Άρθρο 25: Φωτισμός επικίνδυνων τόπων

Εις τόπους εργασίας μη που φωτίζονται επαρκώς δια φυσικού φωτός και εις άλλα διαμερίσματα όπου η φύσις της εργασίας επιβάλλει ειδικό φωτισμό λόγω εξατμίσεων εύφλεκτων αερίων υποκειμένων εις έκρηξη (π.χ. εργοστάσια κατασκευής διθειούχου άνθρακος, οινοπνευματοποιεία, εργοστάσια φωταερίου, ανθρακασβεστίου κ.λ.π.) και εργοστάσια κατασκευής εκρηκτικών υλών, ο φωτισμός δέον να διενεργείται είτε δι' ηλεκτρικών λυχνιών με διπλά τοιχώματα, ων ο κύριος αγωγός, ασφάλεια και το σύστημα λήψεως δέον να κείνται εκτός του κτιρίου ή να γίνεται εκ των έξω δια λυχνιών, αίτινες ασφαλίζονται εντός κλειστών κιβωτίων με ανθεκτικούς και καλώς κλεισμένους υαλοπίνακας, ώστε να μην υπάρχει συνάφεια με τον χώρο της εκρηκτικής ύλης.

Ως κινητές λυχνίες εις το εσωτερικόν των κτιρίων με κίνδυνο εκρήξεως χρησιμοποιούνται μόνον ασφαλιστικές λυχνία (DAVIS). Η διάταξις αυτή δεν ισχύει δια το ξηραντήριο βαμβακοπυρίτιδας όπου απαγορεύεται γενικώς η χρήσις κινητών λυχνιών. Η χρήσις ηλεκτρικών λυχνιών με καλώδιον φορητό εις τους επικινδύνους χώρους απαγορεύεται. Δέον να λαμβάνονται μέτρα ώστε πάσα εναπόθεσις εκρηκτικής σκόνης επί της πηγής του φωτός να εμποδίζεται. Οι ηλεκτρικοί αγωγοί δέον να ευρίσκονται εις καλήν πάντοτε κατάστασιν, άπαξ δε του έτους να δοκιμάζονται.

Η τακτοποίησις των λυχνιών δέον να λαμβάνει χώραν εις καθορισμένο μέρος του τόπου εργασίας. Ειδικοί εργάτες διατίθενται δια την μεταφορά αναμμένων λυχνιών εις τις θέσεις των. Οι εργάτες οίτινες είναι επιφορτισμένοι να ανάβουν τις λυχνίας, δεν επιτρέπεται να εισέρχονται εις τόπους υποκειμένους εις κίνδυνο εκρήξεως.