Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

1. Τεκτονικά διαγράμματα - Δυνητικές ολισθήσεις

 

Στην μελέτη και κατασκευή τεχνικών έργων, η πληρέστερη γνώση της φύσης και κατάστασης των ασυνεχειών, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα εκτίμησης της ευστάθειας και συνεπώς του σχεδιασμού του έργου. Η γνώση αυτή αποκτάται με συστηματική μηχανική περιγραφή των ασυνεχειών που γίνεται με ειδικά επιλεγμένες παραμέτρους, οι σπουδαιότερες των οποίων (ISRM, Suggested Methods) είναι οι πιο κάτω:

 

α) είδος (διάκλαση, στρώση, ρήγμα, σχιστότητα),

β) προσανατολισμός (φορά μέγιστης κλίσης, κλίση),

γ) συνέχεια ( ορατό μήκος),

δ) άνοιγμα (κενό μεταξύ παρειών),

ε) τραχύτητα,

στ) παρουσία και φύση υλικού πλήρωσης,

ζ) νερό,

η) απόσταση.

 

Η περιγραφή γίνεται σύμφωνα με τον Πίνακα της ISRM και παρουσιάζεται με την προαναφερόμενη σειρά στο φύλλο καταγραφής.

 

Στα φύλλα καταγραφής και μηχανικής περιγραφής ασυνεχειών, αναγράφεται ο τίτλος του έργου, η θέση της μικροτεκτονικής ανάλυσης και το έργο (όρυγμα, βάθρο γέφυρας, στόμιο σήραγγας), η χιλιομετρική θέση και ο γεωλογικός σχηματισμός.        

 

Ο αριθμός των μετρήσεων σε κάθε θέση μικροτεκτονικής ανάλυσης δεν μπορεί να είναι μικρότερος των 60 που μπορεί να συμβεί μόνο σε θέσεις όπου ο βραχώδης σχηματισμός έχει περιορισμένη επιφανειακή εμφάνιση.

 

Η επιλογή των θέσεων των μετρήσεων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις του σχεδιαζόμενου έργου και πρέπει να γίνεται προσπάθεια οι θέσεις των μετρήσεων να είναι στις πλησιέστερες δυνατές θέσεις από τον προβλεπόμενο έργο.

 

Οι πόλοι των επιπέδων ασυνέχειας, προβάλλονται σε ισοεμβαδικό δίκτυο στερεογραφικής προβολής (δίκτυο Schmidt) και συντάσσονται τα ακόλουθα διαγράμματα:

 

 

Σε κάθε διάγραμμα αναγράφονται τα στοιχεία για τη θέση του όπως και στους πίνακες μετρήσεων ασυνεχειών.

 

Οι πίνακες καταγραφής και τα διαγράμματα προβολής πόλων και στατιστικής επεξεργασίας παρουσιάζονται σε παράρτημα ενώ το διάγραμμα δυνητικών ολισθήσεων παρουσιάζεται και σχολιάζεται στη γεωλογική μελέτη με τη μορφή πίνακα δυνητικών ολισθήσεων που συντάσσεται σύμφωνα με τους: Hoek and Bray (1977), Rock Slope Engineering.

 

2. Ταξινομήσεις Βραχόμαζας

 

2.1. Γενικά

 

2.1.1 Τα συστήματα βαθμονόμησης που περιγράφονται είναι τα διεθνώς παραδεκτά ( RMR, GSI, Q). Κατά περίπτωση μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλα τα οποία δεν περιλαμβάνονται στις παρούσες Οδηγίες ή συνδυασμός των ανωτέρω.

 

2.1.2. Τα συστήματα αυτά θα πρέπει να θεωρηθούν βοηθητικά και δεν αντικαθιστούν την εμπειρία και την παρακολούθηση της συμπεριφοράς της βραχόμαζας κατά την κατασκευή του έργου.

 

2.2. Περιγραφή Ταξινομήσεων

 

2.2.1. Σύστημα βαθμονόμησης βραχόμαζας (RMR: ROCK MASS RATING). Αυτό το σύστημα έχει δημιουργηθεί από τον Bieniawski (1973) και προσαρμόστηκε Bieniawski (1989), ώστε να συμβαδίζει με διεθνή πρότυπα και διαδικασίες και εφαρμόζεται σε σήραγγες, πρανή, θεμελιώσεις κ.τ.λ.,

 

2.2.2. Το Q System ή το σύστημα βαθμονόμησης του Νορβηγικού Ινστιτούτου (NGI). Το σύστημα αυτό δημιουργήθηκε από τον Barton, Lien και Lunde (1974) και εφαρμόζεται κυρίως σε σήραγγες και υπόγειους θαλάμους.

 

2.2.3. Δείκτης γεωλογικής αντοχής (GSI: Geological Strength Index). Αυτή η μεθοδολογία διατυπώθηκε από τον E. Hoek (1995) και διαδοχικές βελτιώσεις έγιναν από Hoek E., Kaiser K. and Bawden WR. (1995), Hoek E., Marinos P., Benissi M (1998) και Marinos P., Hoek E. (2001) κατά την οποία έγινε προσαρμογή για ετερογενείς βραχόμαζες, όπως ο φλύσχης. Αυτή η κατάταξη βραχόμαζας προσδιορίζει την απομείωση της αντοχής για διαφορετικές γεωλογικές συνθήκες. Εφαρμόζεται κυρίως σε πρανή και υπόγεια έργα..