|
1. Δημόσιοι λειτουργοί και υπάλληλοι, που καλούνται από τις ανακριτικές και δικαστικές αρχές να μετακινηθούν εκτός έδρας, ως μάρτυρες ή τεχνικοί σύμβουλοι για υπόθεση που σχετίζεται με την υπηρεσία τους, καθώς και όσοι παραπέμπονται, κατόπιν εντολής της προϊσταμένης τους αρχής, για να εξετασθούν ενώπιον Δευτεροβάθμιων Υγειονομικών Επιτροπών, θεωρείται ότι μετακινούνται για εκτέλεση υπηρεσίας και δικαιούνται έξοδα μετακίνησης, Ημερήσια αποζημίωση και έξοδα διανυκτέρευσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
Οι ανωτέρω δεν δικαιούνται παράλληλα αντίστοιχης αποζημίωσης που χορηγείται από τα Δικαστήρια.
2. Οι δαπάνες μετακίνησης, ημερήσιας αποζημίωσης και διανυκτέρευσης των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, οι οποίοι μεταβαίνουν για εκτέλεση υπηρεσίας σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης α' και β' βαθμίδας και λοιπά Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμούς, κατόπιν αιτήματος των υπηρεσιών αυτών, βαρύνουν τους προϋπολογισμούς τους.
3. Στα αιρετά όργανα των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων καταβάλλονται τα έξοδα μετακίνησης και η Ημερήσια αποζημίωση που προβλέπονται από τον παρόντα νόμο. Ειδικά για τις μετακινήσεις τους από την κατοικία τους στην έδρα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης για τη συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις των συλλογικών οργάνων δικαιούνται τα ανωτέρω έξοδα, εφόσον η απόσταση είναι μεγαλύτερη των 50 km ή σε νησιά εκτός της έδρας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που είναι σε απόσταση άνω των δέκα (10) ναυτικών μιλίων.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 3 τίθεται όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 7 του άρθρου 9 του νόμου 3833/2010 (ΦΕΚ 40/Α/2010). |
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με το άρθρο 27 της υποπαραγράφου Δ.9 του άρθρου 2 του νόμου 4336/2015 (ΦΕΚ 94/Α/2015). |