|
Εν η περιπτώσει τα δάπεδα έχουν ανωμαλίας ή φέρουν κοιλότητας εκ τεχνικών λόγων επιβαλλόμενες, αυτές δέον να προφυλάσσονται καταλλήλως δια σιδηρών σχαρών ή κιγκλιδωμάτων εις τρόπον ώστε να αποφεύγεται ενδεχόμενον ατύχημα.
Δάπεδα ευρισκόμενα άνωθεν κλιβάνων ή δοχείων περιεχόντων θερμά, καυστικά ή δηλητηριώδη υγρά καθώς και πάντα τα μεσοδώματα άτινα ευρίσκονται εις ύψος τουλάχιστον 0,75 m από του εδάφους, δέον να προστατεύονται δια κιγκλιδώματος ύψους τουλάχιστον ενός μέτρου μετά παρυφής πλάτους τουλάχιστον 0,05 m.
Το κιγκλίδωμα κατασκευάζεται κατά τρόπον που να εμποδίζει την δια μέσου τούτου πτώση του εργάτου.
Η επιφάνεια των τοιχωμάτων πάντων των κλειστών τόπων εργασίας, δέον να είναι λεία, που καθιστά ευχερή εκάστοτε τον καθαρισμό αυτών.
Όπου λόγω της φύσεως της εργασίας οι τοίχοι δέον να πλένονται (κατεργασία ζωικών υλών), αυτοί δέον να είναι όχι μόνον λείοι, αλλά και αδιαπότιστοι εις ύψος 1.50 m τουλάχιστον από του εδάφους.
Γενικώς οι τοίχοι και η οροφή πρέπει να ασβεστοχρίωνται άπαξ τουλάχιστον του έτους.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με το άρθρο 13 του προεδρικού διατάγματος 16/1996 (ΦΕΚ 10/Α/1996). |