Νομοθετικό διάταγμα 8/73 - Άρθρο 78

Άρθρο 78: Τακτοποίησις οικοπέδων


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

1. Εκτός των ισχυόντων ελαχίστων ορίων διαστάσεων και εμβαδού, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, το οικόπεδον πρέπει να έχει την κατάλληλη μορφήν δια την όσον το δυνατόν πληρέστερη δομική εκμετάλλευση, ήτοι σχήμα εν γένει κατά το δυνατόν ορθογώνιο, πλευράς όσον το δυνατόν ευθύγραμμες και σαφώς διακρινόμενες εις πλάγια και οπίσθια όρια, γωνίας, που προσεγγίζουν κατά το δυνατόν την ορθή, ιδίως μεταξύ προσώπου και πλαγίων ορίων.

 

Οικόπεδον στερούμενο της ως άνω καταλλήλου μορφής τακτοποιείται μετά των παρακειμένων, δι' ανταλλαγής εκτάσεων, της τακτοποιήσεως δυναμένης αναλόγως των εκάστοτε συνθηκών και αναγκών να έχει περιορισμένη ή γενικότερη έκταση.

 

Δια της τακτοποιήσεως ταύτης δεν επιτρέπεται οικόπεδα οικοδομήσιμα να καθίστανται μη οικοδομήσιμα.

 

2. Δεν επιτρέπεται η δόμησις και επί αρτίου έτι οικοπέδου όταν εξ οιουδήποτε λόγου απαιτείται τακτοποίηση αυτού ή των ομόρων αυτού οικοπέδων εάν κατά την κρίσιν της Αρχής εκ της δομήσεως πρόκειται να παρεμποδισθεί ή δυσχερανθεί οπωσδήποτε η τακτοποίησις αυτή.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 2 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 48 του άρθρου 1 του νομοθετικού διατάγματος 205/1974 (ΦΕΚ 363/Α/1974).

 

3. Οικόπεδον έχον το κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση απαιτούμενον εμβαδόν θεωρείται τακτοποιηθέν όταν:

 

α) Η υπό της γραμμής δομήσεως και της πλαγίας πλευράς σχηματιζόμενη γωνία δεν είναι μικροτέρα των 70°, το δε μήκος του ευθυγράμμου τμήματος πλαγίας πλευράς μη ευθυγράμμου, το ερχόμενον εκ της γραμμής δομήσεως δεν είναι μικρότερο των 4 m. Εν περιπτώσει υπάρξεως προκηπίου, το ως άνω μήκος των 4 m αυξάνεται κατά το μήκος του εντός του προκηπίου επεκτεινομένου τμήματος αυτού. Δεν απαιτείται η τήρησις των όρων τούτων όταν η ύπαρξις κτιρίων παρεμποδίζει την εκπλήρωση τούτων ή όταν αποβαίνει κατά την κρίσιν της Αρχής υπέρμετρα εις βάρος του σχήματος των οικοπέδων.

 

β) το μέσον βάθος του οικοπέδου δεν είναι μικρότερο του ορισθέντος ελαχίστου ορίου βάθους, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση.

 

γ) Το μήκος του προσώπου δεν είναι μικρότερο του ορισθέντος ελαχίστου ορίου προσώπου, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση. Δεν απαιτείται η τήρησις του όρου τούτου κατά την ρυμοτομική γραμμή όταν προβλέπεται υποχρεωτικό προκήπιο αλλά μόνον επί της γραμμής δομήσεως.

 

4. Εις οικόπεδον γωνιαίο η ύπαρξις του ελαχίστου προσώπου, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση απαιτείται ως προς έκαστον πρόσωπον αυτού.

 

5. Εάν εις γωνιαίο οικόπεδον, το εν των προσώπων αυτού τυγχάνει μη άρτιο κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση ουχί όμως και μικρότερο των 4 m και δεν δύναται δια τακτοποιήσεως να καταστεί άρτιο κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση το οικόπεδον θεωρείται μεσαίο.

 

6. Εάν γωνιαίο οικόπεδον έχει αποτετμημένη την γωνία αυτού δια πλαγίας αποτμήσεως, δια τον υπολογισμό του μήκους του προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση δύναται να συνυπολογισθεί το μήκος της αποτμήσεως ταύτης μετά της μιας των δύο επί των κοινοχρήστων εκτάσεων πλευρών, όταν κατά την ετέρα τοιαύτη πλευρά έχει το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση.

 

7. Εις την περίπτωσιν της προηγουμένης παραγράφου 6 εάν κατά τον συνυπολογισμό του μήκους της αποτιμήσεως μετά της μιας των δύο επί των κοινοχρήστων εκτάσεων πλευρών, δεν αποκτάται το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, κατά δε την ετέρα επί της κοινοχρήστου εκτάσεως πλευρά κέκτηται το ελάχιστον απαιτούμενον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση θεωρείται οικοδομήσιμο, υπό τους όρους του μεσαίου οικοπέδου.

 

8. Εάν το μήκος της πλαγίας αποτμήσεως είναι ίσον ή μεγαλύτερο προς το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση οι δε έτερες επί των κοινοχρήστων εκτάσεων πλευρές δεν έχουν το απαιτούμενον μήκος προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, ουχί όμως, και μικρότερο των 4 m και δεν δύνανται δια τακτοποιήσεως να καταστούν άρτιες κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, το οικόπεδον τούτο θεωρείται οικοδομήσιμο υπό τους όρους του μεσαίου οικοπέδου.

 

9. Εις τις περιπτώσεις των παραγράφων 5, 7 και 8, το μέσον βάθος του οικοπέδου υπολογίζεται ως προς το άρτιο πρόσωπον η δε ακάλυπτος έκτασις κατ' εμβαδόν δεν υπολογίζεται ως εις μεσαίο οικόπεδον, κατά θέσιν δε διατάσσεται κατά το γωνιαίο οικόπεδον.

 

10. Εάν το μήκος της πλαγίας αποτμήσεως είναι ίσον ή μεγαλύτερο προς το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση,οι δε έτερες επί των κοινοχρήστων εκτάσεων πλευρές έχουν το απαιτούμενον μήκος άρτιου προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση το οικόπεδον θεωρείται δις γωνιαίο.

 

11. Εάν το μήκος της πλαγίας αποτμήσεως είναι ίσον ή μεγαλύτερο προς το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή παρέκκλιση η μία δε μόνον εκ των ετέρων επί της κοινοχρήστου εκτάσεως πλευρών έχει το απαιτούμενον μήκος αρτίου προσώπου, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, το οικόπεδον θεωρείται απλώς γωνιαίο.

 

12. Εάν το γωνιαίο οικόπεδον έχει αποτετμημένη την γωνία αυτού δι' εισεχούσης αποτιμήσεως, τα δε μήκη των πλευρών της αποτιμήσεως ταύτης είναι ίσα ή μεγαλύτερα προς το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση οι δε έτερες επί των κοινοχρήστων εκτάσεων πλευρές έχουν το απαιτούμενον μήκος προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, το οικόπεδον θεωρείται δις γωνιαίο.

 

13. Εάν το κατά την παράγραφο 12 οικόπεδον έχει τα μήκη των πλευρών της αποτμήσεως ίσα ή μεγαλύτερα προς το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση η μία δε μόνον εκ των ετέρων επί της κοινοχρήστου εκτάσεως πλευρών έχει το απαιτούμενον μήκος αρτίου προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, το οικόπεδον θεωρείται απλώς γωνιαίο.

 

14. Εις οικόπεδον γωνιαίο, είναι αρκετόν, όπως το μέσον βάθος, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, ως προς το εν πρόσωπον, μη είναι μικρότερο του ελαχίστου απαιτουμένου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση βάθους, το δε έτερον μέσον βάθος μη είναι μικρότερο του ελαχίστου μήκους προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση.

 

15. Εις οικόπεδον γωνιαίο του οποίου τα πρόσωπα συναντώνται υπό γωνία ίση ή μικροτέρα των 60° δύναται να μη απαιτείται η ύπαρξις του μέσου βάθους, εφ' όσον δι' αυτήν θα απαιτείτο αύξησις του εμβαδού του οικοπέδου.

 

16. Εις οικόπεδον δις γωνιαίο, η ύπαρξις του ελαχίστου προσώπου κατά τον κανόνα η την παρέκκλιση απαιτείται ως προς έκαστον πρόσωπον αυτού εκτός εάν εκ του ρυμοτομικού σχεδίου πρόσωπον τι τυγχάνει μικρότερο.

 

17. Οικόπεδον δις γωνιαίο, όταν εν εκ των δύο αντικειμένων προσώπων αυτού δεν είναι άρτιο κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση ουχί όμως μικρότερο των 4 m και δεν δύναται δια τακτοποιήσεως να καταστεί άρτιο κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση θεωρείται απλώς γωνιαίο.

 

18. Εις οικόπεδον δις γωνιαίο το μέσον βάθος κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση απαιτείται μόνον ως προς την μεταξύ των δύο γωνιών πλευρά του οικοπέδου.

 

19. Εις την περίπτωσιν της προηγουμένης παραγράφου 18, εάν το μέσον βάθος δεν είναι άρτιο κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, το οικόπεδον δύναται να θεωρηθεί ως απλώς γωνιαίο, εάν το υπάρχον μέσον βάθος, ως προς εν των ετέρων προσώπων, είναι άρτιο κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, υπό την προϋπόθεση, ότι το μήκος του προσώπου τούτου είναι άρτιο κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση.

 

20. Εις οικόπεδον τρις γωνιαίο, η ύπαρξις του ελαχίστου απαιτουμένου προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, απαιτείται ως προς έκαστον πρόσωπον αυτού εκτός εάν εκ του ρυμοτομικού σχεδίου πρόσωπον τι τυγχάνει μικρότερο.

 

21. Εάν εν ή δύο εκ των προσώπων τρις γωνιαίου οικοπέδου δεν είναι άρτια κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση ουχί όμως μικρότερα των 4 m, δεν δύναται δε δια τακτοποιήσεως να καταστούν ταύτα άρτια κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, το οικόπεδον δύναται να θεωρηθεί αντιστοίχως, ως δις γωνιαίο ή γωνιαίο εάν συντρέχουν οι προς τούτο προϋποθέσεις.

 

22. Επιφυλασσομένων των διατάξεων των παραγράφων 4, 16 και 20 εις περίπτωσιν καθ' ην ως προς τμήμα μόνον του οικοπέδου αρχικού ή προκύψαντος εκ μερικής τακτοποιήσεως (αδυνάτου ούσης της ολικής τοιαύτης) πληρούνται οι κατά το παρόν άρθρο απαιτήσεις και το τμήμα τούτο κέκτηται και το ελάχιστον απαιτούμενον εμβαδόν κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, ενώ ως προς το όλον οικόπεδον δεν πληρούνται τυχόν τινές των απαιτήσεων τούτων, δύναται κατά την κρίσιν της Αρχής, λαμβανούσης υπ' όψιν το σχήμα, τις διαστάσεις και το μέγεθος του οικοπέδου και τις θέσεις των επ' αυτού οικοδομών, το εν λόγω οικόπεδον να χαρακτηρισθεί ως τακτοποιημένο εφ' όσον εκ της παραδοχής ταύτης δεν ζημιώνεται ο επιδιωκόμενος σκοπός της τακτοποιήσεως.

 

23. Επιφυλασσόμενων των διατάξεων των παραγράφων 12 και 13, εάν το οικόπεδον κείται επί συναντήσεως δύο γραμμών δομήσεως που τέμνονται υπό κοίλη γωνία ως μήκος προσώπου λογίζεται, ολόκληρον το ανάπτυγμα της ρυμοτομικής γραμμής το αντιστοιχούν εις το οικόπεδον.

 

24. Εις οικόπεδον διαμπερές η ύπαρξις του ελαχίστου απαιτουμένου προσώπου, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, απαιτείται δι' άπαντα τα πρόσωπα αυτού.

 

25. Οικόπεδον διαμπερές έχον και πρόσωπα μήκους μικρότερο του κατά κανόνα ή του κατά παρέκκλιση άρτιου μη δυνάμενο δια της τακτοποιήσεως να αποκτήσει τα απαιτούμενα κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση μήκη των προσώπων τούτων, θεωρείται μηδόλως έχον τα πρόσωπα ταύτα.

 

26. Εις οικόπεδον διαμπερές απαιτείται η ύπαρξις του μέσου βάθους, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση, υπολογιζόμενου εις εκάστην περίπτωσιν κατ' ανάλογο εφαρμογήν των περί μεσαίων γωνιαίων, δις γωνιαίων κ.λ.π. οικοπέδων διατάξεων του παρόντος.

 

27. Εις οικόπεδον διαμπερές διήκον δια μέσου του οικοδομικού τετραγώνου και έχον δύο αντικείμενα πρόσωπα, δεν συντρέχει περίπτωσις απαιτήσεως βάθους κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση.

 

28. Οικόπεδον έχον το κατά τον κανόνα εμβαδόν και μη έχον το κατά την παρέκκλιση πρόσωπον ή βάθος και μη δυνάμενο δια τακτοποιήσεως να αποκτήσει το κατά τον κανόνα πρόσωπον ή βάθος, θεωρείται άρτιο εάν δια της τακτοποιήσεως δύναται να αποκτήσει το κατά την παρέκκλιση πρόσωπον ή βάθος.

 

29. Η κατά την προηγούμενη παράγραφο 28 τακτοποίησις του οικοπέδου προς απόκτηση του κατά την παρέκκλιση προσώπου ή βάθους δεν εφαρμόζεται επί οικοπέδου έχοντος την ως άνω έλλειψη με υπαιτιότητα των ιδιοκτητών αυτών ή των δικαιοπαρόχων των δια τεμαχισμού οικοπέδου έχοντος το κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση ελάχιστον πρόσωπον ή βάθος, δια δικαιοπραξίας εν ζωή ή αιτία θανάτου μετά την έναρξη της ισχύος του νομοθετικού διατάγματος 690/1948 περί συμπληρώσεως των περί σχεδίων πόλεων διατάξεων.

 

30. Τμήματα αρτίου οικοπέδου, μη επιδεχόμενα εν όλω ή εν μέρει τακτοποίηση, αφαιρούνται αναγκαστικώς και προσκυρώνονται εις τα όμορα οικόπεδα. Η αναγκαστική αυτή προσκύρωσις, ενεργείται μόνον εάν τα όμορα οικόπεδα είναι άρτια κατ' εμβαδόν, η δε προσκύρωσις είναι απολύτως απαραίτητος δια την υπ' αυτών απόκτηση του ισχύοντος ελαχίστου προσώπου ή βάθους κατά τον κανόνα ή εν αδυναμία τούτου κατά τη παρέκκλιση.

 

31. Οι διατάξεις της παραγράφου 30 δεν εφαρμόζονται εις τις κάτωθι περιπτώσεις:

 

α) Εάν δια της προσκυρώσεως των τμημάτων, τα οικόπεδα εξ ων αφαιρούνται τα τμήματα ταύτα καθίστανται μη άρτια.

β) Εάν επί των τμημάτων υφίστανται οικοδομές, υπό την έννοια της παραγράφου 2 του άρθρου 42 του νομοθετικού διατάγματος της 17-07-23 περί σχεδίων πόλεων κ.λ.π.

γ) Εάν η έλλειψις του προσώπου ή βάθους των οικοπέδων εις τα οποία προσκυρώνονται τα εν λόγω τμήματα οφείλεται εις υπαίτια κατάτμηση, αρτίων εν γένει οικοπέδων, δια δικαιοπραξίας εν ζωή ή αιτία θανάτου μετά την έναρξη της ισχύος του νομοθετικού διατάγματος 690/1948.

 

32. Η κατά την παράγραφο 30 προσκύρωσις ενεργείται δια πράξεως της αρμοδίας Αρχής, τη αιτήσει παντός ενδιαφερομένου.

 

33. Όπου κατά το παρόν άρθρον αναφέρεται ότι οικόπεδον τι θεωρείται τακτοποιηθέν ως έχον πρόσωπον ή και βάθος ή και εμβαδόν κατά παρέκκλιση, τούτο έχει εφαρμογήν μόνον επί οικοπέδων υπαγομένων κατά τις οικείας ειδικές διατάξεις εις παρέκκλιση.

 

34. Το Δημόσιον, οι Δήμοι ή οι Κοινότητες που επισπεύδουν την εφαρμογήν του ρυμοτομικού σχεδίου αποζημιώνουν και τα μετά την ρυμοτομία τυχόν απομένοντα μη άρτια τμήματα ρυμοτομούμενων οικοπέδων εκτός εάν οι κύριοι τούτων δηλώσουν μέχρι της πρώτης επ' ακροατήριο συζητήσεως δια τον καθορισμό της προσωρινής τιμής μονάδος, ότι δεν επιθυμούν την αποζημίωση. Εν τη περιπτώσει ταύτη τα ως άνω μη άρτια οικόπεδα βαρύνονται με ενδεχομένη αποζημίωση λόγω παροδιότητας.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 31 του νόμου 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985).

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.