσω των διακινητών/διανομέων ή των εμπόρων, προορίζονται να καταλήξουν στον καταναλωτή για τη μεταφορά εμπορευμάτων ή προϊόντων.
33. Διακινητής/διανομέας πλαστικών σακουλών μεταφοράς: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στην αλυσίδα εφοδιασμού, το οποίο διαθέτει στο λιανικό εμπόριο πλαστικές σακούλες μεταφοράς. Ο διακινητής/διανομέας πλαστικών σακουλών μεταφοράς μπορεί να είναι και παραγωγός κατά την έννοια της παραγράφου 32.
Οι όροι απόβλητα, επικίνδυνα απόβλητα, διαχείριση αποβλήτων, συλλογή, χωριστή συλλογή, πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση, επεξεργασία, ανάκτηση, προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και διάθεση έχουν την έννοια που προβλέπεται στο άρθρο 11 του νόμου 4042/2012.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο τίθεται όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 του νόμου 4496/2017 (ΦΕΚ 170/Α/2017). |