|
Το άρθρο 187 του προεδρικού διατάγματος 410/1995 αντικαθίσταται ως εξής:
{Άρθρο 187: Έκπτωση εξαιτίας καταδίκης
1. Οι δήμαρχοι, οι αντιδήμαρχοι, οι πρόεδροι κοινοτήτων, οι δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι, καθώς και τα μέλη των τοπικών συμβουλίων εκπίπτουν αυτοδικαίως από το αξίωμά τους:
α) Αν στερηθούν τη διαχείριση της περιουσίας τους με τελεσίδικη δικαστική απόφαση.
β) Αν στερηθούν τα πολιτικά τους δικαιώματα με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.
γ) Αν καταδικαστούν, με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, ως αυτουργοί ή συμμέτοχοι σε κακούργημα ή στα πλημμελήματα της παραχάραξης, της κιβδηλείας, της πλαστογραφίας, της ψευδούς βεβαίωσης, της δωροδοκίας, της εκβίασης, της κλοπής, της υπεξαίρεσης, της απιστίας, της απάτης, της καταπίεσης, της αιμομιξίας, της μαστροπείας, της σωματεμπορίας, της παράβασης της νομοθεσίας για τα ναρκωτικά ή για το λαθρεμπόριο, καθώς και της παράβασης καθήκοντος, εφόσον από την τελευταία προξενείται συγκεκριμένη οικονομική βλάβη στο δήμο, στην κοινότητα ή στα νομικά τους πρόσωπα. Για την έκπτωση εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας.
2. α. Όταν γίνεται παραπομπή για κακούργημα με αμετάκλητο βούλευμα ή απευθείας κλήση, ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας οφείλει να θέσει τον εγκαλούμενο σε κατάσταση αργίας, ώσπου να εκδοθεί η απόφαση του ποινικού δικαστηρίου. Σε περίπτωση έκδοσης αθωωτικής πρωτόδικης απόφασης αίρεται αυτοδικαίως η αργία και η διοικητική ποινή θεωρείται ως μηδέποτε επιβληθείσα.
β. Εάν εκδοθεί οριστική καταδικαστική απόφαση για τα πλημμελήματα της προηγούμενης παραγράφου, ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας οφείλει να θέσει τον καταδικασθέντα σε κατάσταση αργίας ώσπου να εκδοθεί αμετάκλητη αθωωτική απόφαση, οπότε και αίρεται αυτοδικαίως η αργία, η δε διοικητική ποινή θεωρείται ως μηδέποτε επιβληθείσα.
3. Οι διατάξεις των άρθρων 183 έως 187 εφαρμόζονται και στους προέδρους και τα μέλη των συμβουλίων των δημοτικών διαμερισμάτων.}