|
1. Ως Χημικές Εγκαταστάσεις για την εφαρμογή του άρθρου 4 του νόμου 6422/1934, θεωρούνται οι εξειδικευμένες μηχανολογικές εγκαταστάσεις του νόμου αυτού, εφόσον η λειτουργία τους έχει ως αντικείμενο την κατεργασία της ύλης με σκοπό την αλλαγή της κατάστασης ή του περιεχομένου ενέργειας ή της σύστασης και μπορεί να είναι αυτοτελείς ή να αποτελούν τμήμα σύνθετου βιομηχανικού συγκροτήματος.
2. Ως χημικές εγκαταστάσεις κατά την έννοια της προηγούμενης παραγράφου θεωρούνται ιδίως οι εξής εγκαταστάσεις:
α. Οι εγκαταστάσεις των ειδικοτήτων Γ, Δ, ΣΤ και Η του άρθρου 1 του από [ΒΔ] 16-03-1950 βασιλικού διατάγματος.
β. Από τις εγκαταστάσεις της ειδικότητας Α του άρθρου 1 του ως άνω βασιλικού διατάγματος μόνο οι εγκαταστάσεις κατεργασίας και εκκαμινεύσεως μεταλλευμάτων, παραγωγής και πρώτης κατεργασίας μετάλλων, τα χυτήρια και οι εγκαταστάσεις παραγωγής τεχνητής ξυλείας
γ. Από τις εγκαταστάσεις της ειδικότητας Β του άρθρου 1 του ως άνω ιδίου βασιλικού διατάγματος μόνο οι εγκαταστάσεις παραγωγής νημάτων, τεχνητών ή συνθετικών ινών, τα βαφεία, τυποβαφεία, πλυντήρια και φινιριστήρια νημάτων και υφασμάτων.
δ. Η ειδικότητα Ε του άρθρου 1 του ως άνω βασιλικού διατάγματος με εξαίρεση τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας μαρμάρου.
ε. Οι εγκαταστάσεις παραγωγής προϊόντων από πλαστική ύλη.
στ. Οι εγκαταστάσεις παραγωγής προϊόντων από βιομηχανικά ή μη μεταλλικά ορυκτά.
ζ. Οι εγκαταστάσεις επιμεταλλώσεως και οξειδώσεως μετάλλων και μεταλλοτυπίας.
η. Οι εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτροδίων, συσσωρευτών και ξηρών ηλεκτρικών στοιχείων.
θ. Οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας στερεών, υγρών και αερίων βιομηχανικών αποβλήτων, επεξεργασίας ύδατος, αστικών λυμάτων και στερεών απορριμμάτων.
ι. Οι εγκαταστάσεις υγιεινής και ασφάλειας εργασιακών χώρων που έχουν σκοπό την προστασία από κινδύνους έκρηξης, δηλητηρίασης ή μόλυνσης.