Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Άρειος Πάγος 529/1968

 

Επειδή κατά την διάταξη της πρώτης παραγράφου του άρθρου 2 του νομοθετικού διατάγματος 690/1948 περί συμπληρώσεως των περί σχεδίου πόλεων διατάξεων, απαγορεύεται η μεταβίβασις οικοπέδων επαγόμενη την δημιουργίαν οικοπέδων μη αρτίων είτε κατά το ελάχιστον εμβαδόν, είτε κατά το ελάχιστον πρόσωπον ή βάθος. Κατά δε την διάταξη της τρίτης παραγράφου του αυτού άρθρου πάσα δικαιοπραξία εν ζωή ή αιτία θανάτου έχουσα αντικείμενον απαγορευόμενη κατά τις προηγούμενες παραγράφους μεταβίβαση κυριότητος είναι αυτοδικαίως και εξ υπαρχής άκυρος. Εκ του συνδυασμού των διατάξεων τούτων σαφώς προκύπτει ότι δια της δευτέρας εξ αυτών απαγγέλλεται ακυρότης των συμβολαίων εκείνων, άτινα έχουν αντικείμενον την μεταβίβαση της κυριότητος επί μη αρτίων οικοπέδων, όταν η μη αρτιότης τούτων το πρώτον δημιουργείται δια της μεταβιβάσεως αυτών, ως όταν εκ μείζονος εκτάσεως αποτελούσης άρτιο οικόπεδον μεταβιβάζεται τμήμα αυτής μη αποτελούν άρτιο οικόπεδον, είτε κατά το ελάχιστον εμβαδόν, είτε κατά το ελάχιστον πρόσωπον ή βάθος ουχί δε και των συμβολαίων εκείνων, άτινα έχουν ως αντικείμενον την μεταβίβαση αρτίου οικοπέδου αποτελούντος τμήμα μείζονος εκτάσεως, της οποίας το απομένον εις τον πωλητή υπόλοιπον τμήμα λόγω της τοιαύτης μεταβιβάσεως καθίσταται και μη άρτιο. Διότι προφανής σκοπός των διατάξεων τούτων είναι να επιστήσει την προσοχή των αγοραστών οικοπέδων, ώστε αυτοί προ πάσης αγοράς να προβαίνουν εις τον από πολεοδομικής απόψεως έλεγχο και εξακρίβωση της αρτιότητας των προσφερομένων σε αυτούς προς αγορά οικοπέδων και να μη προβαίνουν εις την αγορά τοιούτων το πρώτον δια της προς αυτούς μεταβιβάσεως δημιουργουμένων, μη πληρούντων τους δια την αρτιότητα των οικοπέδων απαιτουμένους υπό των πολεοδομικών διατάξεων όρους.

 

Στον έλεγχο δε αυτό και στην εξακρίβωση εξαντλείται πάσα υποχρέωσις του αγοραστού, μη υποχρεουμένου όπως επεκτείνει τον έλεγχό του ως προς την αρτιότητα και επί της υπολοίπου εκτάσεως, ήτις απομένει τω πωλητή, εις βάρος του οποίου και μόνον όταν αυτή ήθελε να είναι μη άρτιο οικόπεδον, θα επέλθει η θεραπεία της δημιουργηθείσης καταστάσεως δια της εφαρμογής των περί προσκυρώσεως εις τα γειτονικά οικόπεδα των μη αρτίων οικοπέδων διατάξεων.

 

Όθεν αντιθέτως αποφαινόμενο δια των προσβαλλόμενων αποφάσεών του, ως εξ αυτών προκύπτει το δικάσαν εφετείον και ακολούθως δεχθέν ως νόμιμο και βάσιμο την αγωγή των αναιρεσιβλήτων και κατ' επικύρωση της υπ' αριθμού 19319/1967 οριστικής αποφάσεως του Πρωτοδικείου Αθηνών που εγκαλείται, που κήρυξε άκυρο το εν αυτή (αγωγή) αναφερόμενο συμβόλαιο, δι ου οι αναιρεσίβλητοι πώλησαν τη αναιρεσείουσα, το σε αυτό αναφερόμενο άρτιο οικόπεδον, άκυρο και ανίσχυρο εκ του λόγου, ότι μετά την πώληση του οικοπέδου τούτου το εις τους αναιρεσίβλητους υπόλοιπον τμήμα της όλης εκτάσεως που απέμεινε, ης τμήμα αποτελούσε και το πωληθέν τη αναιρεσείουσα κατέστη μη άρτιο οικόπεδον, ψευδώς ερμήνευσε και εφήρμοσε τις ως άνω ουσιαστικού περιεχομένου διατάξεις και αναιρετέες κατέστησε τις αποφάσεις του κατά το άρθρο 807 παράγραφος 17 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και τον βάσιμο μοναδικό λόγο αναιρέσεως της υπό κρίσιν αιτήσεως (περαιτέρω ερευνά την ουσίαν). (Ακυρώνονται οι αποφάσεις 2405/1966 και 609/1968 του Εφετείου Αθηνών).