Νόμος 3393/05

Ν3393/2005: Κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για την αστική ευθύνη για ζημία ρύπανσης από πετρέλαιο κίνησης, 2001


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

Νόμος 3393/2005: Κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για την αστική ευθύνη για ζημία ρύπανσης από πετρέλαιο κίνησης, 2001, (ΦΕΚ 242/Α/2005), 04-10-2005.

 

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας

 

Εκδίδουμε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

 

Άρθρο πρώτο

 

Κυρώνεται και έχει την ισχύ, που ορίζει το άρθρο 28 παράγραφος 1 του Συντάγματος, η Διεθνής Σύμβαση για την αστική ευθύνη για ζημία ρύπανσης από πετρέλαιο κίνησης, 2001, που υιοθετήθηκε στη Διάσκεψη που έγινε στο Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (International Maritime Organization - ΙΜΟ) στο Λονδίνο στις 23-03-2001 και το Παράρτημά της, των οποίων το κείμενο στην αγγλική γλώσσα και σε μετάφραση στην ελληνική έχει ως εξής:

 

Διεθνής Σύμβαση για την αστική ευθύνη για ζημία ρύπανσης από πετρέλαιο κίνησης, 2001

 

Τα Κράτη Μέρη στην παρούσα Σύμβαση,

 

Υπενθυμίζοντας το άρθρο 194 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, 1982, που προβλέπει ότι τα Κράτη οφείλουν να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη, τον περιορισμό και τον έλεγχο της ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος,

 

Υπενθυμίζοντας επίσης το άρθρο 235 της ίδιας Σύμβασης, που προβλέπει ότι, με αντικειμενικό σκοπό την εξασφάλιση έγκαιρης και κατάλληλης αποζημίωσης σχετικά με τη συνολική ζημία που προκαλείται από τη ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, τα Κράτη οφείλουν να συνεργάζονται για την περαιτέρω ανάπτυξη των σχετικών κανόνων του διεθνούς δικαίου,

 

Σημειώνοντας την επιτυχία της Διεθνούς Σύμβασης για την Αστική Ευθύνη για Ζημία από Πετρελαϊκή Ρύπανση, 1992, και της Διεθνούς Σύμβασης σχετικά με την Ίδρυση Διεθνούς Κεφαλαίου για την Αποζημίωση για Ζημία από Πετρελαϊκή Ρύπανση, 1992, όσον αφορά στη διασφάλιση ότι αποζημίωση είναι στη διάθεση των προσώπων που υφίστανται ζημία προκαλούμενη από ρύπανση, η οποία προήλθε από διαφυγή ή εκροή πετρελαίου που μεταφέρεται χύδην με πλοία στη θάλασσα,

 

Σημειώνοντας επίσης την υιοθέτηση της Διεθνούς Σύμβασης για την Ευθύνη και Αποζημίωση για Ζημία σχετικά με τη Θαλάσσια Μεταφορά Επικίνδυνων και Επιβλαβών Ουσιών, 1996, με σκοπό την παροχή κατάλληλης, έγκαιρης και αποτελεσματικής αποζημίωσης για ζημία, η οποία προκλήθηκε από περιστατικά σχετικά με τη θαλάσσια μεταφορά επικίνδυνων και επιβλαβών ουσιών,

 

Αναγνωρίζοντας τη σημασία της καθίδρυσης αντικειμενικής ευθύνης για όλες τις μορφές πετρελαϊκής ρύπανσης, η οποία συνδέεται με έναν κατάλληλο περιορισμό του ύψους της ευθύνης αυτής,

 

Θεωρώντας ότι συμπληρωματικά μέτρα είναι αναγκαία για την εξασφάλιση της καταβολής κατάλληλης, έγκαιρης και αποτελεσματικής αποζημίωσης για ζημία που προκλήθηκε από ρύπανση προερχόμενη από τη διαφυγή ή απόρριψη πετρελαίου κίνησης από πλοία,

 

Επιθυμώντας να υιοθετήσουν ενιαίους διεθνείς κανόνες και διαδικασίες για την ρύθμιση θεμάτων ευθύνης και για την παροχή κατάλληλης αποζημίωσης σε τέτοιες περιπτώσεις,

 

Συμφώνησαν τα ακόλουθα:

 

Άρθρο 1: Ορισμοί

Άρθρο 2: Πεδίο εφαρμογής

Άρθρο 3: Ευθύνη του πλοιοκτήτη

Άρθρο 4: Εξαιρέσεις

Άρθρο 5: Περιστατικά στα οποία εμπλέκονται δύο ή περισσότερα πλοία

Άρθρο 6: Περιορισμός της ευθύνης

Άρθρο 7: Υποχρεωτική ασφάλιση ή χρηματική ασφάλεια

Άρθρο 8: Χρονικά όρια

Άρθρο 9: Δικαιοδοσία

Άρθρο 10: Αναγνώριση και εκτέλεση

Άρθρο 11: Ρήτρα υπεροχής

Άρθρο 12: Υπογραφή, επικύρωση, αποδοχή, έγκριση και προσχώρηση

Άρθρο 13: Κράτη με περισσότερα από ένα συστήματα δικαίου

Άρθρο 14: Έναρξη ισχύος

Άρθρο 15: Καταγγελία

Άρθρο 16: Αναθεώρηση ή τροποποίηση

Άρθρο 17: Θεματοφύλακας

Άρθρο 18: Αποστολή στα Ηνωμένα Έθνη

Άρθρο 19: Γλώσσες

Παράρτημα

 

Έγινε στο Λονδίνο στις 23-03-2001.

 

Προς πίστωση των ανωτέρω οι υπογράφοντες, δεόντως εξουσιοδοτημένοι από τις Κυβερνήσεις τους για το σκοπό αυτό, υπέγραψαν την παρούσα Σύμβαση.

 

Άρθρο δεύτερο: Αποδοχή τροποποιήσεων και συμπληρώσεων της Σύμβασης και του Παραρτήματος αυτής - Κωδικοποίηση

 

1. Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση των Υπουργών Εξωτερικών και Εμπορικής Ναυτιλίας, γίνονται αποδεκτές τροποποιήσεις και συμπληρώσεις της Σύμβασης που αναφέρονται σε λεπτομερειακά και τεχνικά θέματα και υιοθετούνται σε Διπλωματικές Διασκέψεις.

 

2. Για την υλοποίηση των διατάξεων του παρόντος νόμου και της Σύμβασης εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 666/1982 (ΦΕΚ 138/Α/1982) όπως αυτό τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε από το προεδρικό διάταγμα [ΠΔ] 494/1989 (ΦΕΚ 209/Α/1989).

 

Με προεδρικά διατάγματα, μετά από πρόταση των Υπουργών Ανάπτυξης, Δικαιοσύνης και Εμπορικής Ναυτιλίας, επιτρέπεται ο καθορισμός διαφορετικού τρόπου εφαρμογής της Σύμβασης ή η τροποποίηση διατάξεων του ανωτέρω προεδρικού διατάγματος.

 

3. Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, είναι δυνατόν να κωδικοποιούνται σε ενιαίο κείμενο οι διατάξεις τής Σύμβασης, του Παραρτήματος αυτής, καθώς και οι τροποποιήσεις και συμπληρώσεις των παραπάνω.

 

Άρθρο τρίτο: Εφαρμογή

 

1. α) Οι διατάξεις του παρόντος νόμου, της Σύμβασης και των προεδρικών διαταγμάτων που εκδίδονται σε εκτέλεσή του, εφαρμόζονται σε πλοία υπό ελληνική σημαία, ολικής χωρητικότητας πάνω από 1000 (GT), ανεξαρτήτως των πλόων που εκτελούν και του τρόπου καταμέτρησης τους, καθώς και σε πλοία υπό ξένη σημαία, ολικής χωρητικότητας (ο.χ.) πάνω από 1000 (GT), που έχουν καταμετρηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της Διεθνούς Σύμβασης για τη μέτρηση της χωρητικότητας των πλοίων, 1969, για τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής που προσδιορίζει το άρθρο 2 της Σύμβασης.

 

β) Έως την 31-12-2013 για τα πλοία υπό ελληνική σημαία που εκτελούν αποκλειστικά πλόες εσωτερικού και έχουν καταμετρηθεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 973/1971 (ΦΕΚ 194Δ/1971) για την εφαρμογή της Σύμβασης, η ολική χωρητικότητα (GT) των ως άνω πλοίων θα λαμβάνεται ως ίση με την αριθμητική τιμή, στον πλησιέστερο προηγούμενο ακέραιο αριθμό, των κόρων ολικής τους χωρητικότητας.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 1 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 4150/2013 (ΦΕΚ 102/Α/2013) και τροποποιήθηκε με την παράγραφο 4 του άρθρου 42 του νόμου 4256/2014 (ΦΕΚ 92/Α/2014).

 

2. Με διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου, μπορεί να επεκτείνεται η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου και των προεδρικών διαταγμάτων που εκδίδονται σε εκτέλεση αυτού, στα υπό ελληνική σημαία πλοία, τα οποία εκτελούν αποκλειστικά πλόες εσωτερικού, ολικής χωρητικότητας μικρότερης των 1000 (GT).

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 2 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 4150/2013 (ΦΕΚ 102/Α/2013).

 

3. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, είναι δυνατόν να αναστέλλεται σε περίπτωση πολέμου ολικώς ή μερικώς η εφαρμογή των κειμένων, που κυρώνονται με τον παρόντα νόμο.

 

Άρθρο τέταρτο: Πιστοποιητικό

 

1. Τα υπόχρεα πλοία του προηγούμενου άρθρου οφείλουν να φέρουν πιστοποιητικό, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 7 της Σύμβασης.

 

2. Από τη θέση σε ισχύ της Σύμβασης, κανένα υπόχρεο πλοίο δεν εισπλέει σε ή δεν αποπλέει από οποιοδήποτε ελληνικό λιμάνι, όρμο, ναυπηγείο ή παράκτιο τερματικό σταθμό εντός ελληνικών χωρικών υδάτων εκτός εάν είναι εφοδιασμένο με Πιστοποιητικό σε ισχύ, σύμφωνα με τα παραπάνω, που να αποδεικνύει ότι υπάρχει, για το πλοίο αυτό, σε ισχύ σύμβαση ή άλλος τρόπος ασφάλισης που να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του άρθρου 7 της Σύμβασης. Το ίδιο ισχύει και για πλοίο με ελληνική σημαία που εισπλέει σε ή αποπλέει από λιμάνι, όρμο, ναυπηγείο ή παράκτιο τερματικό σταθμό που ανήκει σε άλλη επικράτεια.

 

3. Το πιστοποιητικό αυτό:

 

(α) αν το πλοίο είναι εγγεγραμμένο στο ελληνικό νηολόγιο πρέπει να έχει εκδοθεί από τις Αρχές που αναφέρονται στο άρθρο έκτο και πρέπει να είναι γραμμένο στα ελληνικά και στα αγγλικά εάν εκτελεί διεθνείς πλόες,

(β) αν το πλοίο είναι εγγεγραμμένο στο νηολόγιο Κράτους - Μέρους της Σύμβασης, εκτός της Ελλάδας, πρέπει να έχει εκδοθεί από Αρχή που είναι όπως πρέπει εξουσιοδοτημένη από την Κυβέρνηση του Κράτους αυτού, και

(γ) αν το πλοίο είναι εγγεγραμμένο στο νηολόγιο Κράτους, που δεν είναι Μέρος της Σύμβασης, πρέπει να έχει εκδοθεί από τις αρμόδιες Αρχές Κράτους - Μέρους της Σύμβασης και σύμφωνα με το άρθρο 7 αυτής.

 

4. Τα πιστοποιητικά σε ισχύ που φέρονται από πλοία γραμμένα στο νηολόγιο Κράτους που δεν είναι Μέρος της Σύμβασης, τα οποία έχουν εκδοθεί από αρμόδια ελληνική Αρχή ή αρμόδια Αρχή Κράτους - Μέρους της Σύμβασης γίνονται αποδεκτά από τις ελληνικές Λιμενικές Αρχές.

 

5. Το πιστοποιητικό που απαιτείται, σύμφωνα με το άρθρο αυτό, πρέπει να φέρεται στο πλοίο και να διατίθεται και επιδεικνύεται από τον Πλοίαρχο ή τον αρμόδιο Αξιωματικό, όταν ζητείται, από τις αρμόδιες Αρχές που αναφέρονται στο άρθρο έκτο.

 

Άρθρο πέμπτο: Ακύρωση πιστοποιητικού

 

1. Αν, σε οποιονδήποτε χρόνο, μετά την έκδοση του πιστοποιητικού, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο τέταρτο και όσο το πιστοποιητικό αυτό ευρίσκεται ακόμα σε ισχύ, το πρόσωπο, στο οποίο χορηγήθηκε, παύσει να είναι ο κύριος του πλοίου, υποχρεούται ανεξάρτητα με τα παραπάνω να καταθέσει το πιστοποιητικό αυτό στην πλησιέστερη προς την έδρα ή το σημείο που ευρίσκεται το πλοίο του ελληνική Λιμενική Αρχή, η οποία και προχωρεί στην ακύρωσή του.

 

2. Αν, σε οποιονδήποτε χρόνο, μετά την έκδοση πιστοποιητικού, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο τέταρτο και όσο το πιστοποιητικό αυτό ευρίσκεται ακόμα σε ισχύ, αποδειχθεί, ύστερα από κάποια νόμιμη διαδικασία, ότι η σύμβαση ή άλλος τύπος ασφάλισης, σε σχέση προς την οποία εξεδόθη το πιστοποιητικό, τυγχάνει ή μπορεί να είναι άκυρη, το πιστοποιητικό μπορεί να ακυρωθεί από την ελληνική Λιμενική Αρχή που το διαπίστωσε και να αιτηθεί η επιστροφή του σε αυτή από το πρόσωπο για το οποίο αυτό εκδόθηκε.

 

3. Αν, σε οποιονδήποτε χρόνο, μετά την έκδοση πιστοποιητικού, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο τέταρτο και όσο το πιστοποιητικό αυτό ευρίσκεται ακόμα σε ισχύ, εγερθούν ζητήματα σε σχέση με τον ασφαλιστή, ο οποίος φαίνεται στο πιστοποιητικό (ή εάν φαίνονται περισσότεροι του ενός για οποιονδήποτε εξ αυτών) τέτοια ώστε, εάν ζητιόταν η έκδοση πιστοποιητικού κατά αυτόν το χρόνο, η αρμόδια Λιμενική Αρχή να δικαιούταν να αρνηθεί τη χορήγηση του, το πιστοποιητικό μπορεί να ακυρωθεί από τη Λιμενική Αρχή και στην περίπτωση αυτή να αιτηθεί η επιστροφή του σε αυτή από το πρόσωπο, για το οποίο αυτό εκδόθηκε.

 

Άρθρο έκτο: Αρμόδιες Αρχές

 

Αρμόδιες Αρχές για την εφαρμογή του νόμου αυτού, την εξακρίβωση της συμμόρφωσης των πλοίων προς τις απαιτήσεις της Διεθνούς Σύμβασης που κυρώνεται με αυτόν, την επιβολή προστίμων, την έκδοση πιστοποιητικών σύμφωνα με το άρθρο τέταρτο, είναι για μεν το εσωτερικό οι Λιμενικές Αρχές (Κεντρικά Λιμεναρχεία, Λιμεναρχεία και Υπολιμεναρχεία), για δε το εξωτερικό τα Προξενικά Λιμεναρχεία.

 

Άρθρο έβδομο: Τέλος χορήγησης πιστοποιητικού

 

Το πιστοποιητικό του άρθρου 7 της Σύμβασης αποτελεί διατιμημένο έντυπο του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου. Για τη χορήγηση του υποβάλλεται αίτηση του ενδιαφερομένου, ο οποίος καταβάλλει και παράβολο 200 ευρώ υπέρ του Ειδικού Λογαριασμού Γαλάζιο Ταμείο του Ειδικού Ταμείου Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων του άρθρου 18 του νόμου [Ν] 743/1977 (ΦΕΚ 319/Α/1977), όπως κωδικοποιήθηκε με το άρθρο 18 του προεδρικού διατάγματος 55/1998 (ΦΕΚ 58/Α/1988). Το τέλος του παραβόλου αυτού μπορεί να αναπροσαρμόζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας.

 

Άρθρο όγδοο: Κυρώσεις

 

1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 13 και 14 του νόμου [Ν] 743/1977 (ΦΕΚ 319/Α/1977), όπως κωδικοποιήθηκε με το προεδρικό διάταγμα 55/1998 Προστασία Θαλασσίου Περιβάλλοντος (ΦΕΚ 58/Α/1998):

 

α) επιβάλλεται, με αιτιολογημένη απόφαση των αρμόδιων Αρχών, που αναφέρονται στο άρθρο έκτο πρόστιμο από 600 μέχρι 30.000 ευρώ στους παραβάτες πλοιάρχους του παρόντος νόμου που δεν διαθέτουν ή δεν επιδεικνύουν το πιστοποιητικό σύμφωνα με τα προηγούμενα άρθρα, ανεξάρτητα αν συντρέχει ποινική ή πειθαρχική δίωξη από άλλες διατάξεις,

 

β) είναι δυνατόν, από τότε που θα κοινοποιηθεί η απόφαση επιβολής του προστίμου, να απαγορευθεί ο απόπλους του πλοίου μέχρι να καταβληθεί το πρόστιμο ή να κατατεθεί στην αρμόδια Αρχή ισόποση εγγυητική επιστολή Τράπεζας,

 

γ) επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής κατά της απόφασης επιβολής του προστίμου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (νόμος [Ν] 2717/1999 (ΦΕΚ 97/Α/1999)). Η άσκηση της προσφυγής δεν αναστέλλει την εκτέλεση της απόφασης επιβολής προστίμου.

 

2. Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται μετά από πρόταση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, μπορεί να αυξάνονται τα όρια των προστίμων.

 

3. Τα πρόστιμα που επιβάλλονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο εισπράττονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 18 του νόμου [Ν] 743/1977 (ΦΕΚ 319/Α/1977), όπως κωδικοποιήθηκε με το προεδρικό διάταγμα 55/1998 (ΦΕΚ 58/Α/1998).

 

Άρθρο ένατο: Έναρξη ισχύος

 

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και της Σύμβασης και του Παραρτήματός της που κυρώνονται από την πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 14 αυτής.

 

Παραγγέλνουμε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμο του Κράτους.

 

Αθήνα, 30-09-2005

 

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.