|
1. Στο τέλος της παραγράφου 11 του άρθρου 20 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 135/1946 (ΦΕΚ 299/Α/1946) περί Ταμείου Επικουρικής Ασφαλίσεως Αρτοποιών προστίθεται εδάφιο ως ακολούθως:
{Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μετά από γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Αρτοποιών και του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλισης, τροποποιούνται και συμπληρώνονται διατάξεις της νομοθεσίας του Ταμείου, που αφορούν τα υπακτέα στην ασφάλιση αυτού πρόσωπα, τις προϋποθέσεις υπαγωγής τους, ως και κάθε άλλη αναγκαία σχετική λεπτομέρεια.}
2. Στο άρθρο 5 του νόμου [Ν] 997/1979 (ΦΕΚ 287/Α/1979), όπως έχει συμπληρωθεί με τις παραγράφους 5 και 6 του άρθρου 56 του νόμου [Ν] 1140/1981 (ΦΕΚ 68/Α/1981), την παράγραφο 2 του άρθρου 4 του νόμου [Ν] 1276/1982 (ΦΕΚ 100/Α/1982), το άρθρο 8 του νόμου [Ν] 1384/1983 (ΦΕΚ 106/Α/1983) και την παράγραφο 2 του άρθρου 29 του νόμου [Ν] 1759/1988, προστίθεται παράγραφος 7, αναριθμούμενης της παραγράφου 7 σε παράγραφο 8, ως εξής:
{7. Κατ' εξαίρεση των διατάξεων του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1, του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 και της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, οι ασφαλισμένοι συγχωνευθέντων και συγχωνευόμενων Ταμείων Επικουρικής Ασφάλισης στον Κλάδο Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων - Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Μισθωτών δικαιούνται σύνταξης από αυτόν, έστω και εάν συνταξιοδοτηθούν από το Δημόσιο ή από το φορέα κύριας ασφάλισής τους κατά τις περί δημοσίων υπαλλήλων διατάξεις ή παρεμφερείς με αυτές.}
3. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 11 του νόμου [Ν] 997/1979, όπως έχει αντικατασταθεί με την παράγραφο 3 του άρθρου 76 του νόμου [Ν] 2084/1992 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
{Υπό τις προϋποθέσεις των προηγούμενων εδαφίων συγχωνεύονται στο Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων - Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών και οι κλάδοι ή λογαριασμοί επικουρικής ασφαλίσεως, οι οποίοι λειτουργούν σε κύριους ή επικουρικούς ασφαλιστικούς φορείς, ανεξαρτήτως της δυνατότητας συνεχίσεως αυτοτελούς λειτουργίας των άλλων κλάδων ή λογαριασμών των φορέων αυτών.}
4. Φορείς, οι οποίοι συνεχίζουν τη λειτουργία τους μετά από τη συγχώνευση κλάδων ή λογαριασμών αυτών, που πραγματοποιείται με βάση την παράγραφο 2 του άρθρου 11 του νόμου [Ν] 997/1979, όπως η παράγραφος αυτή έχει αντικατασταθεί με την παράγραφο 3 του άρθρου 76 του νόμου [Ν] 2084/1992 και συμπληρώνεται με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου, μετονομάζονται με τα προβλεπόμενα από την παράγραφο 3 του άρθρου 76 του νόμου [Ν] 2084/1992 προεδρικά διατάγματα, με τα οποία ρυθμίζονται και οι αναγκαίες προσαρμογές της νομοθεσίας τους για την εκπλήρωση των σκοπών τους. Για τη λειτουργία του μετονομαζόμενου φορέα εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 1 του παρόντος.
5. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 52 του νόμου [Ν] 2084/1992 προστίθεται εδάφιο ως ακολούθως:
{Στους φορείς ή κλάδους επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας, που προβλέπεται ενιαία ασφαλιστική εισφορά, για τη χορήγηση επικουρικής σύνταξης και εφάπαξ παροχής, δύναται η ανωτέρω εισφορά να κατανέμεται και να αναπροσαρμόζεται, με απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μετά από γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου του φορέα αυτού.
Με την ίδια απόφαση δύναται να διαχωρίζονται οι φορείς ή κλάδοι αυτοί σε αυτοτελείς κλάδους με οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια και να κατανέμεται η κινητή και ακίνητη περιουσία τους.
Οι ανωτέρω διατάξεις εφαρμόζονται αναλόγως και στους φορείς ή κλάδους ασφάλισης ασθένειας και πρόνοιας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 5 τίθεται όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 6 του άρθρου 16 του νόμου 2556/1997 (ΦΕΚ 270/Α/1997). |
6. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που εκδίδεται μετά από γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου του οικείου Ταμείου και του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλειας και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δύνανται να θεσπίζονται κατώτατα ή και ανώτατα όρια συντάξεων στους οργανισμούς επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, εφόσον αυτό επιτρέπεται ή επιβάλλεται από την οικονομική τους κατάσταση. Τα κατώτατα αυτά όρια αυξάνονται κατά τη διαδικασία που ορίζεται από το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 66 του νόμου [Ν] 2084/1992.
7. Στην ασφάλιση του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης (ΤΕΑΠΟΚΑ) υπάγονται και οι γιατροί του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, εφαρμοζομένων αναλόγως των διατάξεων των νόμων [Ν] 119/1975 (ΦΕΚ 172/Α/1975) και [Ν] 680/1977 (ΦΕΚ 245/Α/1977) από την ένταξή τους στο θεσμό αυτόν. Ως προς τον υπολογισμό των εισφορών και παροχών εφαρμόζονται οι διατάξεις της υπ' αριθμόν [Α] Φ101/17831/1989 υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ 727/Β/1989) και του άρθρου 38 του νόμου [Ν] 1902/1990, χωρίς επιστροφή των επιπλέον εισφορών που τυχόν καταβλήθηκαν.
Συνταξιοδοτικές περιπτώσεις που έχουν κριθεί, επανεξετάζονται μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων, τα οικονομικά αποτελέσματα των οποίων αρχίζουν από την πρώτη του επόμενου μήνα της υποβολής της σχετικής αίτησης.
β. Στο τέλος του άρθρου 8 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 95/1973 (ΦΕΚ 169/Α/1973), προστίθεται παράγραφος 4, η οποία έχει ως εξής:
{4. Ο επιζών σύζυγος δικαιούται το ίδιο ποσοστό σύνταξης που παίρνει η χήρα σύζυγος, εφόσον πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 5 του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 1041/1979 (ΦΕΚ 292/Α/1979), όπως αυτές ισχύουν κάθε φορά.}
9. Τα οικονομικά αποτελέσματα της παραγράφου 4 του άρθρου 8 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 95/1973, η οποία προστίθεται με την παράγραφο 8 του παρόντος άρθρου, για όσους έχουν ήδη λάβει σύνταξη, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 5 του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 1041/1979, αρχίζουν από την πρώτη του επόμενου μήνα από της δημοσιεύσεως του παρόντος.