|
1. Το ύψος του ασφαλίστρου της οδικής βοήθειας που καταβάλλεται στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις είναι ελεύθερο υπό τις κατωτέρω προϋποθέσεις:
α) Το ασφάλιστρο πρέπει να είναι τουλάχιστον ανάλογο με τα λειτουργικά έξοδα του κλάδου της οδικής βοήθειας και δεν πρέπει να δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός προς άλλες επιχειρήσεις οδικής βοήθειας. Η αυτή προϋπόθεση ισχύει και ως προς το ύψος της συνδρομής.
β) Απαγορεύεται το ασφάλιστρο να είναι υποτιμημένο και να συμπληρώνεται με εξωτερικούς πόρους, όπως ορίζεται από το τελευταίο εδάφιο του άρθρου 54 της Οδηγίας 1992/49/ΕΟΚ και από τις διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 30 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 400/1970 (ΦΕΚ 10/Α/1970).
γ) Απαγορεύεται η υποτίμηση του ασφαλίστρου και η χρησιμοποίηση της οδικής βοήθειας οχημάτων ως κίνητρο προς αύξηση των εσόδων της ασφαλιστικής επιχείρησης, μέσω άλλων δραστηριοτήτων, των οποίων τα τυχόν κέρδη θα καλύπτουν τη διαφορά του χαμηλού ασφαλίστρου στον κλάδο οδικής βοήθειας ή θα καλύπτουν τις τυχόν ζημίες από τη δραστηριότητα αυτή.
δ) Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, που ασκούν τον κλάδο 18 Βοήθεια και προσφέρουν οδική βοήθεια, υποχρεούνται να υπολογίζουν και να αναφέρουν στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο, χωριστά, το ύψος του ασφαλίστρου που αναλογεί αποκλειστικά στην παροχή της οδικής βοήθειας.
2. Απαγορεύεται η δωρεάν προσφορά οδικής βοήθειας οχημάτων από οποιασδήποτε μορφής και είδους επιχείρηση οδικής βοήθειας, που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, καθώς και η διαφήμιση αυτής της προσφοράς με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο.
3. Για την τήρηση των όρων του παρόντος άρθρου και για τα θέματα της αρμοδιότητας της αποφασίζει η Επιτροπή Ανταγωνισμού.