|
1. Η οριογραμμή της κατά το προηγούμενον άρθρον παραλίας καθορίζεται υπό της κατά το άρθρο 2 επιτροπής και χαράσσεται επί του αυτού κατά το άρθρο 2 διαγράμματος δια κίτρινης γραμμής.
2. Η κατά το άρθρο 5 του παρόντος νόμου διαπλάτυνσις του αιγιαλού και η δημιουργία παραλίας γίνεται δι' αποφάσεως του Υπουργού Οικονομικών, επικυρούσης, κατόπιν συμφώνου γνωμοδοτήσεως του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, την έκθεση της Επιτροπής μετά του διαγράμματος.
Από της δημοσιεύσεως δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως της ανωτέρω αποφάσεως, μετά της εκθέσεως και του διαγράμματος, θεωρείται οριστικώς καθορισθείσα η παραλία.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 2 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 13 του νόμου [Ν] 1078/1980 (ΦΕΚ 238/Α/1980). |
3. Τα επί των ακινήτων τούτων εμπράγματα δικαιώματα ιδιωτών ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου αποζημιώνεται υπό του Δημοσίου κατά τις εκάστοτε κείμενες διατάξεις περί αποζημιώσεως απαλλοτριούμενων ακινήτων λόγω δημοσίας ανάγκης ή κοινής ωφελείας.
Δήμοι, κοινότητες ή άλλα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, εις ά ανήκουν εμπράγματα δικαιώματα επί των ως άνω ακινήτων, υποχρεούνται εις δωρεάν παραχώρηση των δικαιωμάτων αυτών προς το Δημόσιον.
4. Η ζώνη της παραλίας θεωρείται ως παραλιακή οδός ή πρασιά, αν η οδός ανοιχθεί εσώτερο, έστω και αν δεν κατασκευάσθηκε δια τεχνικών έργων ως τοιαύτη, αλλά παραμένει εν ή ευρίσκετο πρότερον φυσική κατάσταση, έχουν δ' επί ταύτης κατ' αναλογίαν εφαρμογήν δια την απαλλοτρίωση των καταλαμβανόμενων υπ' αυτής ακινήτων οι διατάξεις των άρθρων 30, 31, 32, 33, 35 και 36 του νομοθετικού διατάγματος της 17-07-1923, ως τροποποιήθηκε δια του άρθρου 6 του νόμου 5269/1931, των κυρίων των παραλιακών κτημάτων όντων υπόχρεων να συνεισφέρουν προς δημιουργίαν της παραλίας δια της υπ' αυτών αποζημιώσεως ζώνης μέχρι πλάτους 10 m, ως οφειλόμενων εκ της δημιουργίας της παραλίας.
Οσάκις το πλάτος της παραλίας υπερβαίνει τα 15 m δια το επιπλέον των 10 m βαρύνεται το Δημόσιον.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 4 τίθεται όπως τροποποιήθηκε με την εγκύκλιο [Ε] 24295/48/1978. |
Ως αρμοδία υπηρεσία, ενεργούσα κατά το άρθρο 32 του ως άνω νομοθετικού διατάγματος της 17-07-1923, νοείται η αρμοδία υπηρεσία δημοσίων έργων του υπουργείου Συγκοινωνίας, όπου όμως αναφέρεται ο υπουργός της Συγκοινωνίας νοούνται συμπράττοντες οι υπουργοί Οικονομικών και Συγκοινωνίας.
5. Από της δημοσιεύσεως της κατά την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου αποφάσεως περί δημιουργίας της παραλίας οι κύριοι των υπό ταύτης καταλαμβανόμενων κτημάτων θεωρούνται ότι έλαβαν γνώσιν τούτου και οφείλουν επί διετία να μη προβούν εις έργα ανοικοδομήσεως, δενδροφύτευσης και άλλα που καθιστούν επιζήμια στο Δημόσιον την απαλλοτρίωση. Η τυχόν παρά την απαγόρευση ανοικοδόμησης ή δενδροφύτευσης ή δημιουργία επί της παραλίας άλλων έργων θεωρείται γενομένη επί σκοπώ παρεμποδίσεως της δημιουργίας της παραλίας και τα έργα ταύτα δεν αποζημιώνεται κατά την ακολουθούσαν διαδικασίαν της απαλλοτριώσεως.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 5 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 13 του νόμου [Ν] 1078/1980 (ΦΕΚ 238/Α/1980). |
6. Δήμοι και κοινότητες ωφελούμενοι εκ της δημιουργίας της παραλίας δύνανται να συνεισφέρουν εις την κατά το παρόν άρθρον αποζημίωση δια τα αναγκαστικώς απαλλοτριούμενα ακίνητα κατά τα οριζόμενα δια βασιλικού διατάγματος, ειδικώς εν εκάστη περιπτώσει εκδιδομένου.
7. Η κατά το παρόν άρθρο παραλία, εφ' όσον δημιουργείται εντός της κατοικημένης περιοχής πόλεων ή κωμοπόλεων και χωρίων, δεν υφίσταται δε λιμενικό ταμείον, παραχωρείται κατά χρήσιν εις τους δήμους ή κοινότητας, εντός της περιφέρειας των οποίων κείται αυτή, ως χρήσεως εν προκειμένω εννοούμενης της κοινής χρήσεως, πάσης όμως αναγκαίας τυχόν εκμεταλλεύσεως γινομένης υπό του Δημοσίου.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με το άρθρο 34 του νόμου 2971/2001 (ΦΕΚ 285/Α/2001). |