Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

1. Γενικά - Πεδίο εφαρμογής

 

(1) Το κεφάλαιο αυτό πραγματεύεται τις δράσεις οι οποίες πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την εκπόνηση της μελέτης και την κατασκευή οδογεφυρών. Οι διατάξεις του κεφαλαίου χαρακτηρίζονται σαν παραδοχές φόρτισης και χρησιμοποιούνται αντί των πραγματικά δρώντων φορτίων. Σε γενικές γραμμές, είναι σύμφωνες με τα προβλεπόμενα στο DIN 1072/85 και στο συμπλήρωμά του (Μάιος 1988), εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις για τις οποίες γίνεται αναφορά στις αντίστοιχες θέσεις.

 

(2) Εκτός από τις οδογέφυρες, οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται και σε άλλα τεχνικά έργα κατά μήκος οδών, τα οποία επίσης υπόκεινται σε δράσεις οδικών φορτίων (π.χ. οχετοί, τοίχοι αντιστήριξης).

 

(3) Εξαιρετικές φορτίσεις, όπως πρόσκρουση από οχήματα σταθερής τροχιάς, πίεση πάγου, πρόσκρουση πλοίου, δεν περιλαμβάνονται στο παρόν κεφάλαιο. Δεν περιλαμβάνονται επίσης διατάξεις για τον επανέλεγχο υφισταμένων γεφυρών και κατάταξης τους σε κλάσεις.

 

(4) Για τον αντισεισμικό έλεγχο των γεφυρών ισχύει ο κανονισμός Ελληνικός Αντισεισμικός Κανονισμός 2000 και η εγκύκλιος [Π] Ε39/1999.

 

(5) Σε γέφυρες οι οποίες χρησιμοποιούνται και από μέσα σταθερής τροχιάς θα λαμβάνονται υπόψη και οι διατάξεις οι οποίες διέπουν τα μέσα αυτά.

 

2. Κατηγοριοποίηση φορτίων / συνδυασμοί φορτίων - φορτίσεων

 

(1) Τα επί των οδογεφυρών δρώντα φορτία διαιρούνται σε τρεις κατηγορίες:

 

α) Κύρια φορτία (H) είναι:

 

1. Μόνιμα φορτία βλέπε παράγραφο 3.1

2. Προένταση βλέπε παράγραφο 3.2

3. Κινητά φορτία βλέπε παράγραφο 3.3

4. Συστολή από πήξη σκυροδέματος βλέπε παράγραφο 3.4

5. Πιθανές μετακινήσεις εδάφους βλέπε παράγραφο 3.5

6. Ανασήκωμα φορέα για αντικατάσταση εφεδράνων βλέπε παράγραφο 3.6

 

β) Πρόσθετα φορτία (Ζ) είναι:

 

1. Θερμοκρασιακές δράσεις βλέπε παράγραφο 4.1

2. Φορτίο Ανέμου βλέπε παράγραφο 4.2

3. Φορτίο Χιονιού βλέπε παράγραφο 4.3

4. Φορτία πέδησης και εκκίνησης βλέπε παράγραφο 4.4

5. Φορτία από μετακίνηση και παραμόρφωση εφεδράνων βλέπε παράγραφο 4.5

6. Δυναμικές δράσεις κινητών γεφυρών βλέπε παράγραφο 4.6

7. Φορτία κιγκλιδωμάτων βλέπε παράγραφο 4.7

8. Φορτία οχημάτων επιθεώρησης βλέπε παράγραφο 4.8

 

γ) Εκτάκτως δρώντα φορτία (S) είναι:

 

1. Εκτάκτως δρώντα φορτία κατά τη φάση κατασκευής βλέπε παράγραφο 5.1

2. Ενδεχόμενες (δυνατές) μετακινήσεις εδάφους βλέπε παράγραφο 5.2

3. Ισοδύναμο φορτίο πρόσκρουσης οχήματος σε βάθρο βλέπε παράγραφο 5.3

4. Ισοδύναμο φορτίο πρόσκρουσης οχήματος σε κράσπεδο βλέπε παράγραφο 5.4

 

(1) Ο ερπυσμός και η χαλάρωση λαμβάνονται υπόψη σε συνάρτηση με τις επιδράσεις που προκαλούν

(2) Σημειώνεται ότι, κατά παρέκκλιση των αναγραφομένων στο εδάφιο (1) της παρούσης παραγράφου, το φορτίο λόγω πέδησης για τον υπολογισμό των αρμών πρέπει να θεωρείται σαν κύριο φορτίο.

(3) Τα κύρια φορτία σχηματίζουν στο δυσμενέστερο συνδυασμό τους τη φόρτιση Η. Τα κύρια και πρόσθετα φορτία σχηματίζουν στο δυσμενέστερο συνδυασμό τους τη φόρτιση ΗΖ. Για την πληρότητα του θέματος αναφέρονται στο σημείο αυτό τα προβλεπόμενα στις παραγράφους 9.1.1 και 9.2.1 του DIN 1075/1981:

 

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΦΟΡΤΙΣΗΣ Η: Άθροισμα κυρίων φορτίων

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΦΟΡΤΙΣΗΣ Ζ: Άθροισμα προσθέτων φορτίων

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΦΟΡΤΙΣΗΣ Α: Εκτάκτως δρώντα φορτία από πρόσκρουση

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΦΟΡΤΙΣΗΣ Β: Εκτάκτως δρώντα φορτία κατά τις φάσεις κατασκευής

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ ΗΖ: Άθροισμα κυρίων και προσθέτων φορτίων

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ ΗΑ: Άθροισμα κυρίων και εκτάκτως δρώντων φορτίων από πρόσκρουση

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ ΗΒ: Άθροισμα κυρίων φορτίων, φορτίου λόγω ανέμου και εκτάκτως δρώντων φορτίων κατά τις φάσεις κατασκευής

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ ΗΖΒ: Άθροισμα κυρίων φορτίων, προσθέτων φορτίων και εκτάκτως δρώντων φορτίων κατά τις φάσεις κατασκευής.

 

Στον παρακάτω πίνακα 2.2.(4) δίδονται οι συντελεστές ασφαλείας σε συσχετισμό με τις φορτίσεις και τους συνδυασμούς φορτίσεων. Σημειώνεται ότι ο πίνακας αυτός αντιστοιχεί στον πίνακα 3 του DIN 1075/1981.

 

Πίνακας 2.2.(4): Συντελεστές ασφαλείας

 

(1) Εάν η επιβάρυνση σε κάποιο δομικό στοιχείο, λόγω ενός προσθέτου φορτίου, είναι μεγαλύτερη από την επιβάρυνση των κυρίων φορτίων χωρίς τα μόνιμα φορτία και την τυχόν υπάρχουσα προένταση, τότε το πρόσθετο αυτό φορτίο πρέπει να θεωρείται σαν κύριο φορτίο. Στην περίπτωση αυτή η φόρτιση Η θα αποτελείται από το υπόψη πρόσθετο φορτίο, από τα μόνιμα και από την τυχόν υπάρχουσα προένταση.

 

(2) Τα εκτάκτως δρώντα φορτία λαμβάνονται υπόψη σε συνδυασμό με τα κύρια και κατά περίπτωση και με τα πρόσθετα φορτία.

 

(3) Για τους σεισμικούς συνδυασμούς ισχύουν η εγκύκλιος [Π] Ε39/1999 και ο Ελληνικός Αντισεισμικός Κανονισμός 2000.

 

Τα σεισμικά φορτία ανήκουν μεν στα εκτάκτως δρώντα φορτία, αλλά, λόγω της ιδιαιτερότητάς τους και της σχέσης τους με τους συντελεστές ασφαλείας, αναφέρονται ξεχωριστά (βλέπε πίνακα 2.2.(4)).

 

3. Κύρια φορτία

 

3.1. Μόνιμα Φορτία

 

3.1.1. Ίδιον Βάρος

 

(1) Τα ίδια βάρη όλων των φερόντων και μη στοιχείων των οδογεφυρών θα προσδιορίζονται σύμφωνα με καταλλήλους κανονισμούς και προδιαγραφές (π.χ. το DIN 1055). Ειδικά για το βάρος των ασφαλτικών στρώσεων, θα λαμβάνεται υπόψη φορτίο 0,24 kN/m2 ανά εκατοστό πάχους.

 

(2) Τα ίδια βάρη, όπως προκύπτουν από τις διαστάσεις των σχεδίων, θα συγκρίνονται με τις σχετικές υπολογιστικές παραδοχές. Εφόσον οι τάσεις και/ή οι συντελεστές ασφαλείας, συνεπεία ανακριβειών στον υπολογισμό των ιδίων βαρών ή των στοιχείων των διατομών, δεν υπερβαίνουν το μέγιστο το 3% των επιτρεπομένων τιμών, δεν απαιτείται επανάληψη των υπολογισμών, με την προϋπόθεση ότι δεν πρόκειται για στατικό σύστημα ευαίσθητο σε ανακρίβειες αυτού του μεγέθους.

 

(3) Για την αντιμετώπιση των αναπόφευκτων ανακριβειών του πάχους των ασφαλτικών στρώσεων, θα λαμβάνεται υπόψη πρόσθετο φορτίο 0,50 kN/m2 σε όλη την κυκλοφορούμενη επιφάνεια της γέφυρας.

 

(4) Σε κινητές γέφυρες του σχήματος 2.4.2.4.(1) α, αντί του προσθέτου φορτίου του προηγούμενου εδαφίου (3), για τον υπολογισμό των μηχανισμών κίνησης της γέφυρας θα λαμβάνεται υπόψη για όλες τις ενδιάμεσες θέσεις πρόσθετο φορτίο ± 0,25 kN/m2 σε όλο το πλάτος της γέφυρας.

 

(5) Θα λαμβάνονται υπόψη οι δυσμενείς καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν λόγω ολικής ή μερικής απομάκρυνσης των ασφαλτικών στρώσεων του καταστρώματος της γέφυρας ή των πλευρικών διαμορφώσεων της.

 

3.1.2. Μόνιμα φορτία γαιών

 

(1) Οι επιρροές των φορτίων και ωθήσεων γαιών θα λαμβάνονται υπόψη σύμφωνα με το DIN 1055, Μέρη 1 και 2, το DIN 4085 και γενικά τους γερμανικούς κανονισμούς σε ό,τι αφορά συνδυασμούς φορτίσεων στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται ο σεισμός.

 

(2) Ανακουφιστικές επιδράσεις δεν θα λαμβάνονται υπόψη εάν υπάρχει περίπτωση προσωρινής ή οριστικής απομάκρυνσης των γαιών που προκαλούν τις ανακουφιστικές επιδράσεις.

 

(3) Σε περίπτωση φορτίων ή ωθήσεων γαιών εφαρμοζομένων σε μεταγενέστερο χρόνο, θα εξετάζονται οι ενδιάμεσες καταστάσεις.

 

(4) Θα λαμβάνονται υπόψη οι επιρροές φορτίων και ωθήσεων γαιών στη δυνατότητα μετακινήσεων των δομικών στοιχείων.

 

3.1.3. Φορτία αγωγών κοινής ωφελείας κ.λ.π. (στατικά φορτία)

 

(1) Φορτία που σχετίζονται με συσκευές, εξοπλισμό και εγκαταστάσεις για τις Κρατικές Αρχές, Δημόσιους και Ιδιωτικούς Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας και Επιχειρήσεις ή Εταιρείες, που βρίσκονται παράπλευρα ή πάνω στα τεχνικά έργα, θα προσδιορίζονται κατόπιν συνεργασίας με τους αρμόδιους φορείς.

 

(2) Μεταβλητά φορτία, βασισμένα σε πληροφορίες που θα δοθούν από τις αρμόδιες Κρατικές αρχές, Δημόσιους και Ιδιωτικούς Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας και Επιχειρήσεις ή Εταιρείες, όπως αυτά των αγωγών, που μπορεί να είναι γεμάτοι ή άδειοι, θα πρέπει να συνδυασθούν κατά τρόπο ώστε να προκύψει η δυσμενέστερη φόρτιση.

 

Στην Τεχνική Έκθεση, η οποία συνοδεύει την μελέτη του τεχνικού, θα γίνεται αναφορά στις Αρχές, Υπηρεσίες, Οργανισμούς κ.λ.π., που έδωσαν τα σχετικά φορτία και θα παρατίθενται τα σχετικά έγγραφα.

 

3.2. Προένταση

 

Οι δυνάμεις καταναγκασμού, οι προκαλούμενες κατά την προένταση υπερστατικών συστημάτων, θεωρούνται κύρια φορτία.

 

3.3. Κινητά φορτία

 

3.3.1 Κλάσεις οδογεφυρών

 

(1) Οι οδογέφυρες, ανάλογα με την κυκλοφοριακή σημασία της οδού την οποία εξυπηρετούν (βλέπε παρακάτω πίνακα 2.3.3.1.(1)), κατατάσσονται σε δύο κλάσεις, ήτοι 60/30 και 30/30. Η κάθε κλάση χαρακτηρίζεται από τον τύπο της ιδεατής φόρτισης, η οποία πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά τη μελέτη της γέφυρας, και ο οποίος αποτελεί τυποποιημένη έκφραση της επί της γέφυρας πραγματικής κυκλοφορίας.

 

Πίνακας 2.3.3.1.(1)

 

*Ως πεζόδρομοι στην παρούσα παράγραφο θεωρούνται οδοί οι οποίες χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από πεζούς και για είσοδο - έξοδο οχημάτων προς και από ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης παρόδιων ιδιοκτησιών, καθώς και για οχήματα εφοδιασμού ή έκτακτης ανάγκης σύμφωνα με το άρθρο 2 του νόμου [Ν] 2094/1992 (Νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας).

 

(1) Τα κινητά φορτία τα οποία αντιστοιχούν σε κάθε μία από τις προαναφερθείσες κλάσεις 60/30 και 30/30, λαμβάνονται από τον παρακάτω πίνακα 2.3.3.1.(2) που αποτελεί απόσπασμα του πίνακα 1 του DIN 1072/1985.

 

Πίνακας 2.3.3.1.(2)

 

3.3.2. Διαίρεση της επιφανείας της γέφυρας

 

(1) Για την επιβολή των κινητών φορτίων, η επιφάνεια της γέφυρας θα διαιρείται αφενός σε μία κύρια και μία δευτερεύουσα λωρίδα πλάτους 3,0 m η κάθε μία, ευρισκόμενες η μία δίπλα στην άλλη, και αφ ετέρου στην πέραν των προαναφερθεισών λωρίδων υπολειπόμενη επιφάνεια κυκλοφορίας, καθώς και στις επιφάνειες των πεζοδρομίων (πλευρικών διαμορφώσεων της γέφυρας), των ενδεχομένως υπαρχόντων ποδηλατοδρόμων και των διαμορφώσεων της κεντρικής νησίδας.

 

(2) Σαν κυκλοφορούμενη επιφάνεια γέφυρας θεωρείται η επιφάνεια η οριζόμενη μεταξύ των κρασπέδων, ανεξάρτητα από την υπάρχουσα οριζόντια σήμανση.

 

(3) Σε κάθε γέφυρα, ανεξάρτητα από αριθμό των λωρίδων κυκλοφορίας και της ύπαρξης κεντρικής νησίδας, θα λαμβάνεται υπόψη μία μόνο κύρια λωρίδα και μία δευτερεύουσα. Σε περίπτωση χωριστών, μέσω διαμήκους αρμού, φορέων θα λαμβάνεται υπόψη μία κύρια και μία δευτερεύουσα φόρτιση για κάθε φορέα.

 

(4) Η κύρια και η δευτερεύουσα λωρίδα θα τοποθετούνται επί της επιφανείας κυκλοφορίας στη δυσμενέστερη θέση και γενικά παράλληλα προς τον άξονα της επιφάνειας κυκλοφορίας. Σε περίπτωση γεφυρών με μεταβλητό πλάτος επιφάνειας κυκλοφορίας, η κύρια και η δευτερεύουσα λωρίδα θα τοποθετούνται, εφόσον είναι δυσμενέστερο, παράλληλα προς τα κράσπεδα των διαμορφώσεων της γέφυρας ή σε μία ενδιάμεση διεύθυνση.

 

3.3.3. Φόρτιση της επιφανείας της γέφυρας

 

(1) Η κύρια λωρίδα HS θα φορτίζεται στη δυσμενέστερη θέση με το όχημα SLW 60 ή SLW 30 του πίνακα 2.3.3.1.(2), αντίστοιχα για τις κλάσεις 60/30 και 30/30. Εμπρός και πίσω από το όχημα SLW θα τοποθετείται το ομοιόμορφο φορτίο p1, σύμφωνα με τον πίνακα 2.3.3.1.(2) σειρά 2.

 

Ο κατά μήκος άξονας του οχήματος SLW συμπίπτει γενικά με τον άξονα της κύριας λωρίδας.

 

Για μεμονωμένα δομικά στοιχεία, όπως πλάκες, διαμήκεις δοκοί, εγκάρσιοι δοκοί, οι οποίοι ευρίσκονται στα άκρα της επιφάνειας κυκλοφορίας, αποκλίνοντας από τον παραπάνω κανόνα, το όχημα SLW θα μετατίθεται πλευρικά έτσι ώστε ο τροχός να εφάπτεται του κρασπέδου. Αυτό ισχύει επίσης για μεμονωμένα αξονικά φορτία.

 

(2) Στη δευτερεύουσα λωρίδα ΝS, παραπλεύρως του οχήματος SLW της κύριας λωρίδας HS και εφόσον το πλάτος του κυκλοφορούμενου καταστρώματος είναι ≥ 6,00 m, θα τοποθετείται το όχημα SLW 30. Επισημαίνεται ότι αμφότερα τα οχήματα SLW της κύριας και δευτερεύουσας λωρίδας θα ευρίσκονται πάντοτε στο ίδιο ύψος, το ένα δίπλα στο άλλο υπό μορφή πακέτου. Εμπρός και πίσω από το όχημα SLW 30 της δευτερεύουσας λωρίδας θα τοποθετείται το ομοιόμορφο φορτίο p2, σύμφωνα με τον πίνακα 2.3.3.1.(2) σειρά 2.

 

(3) Στην πέραν των δύο λωρίδων κυκλοφορούμενη επιφάνεια της γέφυρας θα τοποθετείται το ομοιόμορφο φορτίο p2, σύμφωνα με τον πίνακα 2.3.3.1(2) σειρά 2.

 

(4) Κατά τη φόρτιση της επιφανείας της γέφυρας, όλα τα ανακουφιστικά δρώντα κινητά φορτία δεν θα λαμβάνονται υπόψη.

 

(5) Κατά την αποτίμηση πεδίων επιρροής με το ίδιο πρόσημο και μήκος μεγαλύτερο των 30 m, επιτρέπεται να λαμβάνονται υπόψη, αντί των μοναχικών δυνάμεων των τροχών των οχημάτων SLW, τα υποκατάστατα ομοιόμορφα φορτία p' του πίνακα 2.3.3.1.(2) γραμμή 1. Τα υποκατάστατα αυτά ομοιόμορφα φορτία επιτρέπεται να ληφθούν υπόψη και κατά τον υπολογισμό θολωτών γεφυρών των περιπτώσεων της παραγράφου 6.2 του DIN 1075/1981, καθώς και στον υπολογισμό ακροβάθρων.

 

(6) Για τη φόρτιση πεζοδρομίων (πλευρικών διαμορφώσεων), ποδηλατοδρόμων, κεντρικών νησίδων, θα λαμβάνεται υπόψη ελάχιστο ομοιόμορφο φορτίο p2 = 3 kN/m2, εκτεινόμενο μέχρι τη θέση του κιγκλιδώματος.

 

Για τη φόρτιση μεμονωμένων δομικών στοιχείων (πλακών πεζοδρομίων, διαμήκων δοκών, εγκαρσίων δοκών) θα λαμβάνεται υπόψη ομοιόμορφο φορτίο p3 = 5 kN/m2, εφόσον δεν προκύπτουν δυσμενέστερα αποτελέσματα κατά τη φόρτιση με το ομοιόμορφο φορτίο p2 = 3 kN/m2 σε συνδυασμό με τη φόρτιση της επιφανείας κυκλοφορίας της γέφυρας.

 

Στην περίπτωση κατά την οποία σε πεζοδρόμια (πλευρικές διαμορφώσεις), ποδηλατοδρόμους, κεντρικές νησίδες, λόγω έλλειψης στηθαίων ασφαλείας, δεν εξασφαλίζεται η αποτροπή ανόδου αυτοκινήτου και για τις δύο κλάσεις, 60/30 και 30/30, θα λαμβάνεται υπόψη φορτίο τροχού ίσο με 50 ΚΝ, σύμφωνα και με το εδάφιο c, σειρά 3 του πίνακα 2.3.3.1.(2) (Βλέπε σχήμα 2.3.3.3.(6)).

 

Σχήμα 2.3.3.3.(6)

 

(7) Επισημαίνεται ότι σε περιοχές ευαίσθητες από άποψη εθνικής άμυνας, είναι δυνατόν ο Κύριος του Έργου, σε συνεννόηση με τις αρμόδιες στρατιωτικές αρχές, να καθορίσει κλάσεις σύμφωνα με τον κανονισμό STANAG 2021, δυσμενέστερες της κλάσεως 60/30 του DIN 1072 ή την κατάταξη της γέφυρας που έχει υπολογισθεί με μία από τις κλάσεις του DIN 1072 σε κλάση σύμφωνα με τον κανονισμό STANAG 2021.

 

3.3.4. Συντελεστής ταλάντωσης

 

(1) Κατά τον υπολογισμό όλων των δομικών στοιχείων μιας γέφυρας, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα εφέδρανα, οι δοκοί έδρασης, τα υποστυλώματα με εξαίρεση τα ακρόβαθρα, μεσόβαθρα και θεμέλια, τα κινητά φορτία της κύριας λωρίδας HS, και σε περίπτωση ύπαρξης γραμμών μέσων σταθερής τροχιάς, πλην του συρμού φόρτισης μιας γραμμής, θα πολλαπλασιάζονται με τον συντελεστή ταλάντωσης φ.

 

Διευκρινίζεται ότι προκειμένου περί υποστυλωμάτων, η εφαρμογή του συντελεστή ταλάντωσης αφορά ελαφρά υποστυλώματα από χάλυβα Ή από σκυρόδεμα.

 

Σε περίπτωση βαρέων υποστυλωμάτων, τα οποία έχουν χαρακτήρα μεσόβαθρων, δεν απαιτείται η εφαρμογή συντελεστή ταλάντωσης. Κριτήριο για τον χαρακτηρισμό βαρέα αποτελεί το βάρος των 300 kN.

 

(2) Χωρίς συντελεστή ταλάντωσης θα λαμβάνονται κινητά φορτία ευρισκόμενα εκτός της κύριας λωρίδας HS, κινητά φορτία πεζογεφυρών, γεφυρών ποδηλάτων και κινητά φορτία επί μεταβατικών επιχωμάτων.

 

(3) Ο συντελεστής ταλάντωσης για οδικές γέφυρες κάθε είδους είναι:

 

(α) Σε γέφυρες στέψεως: φ= 1,40 - 0,008 lφ ≥ 1,0

(β) Σε γέφυρες υπό επίχωση: φ= 1,40 - 0,008 lφ -0,1 hU ≥ 1,0

 

όπου: lφ το καθοριστικό για κάθε επιπονούμενο στοιχείο μήκος σε m

και hU το ύψος επίχωσης σε m.

 

(4) Για τον καθορισμό του μήκους lφ ισχύουν τα ακόλουθα:

 

(α)        Κατά τον υπολογισμό των εντατικών μεγεθών δομικού στοιχείου υπό άμεση φόρτιση, θα λαμβάνεται υπόψη το θεωρητικό άνοιγμα ή το μήκος του προβόλου. Σε τετραέρειστες πλάκες το μικρότερο θεωρητικό άνοιγμα.

β)        Κατά τον υπολογισμό των εντατικών μεγεθών δομικού στοιχείου υπό έμμεση φόρτιση, θα λαμβάνεται υπόψη είτε το θεωρητικό άνοιγμα του στοιχείου αυτού, είτε τα θεωρητικά ανοίγματα των στοιχείων μέσω των οποίων γίνεται η μεταφορά των φορτίων. Στη δεύτερη περίπτωση σαν lφ θα τίθεται το μεγαλύτερο από τα προαναφερθέντα θεωρητικά ανοίγματα.

(γ)        Σε φορείς οι οποίοι φορτίζονται κατά ένα τμήμα άμεσα και κατά άλλο τμήμα έμμεσα, θα λαμβάνεται υπόψη το καθοριστικό για κάθε τμήμα μήκος lφ.

Π.χ. Κατά τον υπολογισμό ορθοτρόπων πλακών θα λαμβάνεται υπόψη:

 

 

όπου:

 

lL το θεωρητικό άνοιγμα των διαμήκων νευρώσεων = απόσταση εγκαρσίων νευρώσεων

lQ το θεωρητικό άνοιγμα των εγκαρσίων νευρώσεων = απόσταση κυρίων φορέων

lH το καθοριστικό θεωρητικό ανοιγμάτων κυρίων φορέων

 

(δ) Σε συνεχείς φορείς (επίσης σε φορείς με αρθρώσεις) θα λαμβάνεται υπόψη ο αριθμητικός μέσος όρος όλων των θεωρητικών ανοιγμάτων. Για άμεσα επιβαλλόμενα φορτία σε προβόλους ή ανοίγματα μικρότερα του 0,7 πλασίου του μεγίστου θεωρητικού ανοίγματος, θα λαμβάνεται υπόψη το μήκος του προβόλου ή το μικρότερο θεωρητικό άνοιγμα, ανεξάρτητα από τη θέση της εξεταζόμενης διατομής.

 

Διευκρινίζεται ότι στους συνεχείς φορείς και για τον προσδιορισμό του αριθμητικού μέσου όρου των θεωρητικών ανοιγμάτων, θα λαμβάνονται υπόψη και τα θεωρητικά ανοίγματα τα μικρότερα από το 0,7 πλασίου του μεγίστου, καθώς και τα ανοίγματα φατνωμάτων τα οποία περιλαμβάνουν αρθρώσεις.

 

Σε φατνώματα τα οποία περιλαμβάνουν αρθρώσεις, καθοριστικό είναι το συνολικό μήκος του φατνώματος. Για φορτία σε τέτοιου είδους φατνώματα, ο συντελεστής ταλάντωσης καθορίζεται στη μεν περιοχή του επικαθήμενου τμήματος σαν να μην υπήρχαν αρθρώσεις, στη δε περιοχή των προβόλων με βάση το μήκος του προβόλου.

 

3.3.5. Κινητά φορτία σε ιδιαίτερες περιπτώσεις

 

(1) Ταυτόχρονα με τη μερική απομάκρυνση του οδοστρώματος και την / ή την απομάκρυνση των πλευρικών διαμορφώσεων, τα κινητά φορτία θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σαν πρόσθετα φορτία. Στην περίπτωση αυτή δεν έχει εφαρμογή το εδάφιο 5 της παραγράφου 2.

 

(2) Ταυτόχρονα με το ανασήκωμα φορέων προς αντικατάσταση των εφεδράνων, θα λαμβάνεται υπόψη το μισό των κινητών φορτίων (ο συντελεστής ταλάντωσης θα λαμβάνεται επίσης υπόψη).

 

3.3.6. Κινητά φορτία σε οδογέφυρες με σιδηροτροχιές

 

(1) Όταν πάνω σε οδικές γέφυρες διεξάγεται και κυκλοφορία μέσων σταθερής τροχιάς σε σιδηροτροχιές απροσπέλαστες στα υπόλοιπα τροχοφόρα, τότε θα λαμβάνονται ταυτόχρονα στη δυσμενέστερη θέση τόσο ο συρμός φόρτισης του μέσου σταθερής τροχιάς, όσο και τα κινητά φορτία που αντιστοιχούν στην κλάση της οδογέφυρας.

 

(2) Όταν οι σιδηροτροχιές του μέσου σταθερής τροχιάς είναι προσπελάσιμες στα υπόλοιπα τροχοφόρα που κυκλοφορούν επί της γέφυρας, θα εξετάζονται οι ακόλουθες δύο περιπτώσεις:

 

(α) Ταυτόχρονη φόρτιση με τον συρμό φόρτισης του μέσου σταθερής τροχιάς και τα κινητά φορτία που αντιστοιχούν στην κλάση της οδογέφυρας ως ακολούθως:

 

Είτε φόρτιση δύο γραμμών του μέσου σταθερής τροχιάς, με δύο συρμούς φόρτισης στη δυσμενέστερη θέση και φόρτιση της υπόλοιπης επιφάνειας της γέφυρας με το ομοιόμορφο φορτίο p2 = 3 kN/m2 του πίνακα 2.3.3.1.(2) σειρά 2, είτε φόρτιση μιας γραμμής του μέσου σταθερής τροχιάς με τον συρμό στη δυσμενέστερη θέση και φόρτιση της υπόλοιπης επιφάνειας της γέφυρας όπως στις συνήθεις οδογέφυρες χωρίς σιδηροτροχιές, σύμφωνα με την παράγραφο 3.3.1 του παρόντος.

 

(β) Φόρτιση της γέφυρας μόνο με τα φορτία που αντιστοιχούν στην κλάση της, όπως σε συνήθεις οδογέφυρες χωρίς σιδηροτροχιές.

 

3.3.7. Κινητά φορτία σε πεζογέφυρες και γέφυρες ποδηλάτων

 

(1) Πεζογέφυρες και γέφυρες ποδηλάτων θα φορτίζονται με ομοιόμορφο κινητό φορτίο p3 = 5 kN/m2. Για θεωρητικά ανοίγματα l > 10 m μπορεί το κινητό φορτίο να μειωθεί σύμφωνα με την εξίσωση p4 = 5,5- 0,050 * l, όπου l σε m, όχι όμως λιγότερο από 4 kN/m2

 

(2) Πέραν του στατικού υπολογισμού, για τα κινητά φορτία του παραπάνω εδαφίου (1) είναι δυνατόν, σε λεπτές πεζογέφυρες ή γέφυρες ποδηλάτων ασθενικής απόσβεσης κραδασμών, να καθίσταται αναγκαία η έρευνα ταλαντώσεων.

 

3.3.8. Κινητά φορτία για τον έλεγχο σε δυναμική καταπόνηση

 

(1) Το τμήμα των κινητών φορτίων το οποίο λαμβάνεται υπόψη για τους ελέγχους που απαιτούνται από τους κανονισμούς διαστασιολόγησης σχετικά με τη δυναμική ή όχι καταπόνηση μιας γέφυρας, προκύπτει σαν γινόμενο των κινητών φορτίων (συμπεριλαμβανομένου και του συντελεστή ταλάντωσης φ) που αντιστοιχούν στην κλάση της γέφυρας, επί ένα μειωτικό συντελεστή α, εξαρτώμενο από το θεωρητικό μήκος ανοίγματος ή το μήκος του προβόλου, σύμφωνα με το παρακάτω διάγραμμα 2.3.3.8.(1). Για κινητά φορτία μέσων σταθερής τροχιάς ο συντελεστής α=1, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά.

 

Διάγραμμα 2.3.3.8.(1)

 

(2) Κατά την εφαρμογή του διαγράμματος, σε περίπτωση συνεχών φορέων θα λαμβάνεται υπόψη σαν l το θεωρητικό άνοιγμα του φατνώματος το οποίο φορτίζεται με το όχημα SLW. Σε περιπτώσεις φορέων μορφής πλακών, το θεωρητικό άνοιγμα ή το μήκος προβόλου κατά την εξεταζόμενη διεύθυνση. Σε πολύπλοκες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί το μήκος της γραμμής επιρροής από την οποία προκύπτει το μεγαλύτερο μέρος των φορτίων διατομής. Σε περιπτώσεις πεδίων επιρροής μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μεγίστη διαγώνιος.

 

3.3.9. Κινητά φορτία επί επιχώσεων

 

(1) Επιφάνειες κυκλοφορίας σε επιχώματα πίσω από ακρόβαθρα, πτερυγότοιχους κ.λ.π., θα φορτίζονται με τα κινητά φορτία της αντίστοιχης κλάσης γέφυρας στη δυσμενέστερη θέση.

 

(2) Αντί των μοναχικών φορτίων των τροχών των οχημάτων SLW, μπορεί να ληφθεί υπόψη το υποκατάστατο ομοιόμορφο φορτίο p' του πίνακα 2.3.3.1.(2), σειρά 1.

 

Η κατανομή των φορτίων θα γίνεται υπό γωνία 30° ως προς την κατακόρυφο (βλέπε σχήματα 2.3.3.9.(3)α και β).

 

Σχήμα 2.3.3.9.(3)α

 

Σχήμα 2.3.3.9.(3)β

 

3.4. Συστολή από πήξη

 

Ο μελετητής οφείλει να λάβει υπόψη του την επιρροή της συστολής από πήξη του σκυροδέματος. Η επιρροή αυτή λαμβάνεται υποχρεωτικά υπόψη σε περίπτωση επιβαρυντικής δράσεως.

 

3.5. Πιθανές μετακινήσεις εδάφους

 

Καταναγκασμοί από μετακινήσεις και στροφές των βάθρων, συνεπεία πιθανών μετακινήσεων του εδάφους, πρέπει να ληφθούν υπόψη σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στο DIN 1072/1985.

 

3.6. Ανασήκωμα φορέα για αντικατάσταση εφεδράνων

 

(1) Για την αντικατάσταση εφεδράνων ή τμημάτων εφεδράνων, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ανασήκωμα των αντιστοίχων εδραζομένων φορέων των τεχνικών στον άξονα έδρασης κατά 1 cm, εφόσον από το είδος των εφεδράνων δεν απαιτείται μεγαλύτερο ανασήκωμα. Αυτονόητη θεωρείται η πρόβλεψη για έδραση των γρύλων.

 

(2) Για τα κινητά φορτία και τις δυνάμεις τροχοπέδησης που λαμβάνονται υπόψη στην περίπτωση ανασηκώματος του φορέα για αντικατάσταση εφεδράνων, βλέπε εδάφιο (2) της παραγράφου 3.3.5 και εδάφιο (3) της παραγράφου 4.4.

 

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι απαιτήσεις του DIN 1072 παράγραφοι 3.3.5(2), 4.4(3) και οι επεξηγήσεις τους.

 

4. Πρόσθετα φορτία

 

4.1. Θερμοκρασιακές δράσεις

 

4.1.1. Ορισμοί

 

(1) Θερμοκρασιακή διακύμανση (μεταβολή) χαρακτηρίζεται η ομοιόμορφη μεταβολή της θερμοκρασίας του κέντρου βάρους των διατομών των δομικών στοιχείων ενός τεχνικού.

 

(2) Θερμοκρασιακή διαφορά χαρακτηρίζεται η μεταξύ δύο απέναντι κειμένων επιφανειών ενός δομικού στοιχείου διαφορά της θερμοκρασίας.

 

(3) Ανομοιόμορφη θέρμανση χαρακτηρίζεται η διαφορά θερμοκρασίας η οποία υφίσταται μεταξύ των κέντρων βάρους διατομών δομικών στοιχείων, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους αλλά κατά όχι συνεχή τρόπο.

 

(4) Σε χαλύβδινες γέφυρες με πλάκα από σκυρόδεμα ισχύουν οι διατάξεις για τις σύμμεικτες γέφυρες. Σε γέφυρες με ενσωματωμένες χαλύβδινες δοκούς ισχύουν οι διατάξεις για γέφυρες από σκυρόδεμα.

 

4.1.2 Θερμοκρασιακή διακύμανση

 

(1) Καταναγκασμοί συνεπεία θερμοκρασιακής διακύμανσης, υπολογίζονται σύμφωνα με το DIN 1072, λαμβάνοντας όμως υπόψη θερμοκρασία κατασκευής 200C, αντί 100C που αναγράφεται στην παράγραφο 4.1.2 του DIN 1072/1985. Σε ξύλινες γέφυρες δεν απαιτείται να λαμβάνονται υπόψη καταναγκασμοί λόγω θερμοκρασιακής διακύμανσης.

 

Σημειώνεται ότι ο παρακάτω πίνακας 2.4.1.2.(1) αντιστοιχεί στον πίνακα 3 του DIN 1072/1985.

 

Πίνακας 2.4.1.2.(1): Θερμοκρασιακές διακυμάνσεις και γραμμικές θερμοκρασιακές διαφορές μεταξύ πάνω και κάτω πλευράς φορέων στέψεως

 

(2) Σε δομικά στοιχεία των οποίων η μικρότερη διάσταση είναι τουλάχιστον 0,7 m ή σε δομικά στοιχεία τα οποία, λόγω επίχωσης ή λόγω άλλων μέτρων, υπόκεινται σε μικρότερες θερμοκρασιακές διακυμάνσεις, οι τιμές της στήλης 2 του πίνακα 2.4.1.2.(1) θα μειώνονται κατά 5Κ.

 

4.1.3. Θερμοκρασιακή διαφορά

 

(1) Οι θερμοκρασιακές διαφορές λαμβάνονται υπόψη κατά κανόνα με παραδοχή γραμμικής μεταβολής της θερμοκρασίας μεταξύ απέναντι κειμένων επιφανειών ενός δομικού στοιχείου, στις οποίες λόγω θέσεως μπορούν να αναπτυχθούν διαφορετικές θερμοκρασίες.

 

Σε ξύλινες γέφυρες δεν απαιτείται να ληφθούν υπόψη καταναγκασμοί λόγω διαφορά θερμοκρασίας.

 

(2) Σε γέφυρες στέψεως σιδηρές, σύμμεικτες ή από σκυρόδεμα, οι διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ πάνω και κάτω πλευράς δομικών στοιχείων που λαμβάνονται υπόψη κατά τον κανονισμό, αναγράφονται στις στήλες 3, 4, 5 και 6 του πίνακα 2.4.1.2.(1). Αυτές οι θερμοκρασιακές διαφορές θα εξετάζονται τόσο κατά τη διαμήκη έννοια του φορέα όσο και κατά την εγκάρσια, εφόσον έχει σημασία.

 

Θερμοκρασιακές διαφορές μεταξύ παρακειμένων πλευρών διατομών δεν χρειάζεται, κατά κανόνα, να λαμβάνονται υπόψη.

 

(3) Κατά τον υπολογισμό των εντατικών μεγεθών από θερμοκρασιακές διαφορές, σύμφωνα με το παραπάνω εδάφιο (2), σε συνδυασμό με δυσμενώς δρώντα κινητά φορτία των παραγράφων 3.3.1 έως 3.3.7, θα εξετάζονται οι εξής δύο περιπτώσεις:

 

(α) Πλήρες κινητό φορτίο και 0,7 πλαίσιο θερμοκρασιακής διαφοράς

(β) 0,7 πλαίσιο κινητού φορτίου και πλήρης θερμοκρασιακή διαφορά

 

(4) Θερμοκρασιακές διαφορές 5Κ θα λαμβάνονται υπόψη μεταξύ των δύο απέναντι πλευρών διατομής υποστυλωμάτων, μεσόβαθρων και παρομοίων δομικών στοιχείων, εφόσον εκτιμάται ότι μία τέτοια εξέταση έχει σημασία.

 

4.1.4. Ανομοιόμορφη θερμοκρασία

 

(1) Σε ιδιαίτερες περιπτώσεις θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη διαφορετική θερμοκρασία μεταξύ διαφορετικών δομικών στοιχείων μιας γέφυρας.

 

Συγκεκριμένα θα λαμβάνεται υπόψη διαφορά θερμοκρασίας ± 15Κ βαθμοί μεταξύ δομικών στοιχείων σιδηρών ή σύμμεικτων γεφυρών (π.χ. μεταξύ ελκυστήρα και τόξου, καλωδίων και φορέα, άνω και κάτω πέλματος δικτυώματος).

 

(2) Η ίδια διαφορά θερμοκρασίας ±15Κ θα λαμβάνεται υπόψη μεταξύ δομικών στοιχείων από σκυρόδεμα ή ξύλο και μη ενσωματωμένων χαλύβδινων στοιχείων (π.χ. ξύλινες γέφυρες με χαλύβδινο σύστημα ανάρτησης).

 

(3) Μεταξύ διαφόρων δομικών στοιχείων από σκυρόδεμα θα λαμβάνεται υπόψη διαφορά θερμοκρασίας ± 5Κ (π.χ. μεταξύ ελκυστήρα και δι-αρθρωτού τόξου).

 

4.1.5. Επαλληλία θερμοκρασιακών δράσεων

 

Καταναγκασμοί λόγω θερμοκρασιακής διακύμανσης, διαφοράς και ανομοιόμορφης θέρμανσης, θα επαλληλίζονται. Στην περίπτωση αυτή οι μέγιστες διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ δύο διαφορετικών δομικών στοιχείων θα περιορίζονται όπως παρακάτω:

 

 

4.2. Φορτίο ανέμου

 

4.2.1. Διεύθυνση και φορτίο ανέμου

 

(1) Γενικά ισχύει η παραδοχή ότι η διεύθυνση του ανέμου θα είναι οριζόντια. Επίσης η ανεμοφόρτιση θα λαμβάνεται γενικά οριζόντια. Σημειώνεται όμως ότι σε ειδικές περιπτώσεις κρεμαστών, καλωδιωτών, στενών γεφυρών μεγάλων ανοιγμάτων ή και σε ιδιαίτερες φάσεις της κατασκευής, απαιτείται επισταμένη έρευνα και είναι απαραίτητο να εξετάζονται και άλλες διευθύνσεις οι οποίες αποκλίνουν από την οριζόντια.

 

(2) Το μέγεθος της ανεμοφόρτισης που ασκείται επί των γεφυρών, συμπεριλαμβανομένων των μεσόβαθρων και υποστυλωμάτων, θα λαμβάνεται από τον πίνακα 2.4.2.(2). Σημειώνεται ότι ο πίνακας αυτός αντιστοιχεί στον πίνακα 4 του DIN 1072/85.

 

(3) Για τον καθορισμό της υψομετρικής θέσης του φορέα της γέφυρας θα λαμβάνεται υπόψη η υψομετρική διαφορά μεταξύ της επιφανείας κύλισης και του βαθύτερου σημείου της χαράδρας κάτω από τη γέφυρα ή από τη μέση στάθμη της επιφανείας των νερών του ποταμού η χειμάρρου. Η ανεμοφόρτιση συνεπώς, η εφαρμοζόμενη στον φορέα, θα είναι σταθερή καθ' όλο το μήκος της γέφυρας και καθ' όλο το ύψος της προσβαλλόμενης επιφανείας. Στα μεσόβαθρα θα γίνεται κλιμακωτή καθ' ύψος εφαρμογή της ανεμοφόρτισης σύμφωνα με τον πίνακα 2.4.2.(2).

 

Πίνακας 2.4.2.(2): Φορτίο λόγω ανέμου

 

(4) Δεν απαιτείται να λαμβάνεται υπόψη συγχρόνως ανεμοφόρτιση κατά τη διαμήκη και εγκάρσια έννοια της γέφυρας.

 

(5) Για την απλοποίηση των υπολογισμών λόγω φορτίου ανέμου, αυτό θα λαμβάνεται ομοιόμορφα κατανεμημένο στην προβαλλόμενη από τον άνεμο επιφάνεια. Το φορτίο ανέμου θα επαλληλίζεται με τα υπόλοιπα, δυσμενώς δρώντα, φορτία. Εάν, κατά την εξέταση της ανεμοφόρτισης με ταυτόχρονη ύπαρξη κινητών φορτίων, τα κατακόρυφα κινητά φορτία δρουν ανακουφιστικά, τότε σαν κινητό φορτίο θα λαμβάνεται γραμμικό φορτίο, τοποθετημένο στον άξονα της κύριας λωρίδας μεγίστης τιμής 5 kN/m.

 

(6) Για τον υπολογισμό των ράβδων πλήρωσης αντιανέμιων συνδέσμων, το φορτίο ανέμου θα λαμβάνεται σαν κινητό.

 

4.2.2. Προσβαλλόμενες επιφάνειες

 

(1) Οι επιφάνειες που προσβάλλονται από τον άνεμο θα προσδιορίζονται προσεγγιστικά με βάση τις πραγματικές διαστάσεις των στοιχείων της γέφυρας. Στα παρακάτω (2) και (3) εδάφια δίνονται βασικά στοιχεία προσδιορισμού των επιφανειών αυτών.

 

(2) Για τις προσβαλλόμενες επιφάνειες χωρίς κινητά φορτία ισχύουν τα ακόλουθα:

 

(α) Σε ανωδομές με ολόσωμους κυρίους φορείς, οι όψεις του ακραίου κυρίου φορέα, καθώς και των τμημάτων των άλλων κυρίων φορέων και του καταστρώματος που προεξέχουν.

(β) Σε ανωδομές με σύνθετους κυρίους φορείς, οι όψεις του καταστρώματος και των τμημάτων όλων των κυρίων φορέων που προεξέχουν άνω και κάτω του καταστρώματος, αλλά συνολικά όχι περισσότερο από την όψη της θεωρητικά ολόσωμης επιφάνειας που σχηματίζεται από το κατάστρωμα και τα προεξέχοντα άνω και κάτω του καταστρώματος τμήματα των κυρίων φορέων.

(γ) Σε ανωδομές με ηχοπετάσματα, επιπρόσθετα, η όψη του ηχοπετάσματος, εφόσον εξέχει της ανωδομής.

(δ) Στο στάδιο κατασκευής ανωδομών με πολλούς κύριους φορείς, εφόσον δεν έχει σχηματισθεί ακόμη κλειστό κατάστρωμα, οι όψεις δύο κυρίων φορέων.

 

(3) Για τις προσβαλλόμενες επιφάνειες με κινητά φορτία ισχύουν τα ακόλουθα:

 

α) Σε ανωδομές με ολόσωμους κυρίους φορείς, οι όψεις του ακραίου φορέα καθώς και των τμημάτων των άλλων κυρίων φορέων και του καταστρώματος που προεξέχουν και επιπρόσθετα η προεξέχουσα όψη του συρμού φόρτισης.

β) Σε ανωδομές με σύνθετους κυρίους φορείς, οι όψεις του καταστρώματος και των τμημάτων όλων των κυρίων φορέων που προεξέχουν άνω και κάτω του καταστρώματος και, επιπρόσθετα, η προεξέχουσα όψη του συρμού φόρτισης, αλλά συνολικά όχι περισσότερο από την όψη της θεωρητικά ολόσωμης επιφάνειας που σχηματίζεται από το κατάστρωμα και τα προεξέχοντα άνω και κάτω του καταστρώματος τμήματα των κυρίων φορέων και του συρμού φόρτισης. Η προσβαλλόμενη επιφάνεια τοξοτών γεφυρών με επικαθήμενα ή αναρτημένα καταστρώματα κυκλοφορίας, θα υπολογίζεται όπως στην περίπτωση ανωδομών με σύνθετους κυρίους φορείς.

γ) Για τον καθορισμό της προσβαλλόμενης επιφανείας, το ύψος του συρμού φόρτισης οδογεφυρών, με και χωρίς σιδηροτροχιές μέσου σταθερής τροχιάς, θα λαμβάνεται 3,50 m. Σε πεζογέφυρες και γέφυρες ποδηλάτων το ύψος θα λαμβάνεται 1,80 m. Σε περίπτωση ηχοπετάσματος ύψους μεγαλυτέρου από τα προαναφερθέντα, θα λαμβάνεται υπόψη το ύψος του ηχοπετάσματος.

 

(4) Σε γέφυρες με ξεχωριστές ανωδομές θα γίνεται έλεγχος για πλήρες φορτίο ανέμου κάθε ανωδομής αμφίπλευρα.

 

(5) Κατά τον υπολογισμό των φορτίων λόγω ανέμου των μεσόβαθρων και ακροβάθρων, θα λαμβάνονται υπόψη, εκτός από τα φορτία που προκύπτουν από τις παραπάνω καθορισθείσες προσβαλλόμενες επιφάνειες της ανωδομής, και τα φορτία που προκύπτουν από τις προσβαλλόμενες επιφάνειες που αντιστοιχούν στα στοιχεία αυτά.

 

(6) Γενικά ισχύει η παραδοχή ότι το φορτίο λόγω ανέμου δρα στο κέντρο βάρους της προσβαλλόμενης επιφανείας. Σε γέφυρες στέψεως και στην περίπτωση ύπαρξης ηχοπετάσματος, δεν θα λαμβάνεται χαμηλότερα από τη στάθμη της επιφάνειας κύλισης.

 

4.2.3. Στάδια κατασκευής

 

(1) Οι τιμές της ανεμοφόρτισης οι οποίες θα λαμβάνονται υπόψη κατά τον έλεγχο των διαφόρων σταδίων κατασκευής, θα μειώνονται στο 70% των τιμών που αναγράφονται στον πίνακα 2.4.2.(2) στήλη 2.

 

(2) Για στάδια κατασκευής τα οποία διαρκούν λιγότερο από 24 ώρες, οι τιμές της ανεμοφόρτισης, οι οποίες θα λαμβάνονται υπόψη κατά τον έλεγχο των σταδίων αυτών, θα μειώνονται στο 20% των τιμών που αναγράφονται στον πίνακα 2.4.2.(2) στήλη 2, εφόσον είναι βέβαιο ότι η ταχύτητα του ανέμου θα είναι < 20 m/s. Στις περιπτώσεις αυτές είναι αναγκαίο να υπάρχει πλήρης ενημέρωση για τις μετεωρολογικές προβλέψεις και να έχουν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας για την περίπτωση που η ταχύτητα του ανέμου ξεπεράσει το προαναφερθέν όριο.

 

(3) Σε στάδια κατασκευής είναι δυνατόν να καταστεί αναγκαία η εξέταση και κατακόρυφου συνιστώσας του φορτίου λόγω ανέμου, όπως π.χ. στις περιπτώσεις προβόλων μεγάλου μήκους.

 

(4) Σε περιπτώσεις αμφίπλευρης δόμησης σε πρόβολο, ή σε παρόμοια ευαίσθητα στάδια κατασκευής, στις οποίες η ανομοιόμορφη ανεμοφόρτιση πάνω στις προσβαλλόμενες επιφάνειες οδηγεί σε δυσμενέστερες καταστάσεις, τότε ένα τμήμα της επιφανείας προσβολής θα φορτίζεται με πλήρες φορτίο και το υπόλοιπο τμήμα με το μισό. Η κατανομή της προσβαλλόμενης επιφανείας θα γίνεται κατά τρόπο, ώστε να προκύπτει η δυσμενέστερη δυνατή φόρτιση.

 

4.2.4. Φορτίο ανέμου σε κινητές γέφυρες

 

(1) Σε κινητές γέφυρες, οι τιμές της ανεμοφόρτισης οι οποίες θα λαμβάνονται υπόψη στην τελική θέση τους θα μειώνονται στο 70% των τιμών που αναγράφονται στον πίνακα 2.4.2.(2) στήλη 2. Συγκεκριμένα:

 

α) Σε γέφυρες που ανοίγουν περιστρεφόμενες γύρω από τους άξονες έδρασής τους (οριζόντιοι άξονες), η ανεμοφόρτιση θα εφαρμόζεται είτε κατά τη διεύθυνση του άξονα της γέφυρας επί της επιφανείας η οποία σχηματίζεται κατά το άνοιγμά της, είτε εγκάρσια προς τον άξονα στην προσβαλλόμενη επιφάνεια η οποία έχει καθορισθεί σύμφωνα με την παράγραφο 2.4.2.2.

 

Σχήμα 2.4.2.4.(1).α

 

β) Σε γέφυρες οι οποίες μετακινούνται καθ' ύψος από τη λειτουργική τους θέση, η ανεμοφόρτιση θα εφαρμόζεται επί της προσβαλλόμενης επιφανείας η οποία έχει καθορισθεί σύμφωνα με την παράγραφο 4.2.2.

 

Σχήμα 2.4.2.4.(1).β

 

γ) Σε γέφυρες που ανοίγουν περιστρεφόμενες γύρω από κατακόρυφους άξονες, η ανεμοφόρτιση θα εφαρμόζεται επί της προσβαλλόμενης επιφανείας η οποία έχει καθορισθεί σύμφωνα με την παράγραφο 4.2.2 και η οποία αντιστοιχεί στους προβόλους οι οποίοι δημιουργούνται κατά το άνοιγμα της γέφυρας.

 

Σχήμα 2.4.2.4.(1).γ

 

(2) Για ενδιάμεσες θέσεις των κινητών γεφυρών, οι τιμές της ανεμοφόρτισης που θα εφαρμόζεται όπως περιγράφεται στο παραπάνω εδάφιο (1), οι οποίες θα λαμβάνονται υπόψη, θα μειώνονται στο 30% των τιμών που αναγράφονται στον πίνακα 2.4.2.(2) στήλη 2.

 

Τονίζεται ότι στις γέφυρες της παραγράφου α) του παραπάνω εδαφίου (1) οι τιμές της ανεμοφόρτισης θα πολλαπλασιάζονται με το sin α όπου α, η γωνία την οποία σχηματίζει η γέφυρα ως προς την οριζόντια και η ανεμοπίεση θα λαμβάνεται κάθετα προς την επιφάνεια η οποία δημιουργείται κατά το άνοιγμα της γέφυρας. Διευκρινίζεται ότι ο πολλαπλασιασμός γίνεται με sin α και όχι με sin(2*α) για να ληφθούν υπόψη αβεβαιότητες σχετικά με τη δημιουργία στροβιλισμών κ.λ.π.

 

Στις κινητές γέφυρες αυτού του τύπου θα λαμβάνεται υπόψη και κατακόρυφα δρώσα ανεμοφόρτιση ίση με ± 0,2 kN/m2. Ευνοϊκά δρώσες ανεμοφορτίσεις δεν θα λαμβάνονται υπόψη.

 

4.3. Φορτίο Χιονιού

 

(1) Αν δεν γίνεται διαφορετική αναφορά στους Ειδικούς Όρους Μελέτης ή/και Κατασκευής, η φόρτιση από χιόνι θα λαμβάνεται σύμφωνα με τα παρακάτω.

 

Σημειώνεται πάντως ότι γενικά στη φάση της ολοκληρωμένης κατασκευής της γέφυρας δεν απαιτείται να ληφθεί υπόψη φορτίο από χιόνι.

 

(2) Σε ανοικτές κινητές γέφυρες, με εξαίρεση κινητές γέφυρες που ανοίγουν περιστρεφόμενες γύρω από τους άξονες έδρασής των (οριζόντιοι άξονες), θα λαμβάνεται υπόψη μερική ή πλήρης φόρτιση της επιφανείας της γέφυρας από χιόνι με φορτίο 0,75 kN/m2. Σε στεγασμένες γέφυρες το φορτίο από χιόνι, θα καθορίζεται σύμφωνα με το DIN 1055 Μέρος 5.

 

(3) Στα στάδια κατασκευής, το φορτίο από χιόνι θα μειώνεται στο 80% των τιμών που περιλαμβάνονται στο DIN 1055 Μέρος 5. Οι προκύπτουσες τιμές μπορεί να μειωθούν μέχρι 0,50 kN/m2 εάν προβλέπεται και διεξάγεται συστηματικός αποχιονισμός. Διευκρινίζεται ότι το όριο του φορτίου 0,50 kN/m2 έχει τεθεί για την κάλυψη της περίπτωσης σχηματισμού πάγου.

 

Με εξαίρεση τον έλεγχο εφεδράνων, το προδιαγραφόμενο φορτίο από χιόνι εφαρμόζεται σε ολόκληρη την προβλεπόμενη από το υπόψη στάδιο κατασκευής επιφάνεια της γέφυρας.

 

Σημειώνεται ότι το φορτίο από χιόνι στα στάδια κατασκευής μπορεί να παραλειφθεί εφόσον η κατασκευή της γέφυρας ή τμημάτων αυτής δεν προβλέπεται να γίνει κατά τους χειμερινούς μήνες.

 

4.4. Φορτία πέδησης - εκκίνησης

 

(1) Το φορτίο λόγω τροχοπέδησης οδικών οχημάτων θα λαμβάνεται ίσο με το 25% του φορτίου της κύριας λωρίδας, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται τόσο το όχημα SLW όσο και το κατανεμημένο φορτίο p1, όχι όμως λιγότερο από το 1/3 του φορτίου των οχημάτων SLW της κύριας και δευτερεύουσας λωρίδας ούτε μεγαλύτερο από 900 kN. Στον υπολογισμό των φορτίων λόγω τροχοπέδησης δεν θα λαμβάνεται υπόψη συντελεστής ταλάντωσης.

 

(2) Η καθοριστική, εντός των προαναφερθέντων ορίων, τιμή των δυνάμεων τροχοπέδησης προκύπτει από τη δυσμενέστερη θέση της επαλληλίας του κινητού φορτίου με το φορτίο τροχοπέδησης ως εξής:

 

α) Μεγίστη τιμή των δυνάμεων τροχοπέδησης επαλληλιζομένη με τα αναλογούντα κινητά φορτία

β) Μέγιστο ή ελάχιστο κινητό φορτίο επαλληλιζόμενο με τις αντίστοιχες δυνάμεις τροχοπέδησης

 

(3) Κατά το ανασήκωμα του φορέα, εκτός από τη μείωση των κινητών φορτίων, θα λαμβάνεται υπόψη και ανάλογη μείωση των δυνάμεων τροχοπέδησης.

 

(4) Οι δυνάμεις τροχοπέδησης μέσων σταθερής τροχιάς για μήκος φόρτισης όχι μεγαλύτερο από 50,0 m, θα λαμβάνεται ίση με το 1/8 όλων των αξονικών φορτίων του συρμού χωρίς συντελεστή ταλάντωσης. Για μεγαλύτερα μήκη φόρτισης και για τους πέραν των 50 m ευρισκομένους άξονες θα προστίθεται το 1/20 των αξονικών αυτών φορτίων.

 

Σε περίπτωση ύπαρξης δύο γραμμών μέσου σταθερής τροχιάς, θα λαμβάνονται υπόψη δυνάμεις τροχοπέδησης για κάθε γραμμή, του αυτού μεγέθους και στην ίδια κατεύθυνση.

 

Η επαλληλία δυνάμεων τροχοπέδησης από οδικά οχήματα και από μέσα σταθερής τροχιάς θα γίνεται κατ' αντιστοιχία με τα αναγραφόμενα στην παράγραφο 3.3.4.

 

(5) Οι δυνάμεις τροχοπέδησης εφαρμόζονται στην επιφάνεια κύλισης ή στην πάνω επιφάνεια των σιδηροτροχιών σε περίπτωση μέσων σταθερής τροχιάς. Απλοποιητικά, οι δυνάμεις τροχοπέδησης μπορεί να θεωρηθούν εφαρμοζόμενες στη στάθμη έδρασης του φορέα, εάν εξ αυτού του λόγου δεν προκύπτει ουσιαστική διαφοροποίηση της εντατικής καταπόνησης.

 

(6) Για την περίπτωση εφαρμογής τροχοπέδησης στο μεταβατικό επίχωμα, θα λαμβάνεται υπόψη κατανομή των δυνάμεων υπό γωνία 30°, τόσο σε κάτοψη όσο και σε όψη προς τα κάτω και πλευρικά (βλέπε σχήματα 2.4.4.(6)α, β, γ). Η επίδραση των δυνάμεων τροχοπέδησης θα λαμβάνεται γενικά υπόψη μόνο επί των αμέσως επηρεαζόμενων στοιχείων (π.χ. στα θωράκια και στις περιοχές σύνδεσής τους με τα γειτονικά στοιχεία).

 

Σχήμα 2.4.4.(6)α

 

Σχήμα 2.4.4.(6)β

 

Σχήμα 2.4.4.(6)γ

 

(7) Οι δυνάμεις τροχοπέδησης μπορούν να παραληφθούν εάν είναι προφανές ότι δεν επηρεάζουν τη στατική ισορροπία της γέφυρας. Αυτό ισχύει για συστήματα σύμφωνα με τις παραγράφους 6.2 (Θόλοι υπό επίχωση) και 7.1.2 του DIN 1075/1981 (Ακρόβαθρα σε μονολιθική σύνδεση με τον φορέα).

 

(8) Αντιστάσεις κινήσεων κυλινδρικών εφεδράνων και εφεδράνων ολίσθησης για την παραλαβή των δυνάμεων τροχοπέδησης δεν απαιτείται να λαμβάνονται υπόψη.

 

(9) Για τον υπολογισμό των αρμών θα λαμβάνεται υπόψη ως δύναμη τροχοπέδησης το 60% των επ' αυτών δρώντων φορτίων τροχών, ανάλογα με την κλάση της γέφυρας σύμφωνα με τον πίνακα 2.3.3.1.(2). Σαν άνω όριο τίθεται το 60% φορτίων τροχών 65 kN. Η τιμή αυτή καθορίσθηκε με βάση το φορτίο μεμονωμένου άξονα των 130 ΚΝ της κλάσης 30/30 (βλέπε και πίνακα 2.3.3.1.(2)). Η επιρροή των δυνάμεων αυτών τροχοπέδησης θα λαμβάνεται υπόψη και στα άμεσα με τους αρμούς συνδεδεμένα δομικά στοιχεία. Υπενθυμίζεται ότι κατά τον υπολογισμό των αρμών οι δυνάμεις τροχοπέδησης θεωρούνται σαν κύρια φορτία, σύμφωνα με το εδάφιο (5) της παραγράφου 2.2, επειδή αποτελούν τα μοναδικά μη μόνιμα οριζόντια φορτία.

 

4.5. Αντιστάσεις συνεπεία μετακίνησης ή παραμόρφωσης εφεδράνων και αρμών

 

(1) Τα φορτία τα οποία προκύπτουν από την αντίσταση των εφεδράνων στη μετακίνηση ή στην παραμόρφωση, θα υπολογίζονται λαμβάνοντας υπόψη την άδεια εφαρμογής της χώρας προέλευσής τους που πρέπει να συνοδεύει τα εφέδρανα, καθώς και τη σειρά των κανονισμών DIN 4141.

 

(2) Αντιστάσεις λόγω κύλισης και παραμόρφωσης εφεδράνων για κατακόρυφα φορτία θα υπολογίζονται σε συσχετισμό με τα μόνιμα φορτία που ασκούνται στα εφέδρανα. Εφόσον οι αντιστάσεις, συνεπεία μετακίνησης, δεν δρουν ανακουφιστικά, θα λαμβάνεται υπόψη, χωρίς συντελεστή ταλάντωσης, το μισό κινητό φορτίο του πίνακα 2.3.3.1.(2) και πλήρες κινητό φορτίο από τυχόν υπάρχοντα οχήματα σταθερής τροχιάς.

 

(3) Οι αντιστάσεις παραμόρφωσης εφεδράνων ή τμημάτων εφεδράνων, τα οποία είναι κινητά κατά τον διαμήκη άξονα της γέφυρας και παραλαμβάνουν οριζόντιες δυνάμεις κατά τον εγκάρσιο άξονα, θα υπολογίζονται από τη δυσμενέστερη τιμή που προκύπτει από το σύνολο των καταναγκασμών (π.χ. θερμικές δράσεις, μετακινήσεις εδάφους, καμπυλότητα γέφυρας) ή από το 30% της φόρτισης λόγω ανέμου.

 

(4) Στην περίπτωση των εφεδράνων παραμόρφωσης, η διαστασιολόγηση των δομικών στοιχείων θα γίνεται λαμβάνοντας υπόψη τις αντιστάσεις οι οποίες δημιουργούνται από παραμόρφωση εφεδράνου, τουλάχιστον 1 cm σε κάθε δυνατή διεύθυνση κίνησης.

 

(5) Εφόσον δεν γίνεται ακριβέστερος έλεγχος, οι αντιδράσεις σε σταθερά εφέδρανα, συνεπεία αντιστάσεων κύλισης και ολίσθησης, θα προστίθενται στις δυνάμεις τροχοπέδησης.

 

(6) Τα φορτία τα οποία προκύπτουν από την αντίσταση σε παραμόρφωση των αρμών θα λαμβάνονται υπόψη επιπρόσθετα των λοιπών φορτίων (βλέπε και συμπλήρωμα του DIN 1072)).

 

4.6. Δυναμικές δράσεις σε κινητές γέφυρες

 

Σε κινητές γέφυρες θα πρέπει να γίνεται διερεύνηση των δράσεων οι οποίες δημιουργούνται από την κίνηση της ανωδομής λόγω της επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης των αντιστοίχων μαζών.

 

4.7. Φορτίο επί των κιγκλιδωμάτων

 

Τα κιγκλιδώματα θα φορτίζονται στο ύψος του χειρολισθήρα με οριζόντιο, ομοιόμορφα γραμμικά κατανεμημένο φορτίο 0,80 kN/m και με κατεύθυνση προς τα μέσα ή προς τα έξω. Εάν τα κιγκλιδώματα φορτίζονται με διαφορετικά φορτία, π.χ. φωτιστικά σώματα, φορεία επιθεώρησης κ.λ.π., τότε θα λαμβάνονται υπόψη τα φορτία αυτά.

 

4.8. Φορτία από οχήματα επιθεώρησης

 

Φορτία λόγω οχημάτων επιθεώρησης θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ανάλογα με τον τρόπο χρήσεως.

 

5. Εκτάκτως δρώντα φορτία

 

5.1. Εκτάκτως δρώντα φορτία κατά την φάση της κατασκευής

 

(1) Εκτάκτως δρώντα φορτία κατά την φάση της κατασκευής είναι:

 

α) Δράσεις στο στάδιο της κατασκευής εξαιτίας δομικών μηχανημάτων ή εξοπλισμού, καθώς και δομικών υλικών και δομικών στοιχείων τα οποία μεταφέρονται και αποθηκεύονται επί του υπό κατασκευή τεχνικού έργου.

 

β) Αθέλητες οριζόντιες δυνάμεις από αναπόφευκτες ατέλειες. Έναντι των δυνάμεων αυτών πρέπει η γέφυρα να εξασφαλίζεται σε όλες τις φάσεις της κατασκευής, τόσο κατά τη διαμήκη όσο και κατά την εγκάρσια διεύθυνση. Η επίδραση των δυνάμεων αυτών θα εξετάζεται σε όλα τα δομικά στοιχεία, καθώς και στις βοηθητικές στηρίξεις. Εάν δεν γίνεται ακριβέστερος υπολογισμός, θα λαμβάνεται υπόψη μία αθέλητη απόκλιση των δομικών στοιχείων ή των βοηθητικών στηρίξεων ίση με 1%.

 

γ) Όλες οι επιρροές οι οποίες προκύπτουν κατά τη φάση της συναρμολόγησης, π.χ. ανασήκωμα η καταβιβασμός στηρίξεων.

 

(2) Τα εκτάκτως δρώντα φορτία κατά την φάση της κατασκευής λαμβάνονται υπόψη ως κύρια φορτία.

 

5.2. Ενδεχόμενες (Δυνατές) μετακινήσεις του εδάφους

 

Καταναγκασμοί από μετακινήσεις και στροφές των βάθρων, συνεπεία ενδεχομένων (δυνατών) μετακινήσεων του εδάφους, πρέπει να ληφθούν υπόψη με το δυσμενέστερο τρόπο και σε υπέρθεση με τα κύρια φορτία και ενδεχομένως τα πρόσθετα, χωρίς βέβαια στην τελευταία περίπτωση να λαμβάνονται υπόψη οι καταναγκασμοί συνεπεία πιθανών μετακινήσεων του εδάφους.

 

5.3. Ισοδύναμο φορτίο πρόσκρουσης οχήματος

 

(1) Σε βάθρα γεφυρών, υποστυλώματα πλαισίων, ακραίες ράβδους δικτυωμάτων ή παρόμοια δομικά στοιχεία, θα πρέπει να εφαρμόζονται τα παρακάτω:

 

α) Να διαστασιολογούνται κατά κανόνα για πρόσκρουση οχήματος και να προστατεύονται με ιδιαίτερα μέτρα. Σημειώνεται ότι σαν ιδιαίτερα μέτρα προστασίας νοούνται μεταλλικά στηθαία ασφαλείας των οποίων η εμπρόσθια επιφάνεια απέχει τουλάχιστον 1,0 m από την αντίστοιχη επιφάνεια του προστατευομένου δομικού στοιχείου ή βάθρα από σκυρόδεμα ελαχίστου ύψους 0,80 m, τα οποία περιβάλλουν το προστατευόμενο δομικό στοιχείο και των οποίων το μήκος κατά τη διεύθυνση της κυκλοφορίας ανέρχεται τουλάχιστον σε 2,00 m, ενώ κατά την εγκάρσια διεύθυνση θα εξέχουν κατά 0,5 m των παρειών του προστατευομένου δομικού στοιχείου. Βλέπε σχήμα 2.5.3.(1).α.

 

Σχήμα 2.5.3.(1).α.

 

β) Ομοίως, σε κατοικημένες περιοχές με όριο ταχύτητας 50 Km/h, καθώς και σε κοινοτικές κ.λ.π. οδούς, θα διαστασιολογούνται έναντι πρόσκρουσης και θα προστατεύονται με ιδιαίτερα μέτρα όπως αναφέρονται στο παραπάνω εδάφιο α). Υφιστάμενα δομικά στοιχεία τα οποία δεν έχουν διαστασιολογηθεί έναντι πρόσκρουσης, θα πρέπει να προστατεύονται ομοίως με ιδιαίτερα μέτρα.

 

γ) Εάν λόγω θέσεως των δομικών στοιχείων δεν υφίσταται κίνδυνος πρόσκρουσης ή αν τα δομικά στοιχεία υπάγονται στις περιπτώσεις της παραγράφου 10.2 του DIN 1075/1981 (τελευταίο και προτελευταίο εδάφιο), τότε δεν απαιτείται ούτε διαστασιολόγηση για πρόσκρουση ούτε η προστασία με ιδιαίτερα μέτρα.

 

Διευκρινίζεται ότι λόγω θέσεως δεν απαιτείται η διαστασιολόγηση σε πρόσκρουση όταν τα βάθρα απέχουν πολλά μέτρα από την εξωτερική οριογραμμή της οδού ή είναι τοποθετημένα αρκούντως ψηλά σε πρανή ή διαχωρίζονται από το κατάστρωμα της οδού με τάφρο ικανού πλάτους.

 

Διευκρινίζεται επίσης ότι, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα εδάφια της παραγράφου 10.2 του DIN 1075/1081, δεν απαιτείται η διαστασιολόγηση του δομικού στοιχείου σε πρόσκρουση στις περιπτώσεις που ακολουθούν:

 

 

(2) Για την πρόσκρουση οχήματος, εκτός από τα δυσμενώς δρώντα κύρια φορτία της παραγράφου 3, θα λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα οριζόντια φορτία σε ύψος 1,20 m πάνω από την επιφάνεια κύλισης:

 

 

Δεν απαιτείται να ληφθεί υπόψη ταυτόχρονη δράση των δυνάμεων αυτών και κατά τις δύο διευθύνσεις.

 

Η εξέταση της από την πρόσκρουση δημιουργούμενης εντατικής κατάστασης θα περιλαμβάνει το άμεσα φορτιζόμενο δομικό στοιχείο, καθώς και τα στα άκρα του ευρισκόμενα εφέδρανα ή άλλου είδους συνδέσεις.

 

(3) Φορτηγά αυτοκίνητα φορτωμένα πέραν του κανονικού ύψους μπορούν να οδηγήσουν σε πρόσκρουση έπη του φορέα. Για την περίπτωση αυτή δεν προβλέπεται παραδοχή φόρτισης. Συνιστάται όμως, σε περίπτωση ελαφρών κατασκευών, όπως για φορείς ιδίου βάρους < 300 kN, να λαμβάνονται κατασκευαστικά μέτρα για την αποτροπή οριζοντίου μετακίνησης του φορέα.

 

5.4. Φορτίο από πλευρική πρόσκρουση οχήματος σε κράσπεδα και πλευρικά στηθαία

 

(1) Τα κράσπεδα των πεζοδρομίων και οι πλευρικές διατάξεις ασφαλείας (π.χ. παραπέτα), καθώς και τα αμέσως υποστηρίζοντα αυτά δομικά στοιχεία, πρέπει να φορτίζονται παράλληλα με τα δυσμενώς δρώντα κύρια φορτία για υποκατάστατο φορτίο πλευρικής πρόσκρουσης σύμφωνα με τον πίνακα 2.5.4.(1). Τα υποκατάστατα αυτά φορτία δεν απαιτείται να επαλληλίζονται μεταξύ τους και λαμβάνονται χωρίς συντελεστή ταλάντωσης. Σημειώνεται ότι ο προαναφερθείς πίνακας αποτελεί απόσπασμα του πίνακα 5 του DIN 1072/1985.

 

Επίσης χαμηλά κράσπεδα θα φορτίζονται με τα υποκατάστατα φορτία πλευρικής πρόσκρουσης της στήλης 2 του πίνακα.

 

Πίνακας 2.5.4.(1): Υποκατάσταση φορτία πλευρικής πρόσκρουσης

 

 

(2) Διευκρινίζεται ότι στα αμέσως υποστηρίζοντα δομικά στοιχεία για την περίπτωση πλευρικής πρόσκρουσης σε κράσπεδο περιλαμβάνονται:

 

α) Οι πτερυγότοιχοι: Στην περίπτωση που ο πτερυγότοιχος θεμελιώνεται, η εντατική κατάσταση λόγω του υποκατάστατου φορτίου πρόσκρουσης θα ελέγχεται μέχρι την πάνω στάθμη του θεμελίου του. Στην περίπτωση αναρτημένου πτερυγότοιχου, η εντατική κατάσταση λόγω του υποκατάστατου φορτίου πρόσκρουσης θα ελέγχεται μέχρι τη θέση πάκτωσης του πτερυγότοιχου.

 

β) Ο φορέας: Το φορτίο πλευρικής πρόσκρουσης θα καλύπτει επίσης την επιρροή φυγόκεντρων δυνάμεων. Θα εξετάζεται η εντατική κατάσταση μέχρι και τα εφέδρανα, μόνο όταν το ίδιο βάρος του φορέα σε περίπτωση κλάσης 60/30 ανέρχεται σε 1,0 ΜΝ και σε περίπτωση κλάσης 30/30 σε 0,50 ΜΝ.

 

(3) Το υποκατάστατο φορτίο πλευρικής πρόσκρουσης αποτελείται από μοναχική δύναμη δρώσα οριζόντια, κάθετα προς τη διεύθυνση της κυκλοφορίας, σε απόσταση 0,05 m από την άνω επιφάνεια του κρασπέδου ή το πολύ σε απόσταση 1,20 m από την επιφάνεια κύλισης. H μοναχική αυτή δύναμη κατανέμεται ομοιόμορφα σε μήκος 0,50 m. Γίνεται δεκτή κατανομή τάσεων υπό γωνία 45°. Ανακουφιστικά δρώντα κινητά ή πρόσθετα φορτία δεν θα λαμβάνονται υπόψη.

 

(4) Η παραλαβή της πλευρικής πρόσκρουσης γίνεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τους κανονισμούς διαστασιολόγησης και όπως προαναφέρθηκε αφορά:

 

α) Δομικά στοιχεία υποκείμενα σε πλευρική πρόσκρουση

β) Τα αμέσως υποστηρίζοντα τα προηγούμενα δομικά στοιχεία

 

(5) Εύκαμπτα μεταλλικά στηθαία ασφαλείας, των ορθοστατών συμπεριλαμβανομένων, δεν υπάγονται στην περίπτωση του παραπάνω εδαφίου (4)α. Για τη διαστασιολόγηση του υποστηρίζοντος τα στηθαία αυτά στοιχείου, θα λαμβάνεται υποκατάστατο φορτίο 25ΚΝ ανά ορθοστάτη, εφαρμοζόμενο στο μέσον της μεταλλικής σανίδας.

 

Σημειώνεται ότι τα φορτία της στήλης 2 του πίνακα 2.5.4.(1) μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά σε διατάξεις ασφαλείας, με εξαίρεση εύκαμπτα μεταλλικά στηθαία ασφαλείας, π.χ. τύπου Σ.Τ.Ε-11, τα οποία παραλαμβάνουν την πρόσκρουση κυρίως μέσω πλαστικών παραμορφώσεων και συνεπώς ο υπολογισμός με υποκατάστατο στατικό φορτίο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

 

Εάν τα παραπέτα και παρόμοιες διατάξεις απέχουν σε απόσταση ≤ 1,0 m πίσω από στηθαία ασφαλείας, θα υπολογίζονται με βάση τα φορτία της στήλης 2 του πίνακα 2.5.4.(1). Σε περίπτωση μεγαλύτερης αποστάσεως θα υπολογίζονται με βάση τα φορτία της στήλης 3. Ηχοπετάσματα τα οποία προστατεύονται με στηθαία ασφαλείας, καθώς και κιγκλιδώματα, δεν απαιτείται να υπολογίζονται για φορτία πρόσκρουσης.

 

(6) Το άκαμπτο στηθαίο ασφαλείας Σ.Τ.Ε-1 που πακτώνεται επί τεχνικών έργων μεταφέρει σ' αυτά δυνάμεις από πρόσκρουση οχήματος. Ο υπολογισμός των τεχνικών έργων και η διαμόρφωση των κατασκευαστικών λύσεων πρέπει να γίνεται έτσι ώστε να αποφεύγεται η πρόκληση ζημιών στα υποστηρίζοντα τα Σ.Τ.Ε δομικά στοιχεία του τεχνικού. Ο σχεδιασμός του στηθαίου γίνεται κατά τρόπο ώστε η τυχόν θραύση από κρούσεις να γίνεται στη θέση των αγκύρωσης χωρίς να θίγεται το τεχνικό έργο. Για το σκοπό αυτό το τεχνικό έργο πρέπει να έχει μεγαλύτερη αντοχή από τους κοχλίες αγκύρωσης. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη ειδικής όπλισης των περιοχών αγκύρωσης του στηθαίου και των τμημάτων του έργου που φέρουν το στηθαίο.

 

(7) Τα φορτία τα οποία λαμβάνονται υπόψη είναι οριζόντια δύναμη, κάθετη προς την διεύθυνση κυκλοφορίας 300 kN και ροπή 200 kN m με διεύθυνση κατά τον διαμήκη άξονα της γέφυρας. Τα δύο παραπάνω φορτία, προσαυξανόμενα κατά 40% και αθροιζόμενα στα κύρια και πρόσθετα φορτία των τεχνικών έργων, θα πρέπει να μην υπερβαίνουν την οριακή αντοχή του φορέα, σε οποιαδήποτε θέση αυτού (συντελεστής ασφαλείας ν = 1).

 

(8) Σε άκαμπτα στηθαία από σκυρόδεμα τύπου New Jersey, τα φορτία τα οποία λαμβάνονται υπόψη είναι οριζόντια δύναμη, κάθετη προς τη διεύθυνση της κυκλοφορίας 100 kN/m και ροπή 50 kN/m, με διεύθυνση κατά τον διαμήκη άξονα της γέφυρας.

 

Τα δύο παραπάνω φορτία, προσαυξανόμενα κατά 40% και αθροιζόμενα στα κύρια και πρόσθετα φορτία των τεχνικών έργων, θα πρέπει να μην υπερβαίνουν την οριακή αντοχή του φορέα, σε οποιαδήποτε θέση αυτού (συντελεστής ασφαλείας ν = 1).

 

6. Ειδικοί έλεγχοι

 

6.1. Μετακινήσεις εφεδράνων και αρμών

 

(1) Οι μετακινήσεις στις θέσεις εφεδράνων και αρμών θα υπολογίζονται για την κατάσταση λειτουργίας. Θα λαμβάνονται υπόψη οι παρακάτω επιρροές στον δυσμενέστερο συνδυασμό σύμφωνα με τις υπολογιστικές παραδοχές των κεφαλαίων 2.3, 2.4 και ενδεχομένως 2.5, καθώς και οι καταστάσεις κατά τη διάρκεια κατασκευής:

 

α) Στο φορέα: Θερμικές δράσεις, προένταση, συστολή λόγω πήξης, ερπυσμός του σκυροδέματος, επιρροές από παραμορφώσεις (γωνίες στροφής στον άξονα έδρασης).

β) Στα υποστυλώματα (μεσόβαθρα): Μετακινήσεις και / η στροφές.

 

(2) Για τα εφέδρανα θα λαμβάνονται υπόψη τα προβλεπόμενα σχετικά με τις ελάχιστες τιμές στο DIN 4141/1984, Μέρος 1, παράγραφοι 4.4 και 5. Συγκεκριμένα, εφόσον δεν προδιαγράφεται διαφορετικά στην άδεια που συνοδεύει τα εφέδρανα ή σε άλλο κανονισμό, για το στατικό υπολογισμό θα λαμβάνονται υπόψη:

 

 

Οι ελάχιστες αυτές τιμές δεν ισχύουν για εφέδρανα παραμόρφωσης (π.χ. ελαστομεταλλικά).

 

Εφόσον δεν προδιαγράφεται διαφορετικά στην άδεια που συνοδεύει τα εφέδρανα ή σε άλλο κανονισμό, ανεξάρτητα από τις προκύπτουσες από τους στατικούς υπολογισμούς μετακινήσεις και στροφές και τις προβλεπόμενες προσαυξήσεις τους, η δυνατότητα μετακινήσεων του εφεδράνου, εφόσον δεν πρόκειται για εφέδρανο παραμόρφωσης, θα αυξάνεται όπως παρακάτω:

 

 

Σημειώνεται ότι εφέδρανα ολίσθησης και κύλισης σε γέφυρες ή παρόμοιες κατασκευές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα συνολικής μετακίνησης κατά την κύρια διεύθυνση τουλάχιστον ± 5 cm και κατά την εγκάρσια διεύθυνση τουλάχιστον ± 2 cm.

 

(3) Για τον υπολογισμό των μετακινήσεων σε εφέδρανα κύλισης, εφέδρανα ολίσθησης και σε αρμούς ισχύουν επιπρόσθετα οι παρακάτω διατάξεις:

 

α) Ο ερπυσμός και η συστολή πήξης, εφόσον δρουν δυσμενώς, θα λαμβάνονται υπόψη με αυξητικό συντελεστή 1,3.

β) Για τη ρύθμιση των εφεδράνων και των αρμών δεν θα λαμβάνεται υπόψη η συμβατική θερμοκρασία κατασκευής +200 °C του εδαφίου (1) της παραγράφου 4.1.2, αλλά η μέση θερμοκρασία της κατασκευής κατά τη φάση σύνδεσης του σταθερού εφεδράνου.

γ) Για τη θερμοκρασιακή διακύμανση θα λαμβάνονται υπόψη συμβατικές θερμοκρασίες σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα 2.6.1.(3).γ. Σημειώνεται ότι ο πίνακας αυτός αντιστοιχεί στον πίνακα 6 του DIN 1072/1985.

 

Πίνακας 2.6.1.(3).γ: Συμβατικά θερμοκρασιακά όρια

 

δ) Στις ακόλουθες περιπτώσεις είναι δυνατόν να γίνουν αποκλίσεις από τον πίνακα 2.6.1.(3).γ:

 

 

(4) Για τους στατικούς ελέγχους θα λαμβάνονται υπόψη οι διατάξεις του παραπάνω εδαφίου (3) μόνο για τα εφέδρανα και την επιφάνεια έδρασής τους, καθώς και για τους αρμούς και τις αγκυρώσεις τους. Για τους στατικούς ελέγχους όλων των άλλων δομικών στοιχείων, για τη διαστασιολόγηση των οποίων οι μετακινήσεις παίζουν ρόλο, θα λαμβάνονται υπόψη οι διατάξεις του παραπάνω εδαφίου (1).

 

6.2. Ασφάλεια έδρασης

 

(1) Η ασφάλεια έδρασης συνίσταται στη διεξαγωγή ελέγχων για τον καθορισμό των συντελεστών ασφαλείας έναντι ολίσθησης, ανύψωσης και ανατροπής. Οι έλεγχοι αυτοί, εφόσον είναι απαραίτητοι, διεξάγονται στην επιφάνεια έδρασης των εφεδράνων (με και χωρίς αγκυρώσεις) καθώς και στην επιφάνεια θεμελίωσης των δομικών στοιχείων.

 

(2) Ο έλεγχος έναντι ολίσθησης στην επιφάνεια έδρασης εφεδράνων θα γίνεται σύμφωνα με το DIN 4141, Μέρος 1, ενώ ο έλεγχος έναντι ολίσθησης στην επιφάνεια θεμελίωσης των δομικών στοιχείων σύμφωνα με το DIN 1054.

 

(3) Οι έλεγχοι έναντι ανύψωσης και ανατροπής διεξάγονται επιπρόσθετα των ελέγχων των απαιτουμένων από τους κανονισμούς διαστασιολόγησης για την κατάσταση λειτουργίας και/ή την υπολογιστική κατάσταση θραύσης. Οι έλεγχοι θεωρούνται ότι πληρούνται όταν στην εξεταζόμενη επιφάνεια τα δυνάμενα να αναληφθούν φορτία διατομής, διαιρεμένα με μερικούς συντελεστές ασφαλείας υλικών, είναι τουλάχιστον ίσα με τα προκαλούμενα από τα φορτία πολλαπλασιασμένα με μερικούς συντελεστές ασφαλείας φορτίων.

 

(4) Για τους ελέγχους ισχύουν οι μερικοί συντελεστές φορτίων του πίνακα 2.6.2.(4). Σημειώνεται ότι ο πίνακας αυτός αντιστοιχεί στον πίνακα 7 του DIN 1072/1985. Σαν βάση λαμβάνονται υπόψη τα φορτία λειτουργίας στο δυσμενέστερο συνδυασμό. Για τις φάσεις κατασκευής θα λαμβάνονται υπόψη και κατακόρυφες συνιστώσες του φορτίου λόγω ανέμου σύμφωνα με τα εδάφια (3) και (4) της παραγράφου 4.2.3. Τα φορτία διατομής θα υπολογίζονται λαμβανομένων υπόψη των ακαμψιών της κατάστασης λειτουργίας. Οι κατά τον έλεγχο λαμβανόμενες υπόψη δράσεις, λόγω των εφεδράνων που αναγράφονται στο εδάφιο (1) της παραγράφου 6.1, θα εισάγονται με συντελεστή 1,0.

 

(5) Εάν η απόσταση μεταξύ ακροβάθρων ή παρομοίων στοιχείων, τα οποία παρεμποδίζουν τη στροφή του φορέα, είναι > 50 m, τότε για τον έλεγχο έναντι ανατροπής για τις κλάσεις γεφυρών 60/30 και 30/30 θα λαμβάνεται υπόψη, αντί των κινητών φορτίων του πίνακα 2.3.3.1.(2) και ενδεχομένως του φορτίου λόγω ανέμου στην περίπτωση που ο συνδυασμός αυτός είναι δυσμενέστερος, φορτίο p5 = 9,0 kN/m2, αποκλειστικά στην κύρια λωρίδα φόρτισης χωρίς συντελεστή ταλάντωσης.

 

Πίνακας 2.6.2.(4): Μερικοί συντελεστές ασφαλείας φορτίων για τον έλεγχο έναντι ανύψωσης και ανατροπής

 

(1) Οι μερικοί συντελεστές ασφαλείας υλικών γm, θα λαμβάνονται από τον πίνακα 2.6.2.(6)α και οι συντελεστές επαύξησης επιτρεπομένων τάσεων σε κατάσταση λειτουργίας για περίπτωση φόρτισης Η, σε όσες περιπτώσεις για τη διαστασιολόγηση χρησιμοποιούνται επιτρεπόμενες τάσεις, θα λαμβάνονται από τον πίνακα 2.6.2.(6)β. Σημειώνεται ότι οι πίνακες αυτοί αντιστοιχούν στους πίνακες Α1 και Α2 του παραρτήματος Α του DIN 1072/1985.

 

(2) Σε εφέδρανα στα οποία προβλέπονται αγκυρώσεις και τα οποία, λόγω κατασκευής, είναι ευαίσθητα σε αρνητικές αντιδράσεις, θα πρέπει οι αγκυρώσεις να προεντείνονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε για τα φορτία τα πολλαπλασιασμένα με τους μερικούς συντελεστές φόρτισης να μην προκύπτει εφελκυσμός.

 

Πίνακας 2.6.2.(6)α: Μερικοί συντελεστές υλικών

 

Πίνακας 2.6.2.(6)β: Συντελεστές επαύξησης επιτρεπόμενων τάσεων σε κατάσταση λειτουργίας για περίπτωση φόρτισης Η

 

7. Σεισμικά φορτία

 

(1) Ο αντισεισμικός υπολογισμός όλων των τεχνικών έργων θα γίνεται σύμφωνα με την εγκύκλιο [Π] 39/1999 Οδηγίες για τον Αντισεισμική Μελέτη Γεφυρών και τον Ελληνικό Αντισεισμικό Κανονισμό 2000, όπου αυτή παραπέμπει.

 

Ειδικότερα, και σε ό,τι αφορά τις τιμές των συντελεστών μετ-ελαστικής συμπεριφοράς q που ορίζονται στον Πίνακα 1, σημειώνεται ότι ναι μεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς άλλη προϋπόθεση εκτός από την τήρηση των κανόνων μόρφωσης και όπλισης του κεφαλαίου 4 της εγκυκλίου [Π] Ε39/1999 Οδηγίες για την αντισεισμική μελέτη γεφυρών, αλλά δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι πρόκειται για μέγιστες τιμές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

 

(2) Ειδικές απαιτήσεις σεισμικών φορτίων για συγκεκριμένο έργο, θα περιλαμβάνονται σε ξεχωριστές προδιαγραφές.

 

(3) Εάν κατά τη σύνταξη της μελέτης έχει χρησιμοποιηθεί ειδική σεισμολογική μελέτη, αυτή θα αναφέρεται στην Τεχνική Έκθεση και στις Παραδοχές που αναγράφονται στα σχέδια.

 

8. Υδραυλικά φορτία

 

Όπου τα υδραυλικά θέματα της μελέτης δεν καλύπτονται από τους καταγεγραμμένους κανονισμούς, ο Μελετητής θα πρέπει να επιλέξει κατάλληλους υδραυλικούς κανονισμούς ή άλλες βιβλιογραφικές αναφορές, οι οποίες θα πρέπει να περιληφθούν στην Τεχνική Έκθεση του Έργου.

 

9. Βιβλιογραφία

 

1. DIN 1072/1985

2. Beiblatt 1/1988 zu DIN 1072/1985

3. DIN 1075/1981

4. Eibl / Ivanyi / Schambeck, Berechnung Kastenfoermiger Brueckenwiderlager, Werner Verlag, 1988.

5. Ελληνικός Αντισεισμικός Κανονισμός 2000

6. Εγκύκλιος [Π] 39/1999 Οδηγίες για την αντισεισμική μελέτη γεφυρών

7. Εγνατία Οδός Ανώνυμη Εταιρεία: Οδηγίες Σύνταξης Μελετών Έργων Οδοποιίας.

8. ΕΥΔΕ/ΠΑΘΕ Κανονισμός Μελετών Ερευνών