Άρθρο 32: Λύση της σύμβασης

1. Ο ανάδοχος δικαιούται να ζητήσει λύση της σύμβασης, εάν η υλοποίηση της προμήθειας καθυστερεί, με υπαιτιότητα της Εταιρίας, πάνω από έξι (6) μήνες από την υπογραφή της σύμβασης, εκτός και αν ορίζεται διαφορετικά στη σύμβαση.

2. Ο ανάδοχος δικαιούται να ζητήσει λύση της σύμβασης, εάν υπάρχει καθυστέρηση κατά την υλοποίηση της προμήθειας με υπαιτιότητα της Εταιρίας και η καθυστέρηση αυτή υπερβαίνει το ήμισυ της συνολικής συμβατικής προθεσμίας υλοποίησης της προμήθειας.

3. Η Εταιρία διατηρεί το δικαίωμα να λύσει μονομερώς τη σύμβαση, μετά από απόφαση του διευθύνοντος συμβούλου, οποιαδήποτε χρονική στιγμή, αποζημιώνοντας στην περίπτωση αυτή τον ανάδοχο. Εάν προβλέπεται ειδικότερα στη σύμβαση, η Εταιρία διατηρεί το δικαίωμα λύσης της σύμβασης, μετά την ολοκλήρωση τμήματος ή φάσης της προμήθειας, χωρίς αποζημίωση του αναδόχου.

4. Η αποζημίωση του αναδόχου για τις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου καθορίζεται ως εξής: εάν η λύση της σύμβασης γίνει πριν την έναρξη των εργασιών υλοποίησης της προμήθειας ή αμέσως μετά το πέρας σταδίου, φάσης ή τμήματος αυτής, ο ανάδοχος δικαιούται το σύνολο της υπολειπόμενης τμηματικής αμοιβής, καθώς και το 10% της αμοιβής του για τα επόμενα προβλεπόμενα από τη σύμβαση στάδια, φάσεις ή τμήματα της προμήθειας. Πέραν αυτού ουδεμία άλλη αξίωση έχει ο ανάδοχος για την τυχόν αποθετική του ζημία ή την ηθική βλάβη αυτού.

5. Σε περίπτωση ανωτέρας βίας, οι επιπτώσεις της οποίας διαρκούν πάνω από έξι μήνες, η σύμβαση μπορεί να λυθεί χωρίς ζημία για τα δύο μέρη. Στην περίπτωση αυτή, ο ανάδοχος αποζημιώνεται για την προμήθεια που έχει εκτελεσθεί μέχρι του χρόνου της διακοπής και έχει εγκριθεί η παραλαβή της από την Εταιρία.

6. Σε περιπτώσεις υπερημερίας της Εταιρίας ως προς την εκπλήρωση των συμβατικών της υποχρεώσεων, γεννάται υπέρ του αναδόχου δικαίωμα αποζημιώσεως μόνο για τη θετική του ζημία και για το χρόνο από τη σχετική έγγραφη όχληση της Εταιρίας εκ μέρους του αναδόχου.