 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
1. Γενικά
Πριν την τοποθέτηση των συστημάτων αναχαίτισης οχημάτων πρέπει να εξετάζεται, αν είναι δυνατόν με την λήψη μέτρων να απομακρυνθούν τα πλευρικά εμπόδια ή να βελτιωθεί η διαμόρφωση στην περιοχή των επικίνδυνων θέσεων. Για παράδειγμα τέτοια μέτρα μπορούν να είναι:
| • | η επαρκής απόσταση της οδού από την περιοχή που χρήζει προστασίας, |
| • | η απομάκρυνση των εμποδίων, |
| • | η χρησιμοποίηση εξοπλισμού παράπλευρα στην οδό που μπορεί να παραμορφωθεί ή να ανατραπεί και τα συστατικά του μέρη να μπορούν να αποκολληθούν κατά την πρόσκρουση οχήματος, σύμφωνα με το πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 12767 (π.χ. ορθοστάτες πινακίδων σήμανσης), |
| • | η κατασκευή αβαθών ρείθρων αντί τάφρων, |
| • | η διαμόρφωση επίπεδων πρανών. |
Σε περιοχές με μεμονωμένα εμπόδια πρέπει να εξετάζεται, αν η εγκατάσταση συστημάτων απορρόφησης ενέργειας πρόσκρουσης παρουσιάζει περισσότερα πλεονεκτήματα από την εγκατάσταση στηθαίων ασφαλείας.
2. Πιθανότητα εκτροπής
Κατά την επιλογή ενός στηθαίου ασφαλείας πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η πιθανότητα εκτροπής. Περιοχές με αυξημένη πιθανότητα εκτροπής οχημάτων από την πορεία τους θεωρούνται τα οδικά τμήματα με:
| • | διαδοχικές καμπύλες εκτός της επιτρεπόμενης περιοχής κατά ΟΜΟΕ-Χ, |
| • | ωοειδείς καμπύλες ή καμπύλες κανίστρου, για τις οποίες δεν πληρούνται οι οριακές τιμές, όσον αφορά στην σχέση των ακτίνων των διαδοχικών τόξων κατά ΟΜΟΕ-Χ, |
| • | καμπύλες με ασυνήθιστα μεγάλη ελικτότητα (αλλαγή κατεύθυνσης), |
| • | μη ικανοποιητικό συσχετισμό των στοιχείων μελέτης στην οριζοντιογραφία και στην μηκοτομή καθώς και |
| • | τμήματα υφιστάμενων οδών, στα οποία παρατηρείται μεγάλη συχνότητα ατυχημάτων. |
3. Επικίνδυνες θέσεις και κατηγορίες επικινδυνότητας
Με τον όρο επικίνδυνη θέση νοείται ένα συμπαγές πλευρικό εμπόδιο, π.χ. δένδρο, ιστοί ή βάθρο γέφυρας, καθώς επίσης και περιοχές, όπου υφίσταται κίνδυνος εκτροπής ενός οχήματος από την πορεία του και των οποίων η ύπαρξη συνεπάγεται κίνδυνο για τρίτους ή μόνον για τους επιβαίνοντες.
Τα κριτήρια, με βάση τα οποία τα πλευρικά εμπόδια και οι επικίνδυνες θέσεις κατατάσσονται σε κατηγορία κινδύνου, είναι συνάρτηση του αν η ύπαρξή τους συνεπάγεται κίνδυνο για τρίτους ή μόνον για τους επιβαίνοντες.
Οι θέσεις, στις οποίες επιβάλλεται η τοποθέτηση στηθαίων ασφαλείας, προκύπτουν από τη συχνότητα ή την πιθανότητα πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων εξαιτίας της εκτροπής οχημάτων από την πορεία τους. Αυτές οι θέσεις διακρίνονται σε τέσσερις κατηγορίες κινδύνου:
| • | κατηγορία κινδύνου 1: περιοχές που χρήζουν προστασίας με ιδιαίτερο κίνδυνο για τρίτους, π.χ. |
- χημικές εγκαταστάσεις, όπου υπάρχει κίνδυνος έκρηξης
- περιοχές με έντονη χρήση παραμονής, όπως ένας σταθμός εξυπηρέτησης
- παράπλευρες σιδηροδρομικές γραμμές υψηλής ταχύτητας (σιδηροδρομική γραμμή υψηλής ταχύτητας με VΕΠΙΤΡ > 160 km/h)
- φέροντα στοιχεία τεχνικών έργων με κίνδυνο κατάρρευσης σε περίπτωση πρόσκρουσης
| • | κατηγορία κινδύνου 2: περιοχές που χρήζουν προστασίας με κίνδυνο για τρίτους, π.χ. |
- παράπλευροι πεζόδρομοι και ποδηλατόδρομοι
- παράπλευρη σιδηροδρομική γραμμή με φόρτο > 30 συρμούς / 24 h
- παράπλευρες οδοί με φόρτο > 500 οχήματα / 24 h
| • | κατηγορία κινδύνου 3: εμπόδια με ιδιαίτερο κίνδυνο για τους επιβαίνοντες σε όχημα, π.χ. |
- μη παραμορφώσιμα εμπόδια κάθετα στην κατεύθυνση κυκλοφορίας (στην οδό)
- μη παραμορφώσιμα μεμονωμένα εμπόδια, όπως δένδρα, ιστοί οδοφωτισμού
- ηχοπετάσματα
| • | κατηγορία κινδύνου 4: εμπόδια με κίνδυνο για τους επιβαίνοντες σε όχημα, π.χ. |
- μεμονωμένα παραμορφώσιμα αλλά μη ανατρεπόμενα σημειακά εμπόδια
- τάφροι
- πρανή ορυγμάτων με κλίση n > 1:3
- πρανή επιχωμάτων ύψους Η > 3 m και κλίσης n > 1:3
- οχετοί
- παραμορφώσιμοι ιστοί οδοφωτισμού
- τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης
- ύδατα βάθους > 1 m
- ρέματα, ποταμοί.
4. Κρίσιμες αποστάσεις
Η αναγκαιότητα τοποθέτησης των στηθαίων ασφαλείας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την ύπαρξη επικίνδυνης θέσης ή εμποδίου εντός των ορίων των κρίσιμων αποστάσεων από την οδό. Με αφετηρία τον βασικό κανόνα, ότι η προστασία τρίτων που δεν συμμετέχουν άμεσα σε τροχαίο ατύχημα απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και ότι κατά κανόνα αυτοί υφίστανται σοβαρές συνέπειες, λόγω των τροχαίων ατυχημάτων, οι κρίσιμες αποστάσεις διακρίνονται:
| • | στην διευρυμένη Απόσταση AE, σε περίπτωση όπου απαιτείται η λήψη μέτρων προστασίας τρίτων ή ιδιαίτερα δυσμενών συνεπειών τροχαίου ατυχήματος εξαιτίας παρέκκλισης οχήματος από το οδόστρωμα (κατηγορία κινδύνου 1 και 2) και |
| • | στην Απόσταση Α, σε περίπτωση όπου απαιτείται η λήψη μέτρων προστασίας των επιβαινόντων οχήματος εξαιτίας πτώσης ή πρόσκρουσης σε πλευρικά εμπόδια (κατηγορία κινδύνου 3 και 4). |
Οι κρίσιμες αποστάσεις Α και ΑΕ είναι συνάρτηση της επιτρεπόμενης ταχύτητας (VΕΠΙΤΡ) και της υψομετρικής διαφοράς μεταξύ της οδού και της εμπρόσθιας όψης του εμποδίου και προσδιορίζονται:
| • | για οδούς με VΕΠΙΤΡ > 100 km/h και για αυτοκινητόδρομους και παράπλευρες οδούς αυτοκινητοδρόμων με VΕΠΙΤΡ ≤ 100 km/h στο σχήμα 3 |
| • | για οδούς με VΕΠΙΤΡ = 80 km/h έως 100 km/h στο σχήμα 4 |
| • | για οδούς με VΕΠΙΤΡ = 60 km/h έως 70 km/h στο σχήμα 5. |
Σε οδικά τμήματα, στα οποία οι πραγματικές ταχύτητες κίνησης είναι σαφώς μικρότερες από την επιτρεπόμενη ταχύτητα, για τον προσδιορισμό της κρίσιμης απόστασης μπορεί εναλλακτικά να ληφθεί υπόψη η λειτουργική ταχύτητα (V85) αντί της VΕΠΙΤΡ.
Σχήμα 3: Κρίσιμες αποστάσεις για οδούς με VΕΠΙΤΡ > 100 km/h και για αυτοκινητόδρομους και παράπλευρες οδούς αυτοκινητοδρόμων με VΕΠΙΤΡ ≤ 100 km/h
Σχήμα 4: Κρίσιμες αποστάσεις για οδούς με VΕΠΙΤΡ έως 100 km/h
Σχήμα 5: Κρίσιμες αποστάσεις για οδούς με VΕΠΙΤΡ 60 km/h έως 70 km/h
Προκειμένου να αποφασιστεί, αν μία επικίνδυνη θέση βρίσκεται στην ζώνη των κρίσιμων αποστάσεων, αποφασιστικό ρόλο παίζει η απόσταση μεταξύ της οριογραμμής του οδοστρώματος και της όψης της επικίνδυνης θέσης (καθοριστική απόσταση). Η καθοριστική απόσταση προσδιορίζεται με βάση το σχήμα 6.
Σχήμα 6: Προσδιορισμός της καθοριστικής απόστασης
Ως οριογραμμή του οδοστρώματος θεωρείται το πλευρικό όριο του χώρου κυκλοφορίας και κατά κανόνα είναι η οριογραμμή της ασφάλτου. Τα αποχετευτικά ρείθρα, των οποίων η εγκάρσια και η κατά μήκος κλίση είναι ίση με εκείνες του οδοστρώματος (κρασπεδόρειθρα), αποτελούν τμήμα του οδοστρώματος. Τα αποχετευτικά ρείθρα, τα οποία διαμορφώνονται με διαφορετικές κλίσεις (ρείθρο τριγωνικής διατομής (gutter, αβαθές ρείθρο χλόης) καθώς και κράσπεδα, δεν ανήκουν στο οδόστρωμα. Ως οριογραμμή της επικίνδυνης θέσης θεωρείται για
| • | στερεά εμπόδια, η εμπρόσθια ακμή του εμποδίου |
| • | περιοχές που χρήζουν προστασίας, η αρχή τους |
| • | πρανή και περιοχές με ύδατα, το σημείο τομής τους με το έδαφος |
| • | γέφυρες / τοίχους αντιστήριξης, η οριογραμμή του τεχνικού |
| • | σιδηροδρομικές γραμμές, το όριο του περιτυπώματος (κατά κανόνα 2,50 m από το μέσον της σιδηροτροχιάς) |
| • | οδούς και ποδηλατοδρόμους, η οριογραμμή του χώρου κυκλοφορίας. |
Εάν η καθοριστική απόσταση είναι μικρότερη ή ίση με την κρίσιμη απόσταση, θα πρέπει να αποφασιστεί με την βοήθεια του διαγράμματος ροής του σχήματος 7, εάν απαιτείται η εγκατάσταση στηθαίων ασφαλείας και ποια είναι η ελάχιστη ικανότητα συγκράτησης που θα πρέπει να παρουσιάζουν αυτά.