 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
1. Οι δήμαρχοι, οι αντιδήμαρχοι, οι πρόεδροι κοινοτήτων και οι δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι εκπίπτουν αυτοδικαίως από το αξίωμά τους:
α) αν στερηθούν τη διαχείριση της περιουσίας τους με τελεσίδικη δικαστική απόφαση,
β) αν στερηθούν τα πολιτικά τους δικαιώματα με αμετάκλητη δικαστική απόφαση,
γ) αν καταδικαστούν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, ως αυτουργοί ή συμμέτοχοι σε κάποιο κακούργημα ή στα πλημμελήματα της παραχαράξεως, της κιβδηλείας, της πλαστογραφίας, της ψευδούς βεβαιώσεως, της δωροδοκίας, της εκβιάσεως, της κλοπής της υπεξαιρέσεως, της απιστίας, της απάτης, της καταπιέσεως, της αιμομιξίας, της μαστροπείας, της σωματεμπορίας, της παραβάσεως της νομοθεσίας για τα ναρκωτικά ή για το λαθρεμπόριο, καθώς και της παραβάσεως καθήκοντος, εφόσον το τελευταίο στρέφεται κατά δήμων, κοινοτήτων ή νομικών προσώπων τους. Για την έκπτωση εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του νομάρχη.
2. Όταν γίνεται παραπομπή για κακούργημα, με αμετάκλητο βούλευμα ή με απευθείας κλήση, καθώς και όταν γίνει παραπομπή για ένα πλημμέλημα, από αυτά που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο, με αμετάκλητο βούλευμα, ο νομάρχης οφείλει να θέσει τον εγκαλούμενο σε κατάσταση αργίας, ώσπου να εκδοθεί η απόφαση του ποινικού δικαστηρίου.
3. Οι διατάξεις των άρθρων 168 έως 172 εφαρμόζονται και στους προέδρους και τα μέλη των συμβουλίων των δημοτικών διαμερισμάτων.