|
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με το άρθρο 7 του νόμου 2242/1994 (ΦΕΚ 162/Α/1994). |
1. Για την εφαρμογή αυτού του διατάγματος περιοχή δεύτερης κατοικίας μέσα σε Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου χαρακτηρίζεται η περιοχή που χρησιμοποιείται για την παραμονή ατόμων πλέον του 24ώρου για διακοπές ή αναψυχή.
Η δεύτερη κατοικία μπορεί να ανήκει ή να ενοικιάζεται στα παραμένοντα σε αυτήν άτομα.
2. Διαμορφωμένη περιοχή δεύτερης κατοικίας θεωρείται εκείνη που περιλαμβάνει δομημένα τμήματα καθώς και αδόμητες περιοχές άμεσα συνδεδεμένες με τα δομημένα τμήματα και που έχει ποσοστό κτιρίων με κύρια χρήση δεύτερης κατοικίας μεγαλύτερο του 60% του συνόλου των κτιρίων.
3. Δομημένα τμήματα θεωρούνται εκείνα που πληρούν αθροιστικά τις εξής προϋποθέσεις:
α) Περιλαμβάνουν τουλάχιστον 30 δομημένες ιδιοκτησίες. Ως δομημένη ιδιοκτησία θεωρείται εκείνη που έχει κτίριο με ελάχιστη επιφάνεια κάλυψης 40 m2
β) Έχουν τέτοια πυκνότητα δόμησης ώστε σε κάθε δομημένη ιδιοκτησία να αναλογούν το πολύ 2.000 m2 της συνολικής έκτασης της περιοχής συμπεριλαμβανομένων και των τυχόν υφισταμένων κοινοχρήστων χώρων.
γ) Τα κτίρια απέχουν μεταξύ τους το πολύ 60 m. Τα δομημένα τμήματα ορίζονται από την τεθλασμένη γραμμή που ενώνει τα ακραία τους κτίσματα.
4. Πυκνοδομημένη περιοχή δεύτερης κατοικίας θεωρείται εκείνη που πληροί αθροιστικά τις εξής προϋποθέσεις:
α) Περιλαμβάνει τουλάχιστον 40 δομημένες ιδιοκτησίες. Ως δομημένη ιδιοκτησία θεωρείται εκείνη που έχει κτίριο με ελάχιστη επιφάνεια κάλυψης 40 m2.
β) Έχει τέτοια πυκνότητα δόμησης, ώστε σε κάθε δομημένη ιδιοκτησία να αναλογούν, το πολύ, 1.500 m2 της συνολικής έκτασης της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων και των τυχόν υφισταμένων κοινοχρήστων χώρων.
γ) Τα κτίρια απέχουν μεταξύ τους, το πολύ, 50 m
Οι πυκνοδομημένες περιοχές ορίζονται από την τεθλασμένη γραμμή που ενώνει τα ακραία τους κτίσματα.