|
Οι όροι και περιορισμοί δομήσεως των οικοπέδων των υφισταμένων προ του έτους 1923 Οικισμών: Αγίου Γεωργίου Πηλείας, Αγίου Λαυρεντίου, Άλλης Μεριάς, Άνω Βόλου, Βυζίτσης, Δρακείας, Ζαγοράς, Κισσού, Μακρινίτσας, Μηλεών, Νεοχωρίου, Πινακατών Πορταριάς, Πουρίου, Τρικερίου Τσαγκαράδας, Αφήσου και Χορευτού (Πηλίου - Μαγνησίας) καθορίζονται ως ακολούθως:
1. Ως οικοδομικό σύστημα ορίζεται το των πτερύγων.
2. Μέγιστον ποσοστόν καλύψεως των οικοπέδων 50% της επιφανείας αυτών. Εν πάση περιπτώσει η καλυπτόμενη επιφάνεια δεν δύναται να υπερβεί τα 200 m2 δια το αυτό οικόπεδον, και τα 300 m2 συνολικής επιφανείας ορόφων.
3. α) Το μέγιστον επιτρεπόμενο ύψος του κτιρίου σε πρόσοψη μέχρι του ανωτάτου σημείου της στέγης, ορίζεται εις 11 m, μετρούμενο: προκειμένου μεν περί μεσαίου οικοπέδου από της στάθμης της οδού της αντιστοιχούσης εις το μέσον της όψεως του κτιρίου, προκειμένου περί γωνιαίου οικοπέδου από της στάθμης της γωνίας.
Μέγιστος αριθμός ορόφων των οικοδομών 3.
β) Ουδεμία όψις ή τμήμα του κτιρίου δύναται να υπερβαίνει, λόγω κλίσεως του εδάφους, το ως άνω καθοριζόμενο ύψος των οικοδομών και τον αριθμόν των ορόφων 3.
4. Ως οικοδομική γραμμή θεωρείται η εν τοις πράγμασι υφισταμένη τοιαύτη.
5. Προκειμένου περί ανεγέρσεως διωρόφων κτιρίων, ο δεύτερος όροφος ή ο τρίτος όροφος όταν εξαντλείται το ύψος της οικοδομής, δύναται να προεξέχει της οικοδομικής γραμμής (κατά τμήμα ή εφ' ολοκλήρου) κατά 1 m τουλάχιστον.
6. Μέγιστος συντελεστής δομήσεως των οικοπέδων 1.