|
1. Για τη φυσική και χημική εξέταση του εμφιαλωμένου νερού ανώτατα παραδεκτά όρια είναι αυτά, που ισχύουν προ της εμφιαλώσεως (άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 2).
2. α) Ο αριθμός, ανά 1 cm3 αποικιών κοινών αερόβιων μικροβίων (μεσοφίλων), αναπτυσσομένων σε θρεπτικό άγαρ σε 48 ώρες, αμέσως μετά την εμφιάλωση θα πρέπει να είναι ουσιαστικώς ο ίδιος με τον αριθμό των αποικιών του νερού πριν από την εμφιάλωση (πηγής υδροληψίας). Στην περίπτωση όμως, που χρησιμοποιείται απολύμανση με υπολειμματική δράση ή διήθηση από μικροβιοκρατείς ηθμούς, ο αριθμός αυτός θα πρέπει να είναι πολύ χαμηλός (πρακτικώς στείρο νερό) και όχι ανώτερος του 10 σε κάθε cm3 νερού.
β) Δεν θα υπάρχουν καθόλου κολοβακτηριοειδή, κολοβακτηρίδια, εντερόκοκκοι και ψευδομονάδες ανά 100 cm3 νερού, εφόσον η εξέταση γίνεται με τη μέθοδο των πολλαπλών σωλήνων, και ανά 200 cm3, εφόσον η εξέταση γίνεται με τη μέθοδο των μεμβρανών.