|
1. Χημική εξέταση: Τουλάχιστον τέσσερις φορές το χρόνο, και κατά προτίμηση στο μέσο κάθε εποχής, θα διενεργείται πλήρης χημική εξέταση εμφιαλωμένου νερού, σύμφωνα με τους όρους του άρθρου 5 παράγραφος 1)α, για να διαπιστώνεται αν τα φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά ανταποκρίνονται σ' αυτά, που αναγράφονται πάνω στη φιάλη και στην άδεια εκμεταλλεύσεως της πηγής.
2. Μικροβιολογική εξέταση: Μετά την εμφιάλωση θα γίνεται μικροβιολογική εξέταση, κατά την οποία θα ελέγχονται οι εξής παράμετροι: α) αριθμός αποικιών κοινών αερόβιων μικροβίων (μεσοφίλων), β) αριθμός κολοβακτηριοειδών, κολοβακτηριδίων (εντερικής προελεύσεως), εντερόκοκκων και ψευδομονάδων (ψ. πυοκυανική), καθώς και κλωστηριδίου του διαθλαστικού, σύμφωνα με τη μεθοδολογία εξετάσεων, που υποδεικνύεται στο τεχνικό μέρος (παράρτημα της παρούσας), και κατά περίπτωση αναζήτηση παθογόνων μικροοργανισμών.