|
1. Γενικά
1.1. Όλες οι Διαφορές που ανακύπτουν μεταξύ των Συμβαλλομένων, από την υπογραφή της παρούσας Σύμβασης έως την Ημερομηνία Έναρξης Παραχώρησης, σχετικά με την εφαρμογή, την ερμηνεία ή το κύρος της παρούσας Σύμβασης, θα επιλύονται από τα αρμόδια Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης.
1.2. Από την Ημερομηνία Έναρξης Παραχώρησης, όλες οι Διαφορές που ανακύπτουν μεταξύ των Συμβαλλομένων θα επιλύονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Οι Τεχνικές Διαφορές επιλύονται υποχρεωτικά με τη διαδικασία της Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών του παρόντος ;άρθρου, επιτρεπομένης στην περίπτωση αυτή προσφυγής σε Διαιτησία μόνο κατά:
i) του μέρους που αφορά τον επιμερισμό της υπαιτιότητας,
ii) του οικονομικού μέρους, και
iii) του μέρους που αφορά τον επιμερισμό των δαπανών στους διαδίκους, του Πορίσματος της Επιτροπής Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών.
1.3. Η διαιτητική επίλυση των διαφορών αναστέλλεται αν έχει δρομολογηθεί διαδικασία Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών και για όσο χρόνο διαρκεί αυτή. Ως έναρξη της διαδικασίας Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών, νοείται ο ορισμός και των δύο Πραγματογνωμόνων.
1.4. Εκτός αν άλλως ρητά ορίζεται στην παρούσα Σύμβαση, η διεξαγωγή διαδικασίας Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών ή Διαιτησίας δεν αναστέλλει την εκτέλεση των υποχρεώσεων των Συμβαλλομένων Μερών που απορρέουν από την παρούσα Σύμβαση.
1.5. Η προσφυγή στη διαδικασία της Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών ή της Διαιτησίας μπορεί να ασκηθεί μέσα σε αποκλειστική προθεσμία 2 μηνών από την έγγραφη εκδήλωση της Διαφοράς, εκτός από τις περιπτώσεις εκείνες για τις οποίες στο οικείο Άρθρο της παρούσας Σύμβασης ορίζεται βραχύτερη προθεσμία.
Στις περιπτώσεις όπου προβλέπεται προθεσμία προσφυγής των Μερών στη διαδικασία της Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών ή της Διαιτησίας βραχύτερη των 2 μηνών, το χρονικό διάστημα εντός του οποίου πρέπει να εκδοθεί το Πόρισμα ή η Διαιτητική Απόφαση, συντέμνεται σε σαράντα πέντε (45) ημέρες και τρεις (3) μήνες αντίστοιχα.
2. Επίλυση Τεχνικών Διαφορών
2.1. Για την επίλυση διαφορών επί Τεχνικών Διαφορών, έστω και αν αυτά συνεπάγονται οικονομικές συνέπειες ή επιμερισμό της υπαιτιότητας, τα Συμβαλλόμενα Μέρη υποχρεούνται να προσφύγουν σε διαδικασία Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών, που διεξάγεται από τρεις Πραγματογνώμονες που συγκροτούν τριμελή Επιτροπή Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών. Οι Πραγματογνώμονες θα πρέπει να διαθέτουν την κατάρτιση και εμπειρία που είναι απαραίτητες για την επίλυση τεχνικής διαφοράς που καλούνται να επιλύσουν.
2.2. Η διαδικασία της Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών δρομολογείται, όταν ένα από τα Συμβαλλόμενα Μέρη γνωστοποιήσει στο άλλο την πρόθεση του με σχετικό έγγραφο που επιδίδεται με δικαστικό επιμελητή και στο οποίο αναφέρεται υποχρεωτικά το αντικείμενο της διαφοράς καθώς και τα αιτήματα του προσφεύγοντος στη διαδικασία αυτή Μέρους και ορίζεται ένας Πραγματογνώμονας.
2.3. Μέσα σε προθεσμία είκοσι (20) ημερολογιακών ημερών, το έτερο Μέρος, με την ίδια διαδικασία υποχρεούται να ορίσει το δεύτερο Πραγματογνώμονα και να προβάλει τις απόψεις του επί της διαφοράς. Η άρνηση του ετέρου Μέρους να ορίσει τον Πραγματογνώμονα του ή η άπρακτη παρέλευση της εικοσαήμερης προθεσμίας, δίνει το δικαίωμα στον προσφεύγοντα να ζητήσει από το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος το διορισμό του δεύτερου Πραγματογνώμονα. Η αίτηση προς το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος υποβάλλεται εντός προθεσμίας 10 ημερολογιακών ημερών από την άρνηση ορισμού Πραγματογνώμονα ή από την άπρακτη παρέλευση της ανωτέρω εικοσαήμερης προθεσμίας και συνοδεύεται υποχρεωτικά από αντίγραφο της προσφυγής. To Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος ορίζει το δεύτερο Πραγματογνώμονα με κλήρωση από τον κατάλογο των πραγματογνωμόνων, εντός προθεσμίας 10 ημερολογιακών ημερών.
2.4. Εντός προθεσμίας είκοσι (20) ημερολογιακών ημερών από τον, σύμφωνα με τα παραπάνω, ορισμό και του δεύτερου Πραγματογνώμονα, οι δύο Πραγματογνώμονες ορίζουν τον τρίτο. Αν δεν επέλθει συμφωνία, ή παρέλθει άπρακτο το εικοσαήμερο, το καθένα από τα Μέρη μπορεί να προκαλέσει τον ορισμό του τρίτου Πραγματογνώμονα, ο οποίος θα ορίζεται από το Διεθνές Κέντρο Τεχνικής Πραγματογνωμοσύνης του Διεθνούς Εμπορικού επιμελητηρίου (ICC) στο Παρίσι.
2.5. Η Επίλυση Τεχνικών Διαφορών διενεργείται στη Θεσσαλονίκη και στην Ελληνική γλώσσα. Με την επιφύλαξη του άρθρου 33.1.5 η Επίλυση της Τεχνικής Διαφοράς πρέπει να ολοκληρωθεί με έκδοση Πορίσματος εντός προθεσμίας τριών (3) μηνών που αρχίζει από την ημερομηνία ορισμού του τρίτου Πραγματογνώμονα.
2.6. Η Επιτροπή Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών θα αποφασίσει, εντός προθεσμίας δεκατεσσάρων (14) ημερών από τον ορισμό του τρίτου Πραγματογνώμονα, αν και σε ποιο βαθμό η Διαφορά αποτελεί Τεχνική Διαφορά που θα επιλυθεί από την ίδια.
Εάν η Επιτροπή Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών αποφασίσει ότι δεν πρόκειται για Τεχνική Διαφορά, θα γνωστοποιήσει άμεσα στα Μέρη την απόφαση της και στη συνέχεια εντός επτά (7) ημερών τα Μέρη μπορούν να προσφύγουν για το ζήτημα αυτό στη Διαιτησία.
Η Διαιτητική Απόφαση επ' αυτού θα είναι οριστική και δεσμευτική. Εάν η Επιτροπή Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών δεχθεί ότι πρόκειται για Τεχνική Διαφορά, θα γνωστοποιήσει άμεσα στα Μέρη την απόφαση της και εντός επτά (7) ημερών, ο καθ' ου η προσφυγή δικαιούται να προσφύγει για το ζήτημα αυτό στη Διαιτησία και η Διαιτητική Απόφαση επ' αυτού θα είναι οριστική και δεσμευτική. Εάν πρόκειται για Τεχνική Διαφορά, τα Μέρη δικαιούνται να προσφύγουν στη Διαιτησία για αυτή τη Διαφορά μόνον μετά την έκδοση του Πορίσματος και στο μέτρο που τούτο προβλέπεται στο άρθρο 33.2.8.
2.7. Για την επίλυση της Τεχνικής Διαφοράς η Επιτροπή Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών εφαρμόζει τη Σύμβαση και τις ουσιαστικές διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας. Η Επίλυση Τεχνικών Διαφορών πρέπει να ολοκληρωθεί με έκδοση αιτιολογημένου Πορίσματος, εντός των προθεσμιών που προβλέπονται με το παρόν άρθρο και υπολογίζονται από την ημερομηνία ορισμού του τρίτου Πραγματογνώμονα. Το Πόρισμα, δεν κατατίθεται στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου. Στη διαδικασία της Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών και εφ' όσον δεν ορίζεται διαφορετικά στο παρόν άρθρο, εφαρμόζονται κατ' αναλογία οι διατάξεις των άρθρων 867 έως 903 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
2.8. Το Πόρισμα της Επιτροπής Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών, όσον αφορά το τεχνικό αντικείμενο της διαφοράς, είναι υποχρεωτικό για τα Μέρη. Για Τεχνικές Διαφορές με οικονομικές συνέπειες ή επιμερισμό της υπαιτιότητας ή επιμερισμό των δαπανών και σε περίπτωση μη αποδοχής του οικονομικού μέρους ή του επιμερισμού της υπαιτιότητας ή του επιμερισμού των δαπανών του Πορίσματος της Επιτροπής Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών από καθένα από τα συμβαλλόμενα Μέρη, το θιγόμενο Μέρος δικαιούται να προσφύγει στη διαδικασία της Διαιτησίας του παρόντος άρθρου με αίτημα τη μεταρρύθμιση των οικονομικών συνεπειών ή του επιμερισμού της υπαιτιότητας, ή του επιμερισμού των δαπανών της διαδικασίας εντός τριάντα (30) ημερών από την έκδοση του προσβαλλόμενου Πορίσματος.
2.9. Οι δαπάνες της διαδικασίας Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών καθορίζονται από την Επιτροπή Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών μέσα στα όρια που τίθενται στην παράγραφο 2 του άρθρου 882 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και επιμερίζονται με το Πόρισμα κατά περίπτωση στα Μέρη. Οι δαπάνες της διαδικασίας Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών προκαταβάλλονται από το Μέρος που προσφεύγει σε αυτήν και επιμερίζονται με το Πόρισμα της Επιτροπής.
2.10. Σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 33.3.5, οι Πραγματογνώμονες δεν μπορούν να ορισθούν ως Διαιτητές.
3. Διαιτησία
3.1. Οποιαδήποτε Διαφορά που δεν είναι Τεχνική Διαφορά, καθώς και οι Διαφορές του άρθρου 33.1.2 (i), (ii) και (iii) θα επιλύονται από τη συμφωνούμενη με το παρόν άρθρο Διαιτησία, αποκλειόμενης κάθε άλλης δικαιοδοσίας.
3.2. Υπό την επιφύλαξη των ανωτέρω ρυθμίσεων περί Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών, κάθε Μέρος δικαιούται να παραπέμψει οποιαδήποτε διαφορά σε Διαιτησία. Εάν Διαφορά παραπεμφθεί σε Διαιτησία χωρίς να έχει προηγουμένως παραπεμφθεί στη διαδικασία Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών και ένα από τα Μέρη προβάλει τον ισχυρισμό ότι πρόκειται για Τεχνική Διαφορά, το Διαιτητικό Δικαστήριο αποφασίζει για τη φύση της Διαφοράς εντός προθεσμίας είκοσι μιας (21) ημερών από την προβολή του ισχυρισμού και η απόφαση του είναι οριστική και δεσμευτική. Εάν με την απόφαση του αυτή ορίσει ότι πρόκειται για Τεχνική Διαφορά, τότε αυτή πρέπει να παραπεμφθεί από τα Μέρη στη διαδικασία Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών και δεν εξετάζεται από το Διαιτητικό Δικαστήριο παρά μόνον μετά την έκδοση του Πορίσματος και στο μέτρο που συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 33.2.8. Ο ισχυρισμός ενός Μέρους ότι η παραπεμφθείσα απ' ευθείας στη Διαιτησία Διαφορά είναι Τεχνική Διαφορά, μπορεί να προβληθεί μόνο προ της κατάρτισης της περίληψης των αιτημάτων (terms of reference) του άρθρου 18 των Κανόνων Διαιτησίας του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου.
3.3. Η διαδικασία της Διαιτησίας, διέπεται από τους Κανόνες Διαιτησίας του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου με την επιφύλαξη των παρεκκλίσεων που συμφωνούνται με το παρόν Άρθρο, οι οποίες κατισχύουν των Κανόνων Διαιτησίας του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου. Το Διαιτητικό Δικαστήριο εφαρμόζει υποχρεωτικά τους όρους της παρούσας Σύμβασης και τις ουσιαστικές διατάξεις του Ελληνικού Δικαίου.
3.4. Το Διαιτητικό Δικαστήριο αποτελείται από τρεις (3) Διαιτητές, Έναρξη της διαδικασίας Διαιτησίας αποτελεί η επίδοση από το προσφεύγων στη Διαιτησία Μέρος στο άλλο Μέρος της Αιτήσεως για τη διενέργεια Διαιτησίας (Request) που προβλέπεται στο άρθρο 4 των Κανόνων Διαιτησίας του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου και στην οποία θα ορίζεται υποχρεωτικά ο Διαιτητής του προσφεύγοντος Μέρους. Ο ορισμός του δεύτερου Διαιτητή από το άλλο Μέρος γίνεται υποχρεωτικά με την Απάντηση στην Αίτηση (Answer) που προβλέπεται στο άρθρο 5 των Κανόνων Διαιτησίας του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου. Η Αίτηση και η Απάντηση στην Αίτηση επιδίδονται με δικαστικό επιμελητή στο άλλο Μέρος μόνον και δεν επιδίδονται στη Γραμματεία του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου. Ο τρίτος Διαιτητής θα οριστεί μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από την επίδοση της Απάντησης στην Αίτηση από τους δύο Διαιτητές που έχουν ορίσει τα Μέρη και θα γνωστοποιηθεί στα Μέρη εντός πέντε (5) ημερών από τον ορισμό του. Σε περίπτωση που μέσα στην προθεσμία αυτή οι δύο Διαιτητές δεν συμφωνήσουν στο πρόσωπο του τρίτου Διαιτητή, ο τρίτος Διαιτητής θα οριστεί από το Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου μετά από σχετικό αίτημα οποιουδήποτε Μέρους.
Ο ορισμός Διαιτητού για οποιαδήποτε αιτία από το Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου, θα λαμβάνει χώρα λαμβανομένου υπ' όψιν του άρθρου 33.3.6 της παρούσας.
3.5. Εάν παραστεί ανάγκη αντικατάστασης Διαιτητή, ο αντικαταστάτης ορίζεται από το Μέρος που όρισε τον αντικαθιστώμενο, εντός προθεσμίας είκοσι (20) ημερών από την καθ' οιονδήποτε τρόπο παύση των καθηκόντων του αντικαθιστάμενου Διαιτητή, άλλως σε περίπτωση παρέλευσης απράκτου της προθεσμίας αυτής, από το Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου μετά από αίτηση του άλλου Μέρους. Σε περίπτωση αντικατάστασης του τρίτου Διαιτητή εφαρμόζονται οι προβλέψεις του άρθρου 33.3.4.
3.6. Η Διαιτησία διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη και στην Ελληνική γλώσσα.
3.7. Το Διαιτητικό Δικαστήριο, ύστερα από έγγραφο αίτημα κάθε Μέρους στη Διαιτησία, μπορεί να διατάξει τα κατά την κρίση του κατάλληλα ασφαλιστικά μέτρα.
3.8. Με την επιφύλαξη του άρθρου 30 των Κανόνων Διαιτησίας του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου, η Διαιτητική Απόφαση καθορίζει το ύψος των δαπανών της Διαιτησίας συμπεριλαμβανομένων και των αμοιβών των Διαιτητών, οι οποίες περιορίζονται στο ελάχιστο όριο του Πινακίου Αμοιβών Διαιτητών του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου, όπως και της αποζημίωσης των ευλόγων προσωπικών εξόδων τους και την οριστική κατανομή τους στα Μέρη. Με την επιφύλαξη του άρθρου 33.1.5, η Διαιτητική Απόφαση εκδίδεται το συντομότερο δυνατό και πάντως όχι πέραν των τεσσάρων (4) μηνών από την ημερομηνία υπογραφής της περίληψης των αιτημάτων από το Διαιτητικό Δικαστήριο και τα διάδικα Μέρη. Το Διαιτητικό Δικαστήριο δύναται, κατόπιν αιτήσεως οποιουδήποτε Μέρους ή με πρωτοβουλία του, να παρατείνει την προθεσμία αυτή.
3.9. Η Διαιτητική Απόφαση είναι οριστική και αμετάκλητη και δεν υπόκειται σε κανένα τακτικό ή έκτακτο ένδικο μέσο, αποτελεί δε τίτλο εκτελεστό χωρίς να χρειάζεται να κηρυχθεί αυτό από τα τακτικά Δικαστήρια και τα Μέρη δεσμεύονται να συμμορφωθούν αμέσως με τους όρους της.
4. Δανειστές
Σε περίπτωση που προκύψει διαφορά μεταξύ του Δημοσίου, του Παραχωρησιούχου ή των Δανειστών βάσει ή σε σχέση με συγκεκριμένες διατάξεις της παρούσας Σύμβασης που θα συμφωνηθούν με τη συμφωνία του άρθρου 31.1.8, οι Δανειστές θα δικαιούνται να παραπέμψουν την εν λόγω διαφορά στις διαδικασίες επίλυσης διαφορών που προβλέπονται στο παρόν άρθρο 33, ωσάν οι Δανειστές να ήταν συμβαλλόμενοι στην παρούσα Σύμβαση. Σε περίπτωση που σε εφαρμογή της παρούσας διάταξης προκύψει διαφορά μεταξύ Δημοσίου, Παραχωρησιούχου και Δανειστών κατά την οποία τα συμφέροντα του Παραχωρησιούχου και των Δανειστών είναι αντίθετα, τότε το Διαιτητικό Δικαστήριο του άρθρου 33.3.4 συντίθεται από πέντε (5) Διαιτητές εκ των οποίων τρεις ορίζονται ανά ένας από έκαστο των διαδίκων και ο τέταρτος και πέμπτος και ο εξ αυτών Επιδιαιτητής ορίζονται με συμφωνία των τριών Διαιτητών εντός της προθεσμίας του άρθρου 33.3.4. Σε περίπτωση που μέσα στην προθεσμία αυτή οι τρεις Διαιτητές δεν συμφωνήσουν στο πρόσωπο του τέταρτου και πέμπτου Διαιτητή, αυτοί και ο εξ αυτών Επιδιαιτητής θα οριστούν από το Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου μετά από σχετικό αίτημα οποιουδήποτε Μέρους. Σε περίπτωση διαφωνίας περί του αν τα συμφέροντα του Παραχωρησιούχου και των Δανειστών είναι αντίθετα, αποφασίζει σε πρώτο και τελευταίο βαθμό το Εφετείο της έδρας του Παραχωρησιούχου που δικάζει κατά τη διαδικασία του άρθρου 45 παράγραφος 1 του νόμου 1892/1990. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις του ανωτέρω άρθρου 33.3.