Άρθρο 77: Αναγκαστική άρση εγκαταστάσεων αποχετεύσεως κ.λ.π. δια μέσου ξένων ιδιοκτησιών

1. Οποιεσδήποτε διαμφισβητήσεις μεταξύ των γειτόνων, ως προς το τυχόν δικαίωμα του έτερου τούτων όπως διατηρεί υφιστάμενος εγκαταστάσεις περί ων το άρθρο 66 δια μέσου των κατά το άρθρο 50 τοίχων των διαχωριστικών περιφραγμάτων, εφόσον οι εγκαταστάσεις αυτές ανταποκρίνονται ως προς τον τρόπον κατασκευής και λειτουργίας αυτών εις τις διατάξεις του παρόντος και τις τυχόν ειδικές δι αυτές διατάξεις, εμπίπτουν εις την αρμοδιότητα των Δικαστηρίων και δεν χωρεί δι αυτές αναγκαστική παρέμβασις της Αρχής.

2. Εάν οι κατά την προηγούμενη παράγραφο εγκαταστάσεις δεν ανταποκρίνονται, ως προς τον τρόπον κατασκευής ή λειτουργίας αυτών προς τις διατάξεις του παρόντος ή τις τυχόν ειδικές τοιαύτας, αμφότεροι οι γείτονες ο τε δι' αυτών εξυπηρετούμενο και ο κύριος του δι' ου αυτές ακινήτου δικαιούνται και υποχρεούνται να εκτελέσουν, κατόπιν νομίμου οικοδομικής άδειας της Αρχής και συμφώνως προς αυτήν τις αναγκαίας εργασίας δια την προσαρμογή των εγκαταστάσεων προς τις απαιτήσεις του νόμου.

Σε περίπτωση μη εκτελέσεως των εργασιών αυτών εξ αμελείας των υπόχρεων ή διαφωνίας μεταξύ αυτών, ή Αρχή δύναται να εφαρμόζει αναγκαστικώς τα απαραίτητα κατά την κρίσιν της μέτρα προς άρση του τυχόν κινδύνου.

Ο κύριος του ακινήτου δι' ου διέρχονται ήδη οι εγκαταστάσεις αυτές δεν δικαιούται να παρεμπόδιση κατ' ουδένα τρόπον την ως άνω επισκευή αυτών υπό του γείτονος ή της Αρχής, με τον ισχυρισμό ότι ο γείτων ούτος στερείται νομίμου δικαιώματος δια τοιαύτας εγκαταστάσεις δια της ιδιοκτησίας του. Μόνον δικαστικώς δικαιούται ούτος να προστατεύσει τα τυχόν δικαιώματα του, εις περίπτωσιν δε δικαστικής αποφάσεως υπέρ αυτού ή νόμιμος εκτέλεσις αυτής, κατόπιν νομίμου οικοδομικής άδειας εάν συντρέχει περίπτωσις, απόκειται εις αυτόν, μη χωρούσης αναγκαστικής επεμβάσεως της Αρχής.