|
1. Η ανάπαυση πρέπει να χορηγείται στην έδρα του προσωπικού και η ελάχιστη διάρκειά της να είναι 28 ώρες από του μεσονυκτίου της τελευταίας ημέρας της εργασίας. Οι συνεχόμενες αναπαύσεις θα προσαυξήσουν τον παραπάνω χρόνο κατά 24 ώρες για κάθε χορηγούμενη, επιπλέον της μιας, ανάπαυση.
2. Επιτρέπεται η χορήγηση ανάπαυσης εκτός έδρας, εφόσον ο ενδιαφερόμενος το ζητήσει με αίτησή του.
Επίσης επιτρέπεται η χορήγηση αναπαύσεων εκτός έδρας στο προσωπικό που μεταβαίνει για υπηρεσία στο εξωτερικό.
3. Όταν οι υπηρεσιακές ανάγκες το επιβάλλουν επιτρέπεται η συνεχόμενη χορήγηση των αναπαύσεων που περιλαμβάνονται μέσα στον ημερολογιακό μήνα.
4. Προσωπικό που απέχει από την Υπηρεσία λόγω: θέσεώς του σε αργία, ποινής προσωρινής παύσης, ασθένειας, τραυματισμού του κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του και άδειας κάθε είδους, πλην της κανονικής του άδειας, δεν δικαιούται τις αναπαύσεις και τις αργίες που περιλαμβάνονται μέσα στο χρόνο της απουσίας του, όπως αυτές καθορίζονται στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 4 αυτού του Κανονισμού, αλλά θεωρούνται (αυτές) ότι πραγματοποιήθηκαν μέσα στο χρόνο της απουσίας του.
5. Σε περίπτωση αυθαίρετης απουσίας για μια (1) τουλάχιστον ημέρα το προσωπικό δεν δικαιούται ισάριθμες της αυθαίρετης απουσίας αναπαύσεις. Σε περίπτωση επιβολής ποινής προσωρινής παύσης, το προσωπικό δεν δικαιούται τις αναπαύσεις που οφείλονταν πριν την απουσία του και αρχίζει ο υπολογισμός των αναπαύσεων από την ημέρα που αναλαμβάνει εκ νέου υπηρεσία.
6. Κατά τις αναπαύσεις το προσωπικό απαλλάσσεται από κάθε υπηρεσία και μπορεί να απομακρύνεται από την έδρα του.
7. Σε κάθε ημερολογιακό μήνα χορηγούνται όλες οι δικαιούμενες για το μήνα αναπαύσεις, αλλά επιτρέπεται και η καταβολή αποζημίωσης γι' αυτές μόνο στην περίπτωση που την αποδέχεται το προσωπικό.