|
Ο φυσικός φωτισμός δέον να θεωρείται ανεπαρκής όταν μεταξύ της 9ης πρωινής και 4ης απογευματινής παρίσταται ανάγκη προσφυγής εις τον τεχνητό φωτισμό. Εν η περιπτώσει ο φυσικός φωτισμός δεν είναι επαρκής καθ' όλην την διάρκειαν της ημέρας δεν να συμπληρώνεται ούτος δια τεχνητού φωτός. Το ύψος και η απόστασις των εστιών του τεχνητού φωτισμού θα ρυθμίζεται κατά τρόπον παρέχοντα ομοιόμορφο και κανονικώς κατανεμημένο φωτισμό επί του πεδίου εργασίας. Οι φωτεινές εστίες, δέον να τοποθετούνται τοιουτοτρόπως, ώστε να φωτίζουν διαρκώς και σταθερώς το πεδίον εργασίας, χωρίς να είναι εκτυφλωτικές ουδέ να παρέχουν απότομες σκιές ή εκθαμβωτικές ανακλάσεις που προσβάλλουν οπωσδήποτε την όραση.
Προς τούτο δέον να εφοδιάζονται με επισκιαστήρες καταυγαστήρες, με σφαίρες γυάλινες αποστιλβωμένες εσωτερικώς ή με άλλα ανάλογα προφυλακτικά συστήματα. Εν ανάγκη δέον να χρησιμοποιούνται παραπετάσματα ή προστεγάσματα εξ υαλοπινάκων διαχύσεως ή ανακλάσεως προς τον σκοπόν βελτιώσεως των συνθηκών του φυσικού ή τεχνητού φωτισμού και αποφυγής ούτω της υπερβολικής κοπώσεως των οφθαλμών.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με το άρθρο 13 του προεδρικού διατάγματος 16/1996 (ΦΕΚ 10/Α/1996). |