ΣτΕ 4533/2009
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Αριθμός 4533/2009
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Τμήμα Ε
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 06-05-2009, με την εξής σύνθεση: Κ. Μενουδάκος, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Ε' Τμήματος, Αγγελική Θεοφιλοπούλου, Αθανάσιος Ράντος, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, Αντώνης Ντέμσιας, Σύμβουλοι, Χρήστος Ντουχάνης, Χρήστος Παπανικολάου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Ευαγγελία Κουμεντέρη, Γραμματέας του Ε' Τμήματος.
Για να δικάσει την από 18-02-2008 αίτηση:
της ..., κατοίκου Αγίας Παρασκευής Αττικής, ..., η οποία παρέστη με την δικηγόρο Αγγελική Γαβαλά (Α.Μ. 18592), που την διόρισε με πληρεξούσιο,
κατά του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ο οποίος παρέστη με τον Πολυχρόνη Καραστεργίου, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Με την αίτηση αυτή η αιτούσα επιδιώκει να ακυρωθεί η υπ' αριθμόν 1894/2005 πράξη του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής (ΦΕΚ 1042/Δ/2005), με την οποία κηρύχθηκε αναδασωτέα έκταση 10 στρεμμάτων στη θέση Λόφος Πανί της εδαφικής περιφέρειας του Δήμου Αλίμου και κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Παρέδρου Χρήστου Ντουχάνη.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την πληρεξούσια της αιτούσας, η οποία ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο
1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (4198272, 3135689/2008 ειδικά γραμμάτια παραβόλου).
2 . Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται εμπροθέσμως και εν γένει παραδεκτώς η ακύρωση της 1894/2005 πράξης του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής (ΦΕΚ 1042/Δ/2005), με την οποία κηρύχθηκε αναδασωτέα έκταση 10 στρεμμάτων στη θέση Λόφος Πανί της εδαφικής περιφέρειας του Δήμου Αλίμου. Συγκεκριμένα, ζητείται η ακύρωση της πράξης αυτής κατά το μέρος που αφορά έκταση εμπίπτουσα στο οικοδομικό τετράγωνο Γ570 του Δήμου αυτού.
3. Επειδή, όπως έχει κριθεί (παράβαλε ΣτΕ 289/2009, 3232/2008, 603/2008 Ολομέλεια - σκέψη 11 -, 3908/2007 επταμελές), από τις διατάξεις του άρθρου 11 παράγραφοι 2 - 4 του Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του νόμου 2882/2001 (ΦΕΚ 17/Α/2001), προκύπτει ότι η Διοίκηση, όταν διαπιστώνει ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την αυτοδίκαιη άρση ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ή ρυμοτομικού βάρους, είτε κατά την εξέταση σχετικού αιτήματος του ενδιαφερόμενου ιδιοκτήτη, που έχει υποβληθεί δια της διοικητικής οδού, είτε κατόπιν εκδόσεως δικαστικής αποφάσεως, που ακυρώνει την άρνηση της Διοίκησης να ικανοποιήσει το αίτημα έκδοσης βεβαιωτικής πράξης για την αυτοδίκαιη άρση, οφείλει να κρίνει εάν η ιδιοκτησία πρέπει, για κάποιο νόμιμο λόγο είτε να παραμείνει εκτός πολεοδομικού σχεδιασμού είτε να δεσμευθεί εκ νέου με την επανεπιβολή ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ή ρυμοτομικού βάρους, εφόσον συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η δυνατότητα άμεσης αποζημίωσης των θιγομένων ιδιοκτητών, είτε, τέλος, να καταστεί οικοδομήσιμη με τους γενικούς όρους δόμησης ή, ενδεχομένως, με ειδικούς όρους δόμησης, που πρέπει να καθορισθούν. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι με μόνη τη δημοσίευση της δικαστικής απόφασης, με την οποία βεβαιώνεται η αυτοδίκαιη άρση της απαλλοτρίωσης ή του ρυμοτομικού βάρους, το ακίνητο δεν καθίσταται οικοδομήσιμο, αλλά, μέχρι την ολοκλήρωση, κατά τα ανωτέρω, της τροποποίησης του σχεδίου πόλεως ή της πολεοδομικής μελέτης, παραμένει πολεοδομικώς αρρύθμιστο.
4. Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 6 περίπτωση ε' του νόμου 998/1979 'περί προστασίας των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της Χώρας (ΦΕΚ 289/Α/1979):
{δεν υπάγονται οπωσδήποτε εις τις διατάξεις του παρόντος νόμου: α) ... β) ... γ) ... δ) ... ε) Οι περιοχές, δια τις οποίας υφίστανται εγκεκριμένα έγκυρα σχέδια πόλεως ή καταλαμβάνονται υπό οικισμών προϋφιστάμενων του έτους 1923 ή πρόκειται περί οικοδομήσιμων εκτάσεων των οικιστικών περιοχών του νόμου 947/1979 και στ) ...}
Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, ακίνητα, τα οποία είχαν κηρυχθεί αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα κατ' εφαρμογή της νομοθεσίας περί σχεδίων πόλεων, αλλά των οποίων η αναγκαστική απαλλοτρίωση ήρθη αυτοδικαίως λόγω μη συντέλεσής της και τα οποία παραμένουν πολεοδομικώς αρρύθμιστα, κατά τα αναφερόμενα στην προηγούμενη σκέψη, διότι το οικείο σχέδιο πόλεως ή η πολεοδομική μελέτη δεν έχουν τροποποιηθεί, ώστε αυτά να καταστούν και πάλι οικοδομήσιμα, ούτε έχει επανεπιβληθεί σ' αυτά ρυμοτομική απαλλοτρίωση, δεν εμπίπτουν στην έννοια των περιοχών, δια τις οποίας υφίστανται εγκεκριμένα έγκυρα σχέδια πόλεως, και, επομένως, δεν εξαιρούνται εξ αυτού και μόνο του λόγου της εφαρμογής της δασικής νομοθεσίας. Ως εκ τούτου, τα ακίνητα αυτά δεν αποκλείεται να χαρακτηρισθούν ως δασικά ή να κηρυχθούν ως αναδασωτέα.
5. Επειδή, στο άρθρο 117 παράγραφος 3 του Συντάγματος ορίζεται ότι:
{δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται, δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό.}
Εξ άλλου, κατά το άρθρο 38 παράγραφος 1 του νόμου 998/1979 (ΦΕΚ 289/Α/1997):
{κηρύσσονται υποχρεωτικώς ως αναδασωτέα τα δάση και οι δασικές εκτάσεις, ανεξαρτήτως της ειδικότερης κατηγορίας αυτών ή της θέσεως εις ην ευρίσκονται, εφ' όσον ταύτα καταστρέφονται ή αποψιλώνονται συνεπεία πυρκαϊάς ή παρανόμου υλοτομίας αυτών ...}
ενώ, κατά το άρθρο 41 παράγραφος 1 του ίδιου νόμου:
{η κήρυξις εκτάσεων ως αναδασωτέων ενεργείται δι' αποφάσεως του οικείου νομάρχου (και, ήδη, του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας, νόμος 2503/1997 (ΦΕΚ 107/Α/1997)), καθορίζουσας σαφώς τα όρια της εκτάσεως η οποία κηρύσσεται αναδασωτέα και συνοδευομένης υποχρεωτικώς υπό σχεδιαγράμματος, το οποίον δημοσιεύεται σε φωτοσμίκρυνση μετά της αποφάσεως εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.}
Τέλος, σύμφωνα με το ίδιο άρθρο 41 παράγραφος 3 του νόμου 998/1979:
{ειδικώς προκειμένου περί κηρύξεως εκτάσεων ως αναδασωτέων ένεκα μερικής ή ολικής καταστροφής δάσους ή δασικής εκτάσεως εκ πυρκαϊάς ή άλλης αιτίας εκ των στο άρθρο 38 παράγραφος 1 αναφερομένων, η κατά την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου απόφασις ... εκδίδεται μετά εισήγηση της αρμοδίας δασικής υπηρεσίας, υποχρεωτικώς εντός τριών μηνών (ήδη δύο μηνών, βλέπε άρθρο 12 παράγραφος 2 του νόμου 2040/1992 (ΦΕΚ 70/Α/1992)) από της καταστολής της πυρκαϊάς ή της διαπιστώσεως της εξ άλλης αιτίας καταστροφής ... }
Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, κάθε αποψιλούμενη δασική έκταση, δημόσια ή ιδιωτική, κηρύσσεται υποχρεωτικώς αναδασωτέα με μόνη την αντικειμενική διαπίστωση της συνδρομής των προϋποθέσεων που προβλέπει η ως άνω συνταγματική διάταξη, η δε απόφαση περί αναδασώσεως πρέπει να αιτιολογείται πλήρως ως προς το χαρακτηρισμό της εκτάσεως ως δάσους ή δασικής εκτάσεως, η αιτιολογία, όμως, αυτή μπορεί να συμπληρώνεται και από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου (παράβαλε ΣτΕ 2069/2007, 1567/2006, 4323/2005, 3889/ 2004 κ.ά.).
6. Επειδή, όπως, εν προκειμένω, προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης, με το από 06-10-1990 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 618/Δ/1990) εγκρίθηκε η πολεοδομική μελέτη της περιοχής Λόφος Πανί του Δήμου Αλίμου και τροποποιήθηκε το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο σε συνεχόμενη περιοχή του ίδιου Δήμου. Με το εν λόγω προεδρικό διάταγμα απαλλοτριώθηκαν αναγκαστικώς για τη δημιουργία κοινοχρήστου χώρου πρασίνου εννέα ακίνητα, συνολικού εμβαδού 5.066,6 m2, τα οποία κατελήφθησαν από το Οικοδομικό Τετράγωνο Γ570 και επί των οποίων προβάλλει ήδη ιδιοκτησιακά δικαιώματα η αιτούσα. Με τις εκδοθείσες, στη συνέχεια, αρχική και διορθωτική πράξεις εφαρμογής ορίσθηκε, κατά τα προκύπτοντα από την 11497/2002 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, ότι ο δικαιοπάροχος της αιτούσας όφειλε εισφορά σε γη 2.158,3 m2, ορίσθηκε δε ότι στον εν λόγω ιδιοκτήτη οφείλεται αποζημίωση για έκταση 2.908,20 m2. Έναντι της εν λόγω οφειλόμενης αποζημίωσης αποδόθηκε στον ιδιοκτήτη νέο οικόπεδο, εμβαδού 705,1 m2 (υπό στοιχεία 05Ν του οικοδομικού τετραγώνου 566), ως προς δε τα υπόλοιπα 2.203,20 m2 ορίσθηκε ότι οφείλεται στον ίδιο αποζημίωση λόγω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης από το Δήμο Αλίμου. Με την 655/2000 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών καθορίσθηκε προσωρινή τιμή μονάδας για την αποζημίωση της ως άνω απαλλοτριούμενης ιδιοκτησίας και με την 1992/2000 απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου αναγνωρίσθηκε ως δικαιούχος της καθορισθείσας αποζημίωσης ο πατέρας και δικαιοπάροχος της αιτούσας.
Μετά την πάροδο 18 μηνών από τη δημοσίευση της προαναφερόμενης 655/2000 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών χωρίς να καταβληθεί η καθορισθείσα αποζημίωση, η αιτούσα, η οποία είχε διαδεχθεί τον πατέρα της, που εν τω μεταξύ είχε αποβιώσει, επεδίωξε τη δικαστική βεβαίωση της αυτοδίκαιης άρσης της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης της ιδιοκτησίας της, εκδόθηκε δε σχετικώς η προαναφερόμενη 11497/2002 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία ακυρώθηκε η παράλειψη του Δήμου Αλίμου να εκδώσει πράξη βεβαιωτική της προαναφερόμενης αυτοδίκαιης άρσης και αναγνωρίστηκε ότι επήλθε αυτοδίκαιη άρση της απαλλοτρίωσης αυτής. Με μεταγενέστερες αιτήσεις της αιτούσας προς το Δήμο Αλίμου, αλλά και τη Νομαρχία Αθηνών, ζητήθηκε η κίνηση της διαδικασίας τροποποίησης του σχεδίου πόλεως, ώστε να αποδεσμευτεί το ακίνητό της. Εν τω μεταξύ, με την 633/2003 πράξη του Δημοτικού Συμβουλίου Αλίμου κρίθηκε ότι η αυτοδικαίως αρθείσα αναγκαστική απαλλοτρίωση του ακινήτου της αιτούσας, καθώς και άλλων ακινήτων, των οποίων είχε αρθεί η ρυμοτομική απαλλοτρίωση επειδή δεν είχε καταβληθεί στους ιδιοκτήτες τους πλήρης αποζημίωση, έπρεπε να επανεπιβληθεί, από τα στοιχεία, όμως, του φακέλου δεν προκύπτει η επανεπιβολή της αναγκαστικής αυτής απαλλοτρίωσης.
Στη συνέχεια, εκδόθηκε η 3901/06-07-2005 πρόταση κήρυξης αναδάσωσης του Δασαρχείου Πειραιώς προς τη Διεύθυνση Δασών Πειραιώς, σχετική με έκταση 10 στρεμμάτων στη θέση Λόφος Πανί του Δήμου Αλίμου. Σύμφωνα με την πρόταση αυτή, η εν λόγω έκταση αποτεφρώθηκε στις 04-07-2004 από πυρκαγιά, που εκδηλώθηκε σε δασική θέση και, αφού επεκτάθηκε, έκαψε κοινόχρηστο χώρο πρασίνου με χορτολιβαδική και δασική βλάστηση από αγριελιές, σκίνα και ασπαλάθους με βαθμό συγκόμωσης μικρότερο του 40%. Ο χώρος αυτός περιβάλλεται, σύμφωνα με την ίδια 3901/2005 πρόταση αναδάσωσης, από ανατολάς, δυσμάς και βορρά από κοινόχρηστους χώρους πρασίνου και από νότο από δρόμο, που αποτελεί προέκταση της οδού Ιατρού Παπανικολάου.
Όπως, εξάλλου, προκύπτει από την από 03-11-2004 υπηρεσιακή έκθεση ερμηνείας αεροφωτογραφιών, η έκταση, η οποία εμφαίνεται υπό στοιχεία Α, Β, Γ, Δ, Ε, Α στο συνημμένο διάγραμμα και εμπίπτει στο οικοδομικό τετράγωνο 570 του Δήμου Αλίμου, παρουσίαζε δασική μορφή, καλυπτόμενη στο σύνολό της από ξυλώδη δασική βλάστηση πεύκων, αγριελιών, σκίνων και ασπαλάθων σε ποσοστό 40% κατά τα έτη 1939, 1945, 1969, 1988 και 1992.
Αντιθέτως, στο προγενέστερο 4404/2001 έγγραφο του Δασαρχείου Πειραιά προς την Κτηματική Υπηρεσία Πειραιώς, βεβαιώνεται ότι η όλη έκταση του Λόφου Πανί είχε μη δασική μορφή και αποτελούσε χορτολιβαδική έκταση περιβαλλόμενη από αγροτικές εκτάσεις καθ' όλη την περίοδο μετά το έτος 1939 και ότι δεν προστατευόταν από τη δασική νομοθεσία.
Εξάλλου, από τη νεότερη από 29-06-2005 υπηρεσιακή έκθεση ερμηνείας αεροφωτογραφιών προκύπτει ότι τόσο η έκταση του οικοδομικού τετραγώνου 570, η οποία είχε αποτελέσει αντικείμενο και της προηγούμενης φωτοερμηνείας, όσο και μικρότερη έκταση του οικοδομικού τετραγώνου 574 του Δήμου Αλίμου, αποτελούσαν χορτολιβαδικές εκτάσεις του άρθρου 3 παράγραφος 6 περίπτωση β' του νόμου 998/1979, καλυπτόμενες από χορτολιβαδική βλάστηση και αραιά δασική βλάστηση αγριελιών, σκίνων και ασπαλάθων σε ποσοστό μικρότερο από 15%.
Τέλος, σύμφωνα με το 736/2009 έγγραφο του Δασαρχείου Πειραιώς προς την Πρωτοβάθμια Επιτροπή Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων του Νομού Πειραιώς, το οποίο, αναφερόμενο σε πραγματικά περιστατικά προγενέστερα της προσβαλλόμενης πράξης, παραδεκτώς λαμβάνεται υπόψη (παράβαλε ΣτΕ 4003/2008, 3745/2004, 932/2002 κ.ά.), η όλη έκταση του Λόφου Πανί έχει διαχρονικά μη δασική μορφή, αποτελούσα χορτολιβαδική έκταση, η οποία έχει ιδιωτικό χαρακτήρα. Κατόπιν τούτου, οι εν λόγω εκτάσεις, συνολικού εμβαδού 10 στρεμμάτων, τις οποίες αφορούν οι ανωτέρω εκθέσεις φωτοερμηνείας και οι οποίες, σύμφωνα με το 1426/2009 έγγραφο του Δασαρχείου Πειραιώς προς το Συμβούλιο της Επικρατείας και το προαναφερόμενο 736/12.2.2009 έγγραφο του ίδιου Δασαρχείου προς την Πρωτοβάθμια Επιτροπή Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Νομού Πειραιώς, εμπίπτουν εντός του οικοδομικού τετραγώνου Γ 574, καθώς και του οικοδομικού τετραγώνου Γ 570, στο οποίο βρίσκεται η ιδιοκτησία της αιτούσας, κηρύχθηκαν αναδασωτέες με την προσβαλλόμενη 1894/2005 πράξη του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής (ΦΕΚ 1042/Δ/2005).
Τέλος, από την μεταγενέστερη της προσβαλλόμενης πράξης από 19-01-2009 υπηρεσιακή συμπληρωματική έκθεση φωτοερμηνείας, προκύπτει ότι τμήμα μόνο, εμβαδού 800 m2, της έκτασης που κηρύχθηκε αναδασωτέα έχει σήμερα δασική μορφή, καλυπτόμενο με θάμνους (σπάρτου, δενδρώδους μηδικής, αγριελιάς και βένιου), που έχουν φυτευτεί τεχνητά από το Δήμο Αλίμου ή άλλο φορέα.
7. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι η έκταση, εντός της οποίας εμπίπτει η ιδιοκτησία της αιτούσας δεν μπορεί, κατά νόμο, να θεωρηθεί ότι υπάγεται στη δασική νομοθεσία ως εκ του γεγονότος ότι βρίσκεται εντός εγκεκριμένης πολεοδομικής μελέτης. Προβάλλεται, ειδικότερα, ότι η εν λόγω έκταση, η οποία εμπίπτει εντός σχεδίου πόλεως και, συνεπώς, αποκλείεται, κατ' αρχήν, η επ' αυτής εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας, δεν αποτελεί πάρκο ή άλσος εντός οικιστικής περιοχής, οπότε και μόνο θα υπαγόταν, αν και εντός σχεδίου, στη δασική νομοθεσία. Οι λόγοι, όμως, αυτοί είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, διότι, κατά τα εκτιθέμενα σε προηγούμενη σκέψη, το ακίνητο της αιτούσας κατέστη, κατά τα προαναφερόμενα, πολεοδομικώς αρρύθμιστο μετά την έκδοση της 11497/2002 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία αναγνωρίσθηκε η αυτοδίκαιη άρση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης του ακινήτου αυτού και ακυρώθηκε η παράλειψη της Διοίκησης να εκδώσει διαπιστωτική της αυτοδίκαιης αυτής άρσης πράξη, δεδομένου ότι δεν επανεπιβλήθηκε η ως άνω ρυμοτομική απαλλοτρίωση ούτε τροποποιήθηκε η πολεοδομική μελέτη ως προς το ακίνητο αυτό, το οποίο, επομένως, δεν κατέστη εκ νέου οικοδομήσιμο. Το ακίνητο, επομένως, αυτό είναι δυνατό να υπαχθεί στη δασική νομοθεσία υπό τις ίδιες, καταρχήν, προϋποθέσεις με οποιοδήποτε ακίνητο ευρισκόμενο εκτός σχεδίου πόλεως, είναι δε αδιάφορο από την άποψη αυτή το γεγονός ότι αυτό εξακολουθεί να εμφαίνεται ως εντός σχεδίου κοινόχρηστος χώρος στην οικεία πολεοδομική μελέτη, εφόσον η παράλειψη έκδοσης διοικητικής πράξης, με την οποία να διαπιστώνεται η αυτοδίκαιη άρση της σχετικής ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης έχει, κατά τα προαναφερόμενα, ακυρωθεί δικαστικώς.
8. Επειδή, εξάλλου, από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης προκύπτει ότι το αναφερόμενο στο δασικό χαρακτήρα της επίμαχης έκτασης αιτιολογικό έρεισμα της προσβαλλόμενης πράξης, που περιέχεται κυρίως στην 3901/2005 πρόταση αναδάσωσης και στην από 03-11-2004 υπηρεσιακή έκθεση φωτοερμηνείας αεροφωτογραφιών, σύμφωνα με τις οποίες η επίμαχη έκταση καλυπτόταν διαχρονικά από δασική βλάστηση, έρχεται σε πλήρη αντίθεση τόσο με το περιεχόμενο της προγενέστερης της προσβαλλόμενης πράξης από 29-06-2005 έκθεσης φωτοερμηνείας, η οποία αναφέρεται ειδικά στην έκταση αυτή, όσο και του 4404/2001 εγγράφου του Δασαρχείου Πειραιά, το οποίο αναφέρεται στην ευρύτερη έκταση του Λόφου Πανί, κλονίζεται δε περαιτέρω από την από 19-01-2009 συμπληρωματική έκθεση φωτοερμηνείας, αλλά και από το όλο περιεχόμενο του 736/2009 εγγράφου του Δασαρχείου Πειραιώς προς την οικεία Πρωτοβάθμια Επιτροπή Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων. Με τα ανωτέρω δεδομένα, η προσβαλλόμενη πράξη αιτιολογείται πλημμελώς και για το λόγο αυτό, που προβάλλεται βασίμως, πρέπει να ακυρωθεί κατά το πληττόμενο μέρος της, δηλαδή, κατά το μέρος που αφορά στο οικοδομικό τετράγωνο Γ570 του Δήμου Αλίμου, εντός του οποίου εμπίπτει η μη αποζημιωθείσα ιδιοκτησία της αιτούσας.
Δια ταύτα
Δέχεται την υπό κρίση αίτηση.
Ακυρώνει εν μέρει την 1894/12-09-2005 πράξη του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής, σύμφωνα με το αιτιολογικό.
Διατάσσει την απόδοση στην αιτούσα του κατατεθέντος παραβόλου.
Επιβάλλει στο Δημόσιο τη δικαστική δαπάνη της αιτούσας, που ανέρχεται σε 920 €.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 29-09-2009
Ο Πρόεδρος του Ε' Τμήματος
Η Γραμματέας του Ε' Τμήματος
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση την 31-12-2009.
Ο Πρόεδρος του Ε' Τμήματος
Η Γραμματέας