|
Η παράγραφος 2 του άρθρου 10 του νόμου [Ν] 1276/1982 (ΦΕΚ 100/Α/1982) αντικαθίσταται και προστίθενται παράγραφοι 3 και 4 ως εξής:
{2. Στην περίπτωση που οι ασφαλιστικοί οργανισμοί αδυνατούν να οργανώνουν δικές τους ή να μισθώνουν παιδικές κατασκηνώσεις, μπορούν με έγκριση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: α) να καλύπτουν δαπάνες για την αποστολή των παραπάνω παιδιών σε κατασκηνώσεις του Δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή οργανισμών με κοινωφελή χαρακτήρα και β) να διαθέτουν ποσά για ιδιωτικές Κατασκηνώσεις καταβάλλοντες ημερήσια τροφεία, το ύψος του οποίου καθορίζεται και αναπροσαρμόζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Με την ίδια απόφαση καθορίζεται ο τρόπος, ο χρόνος και η διαδικασία καταβολής αυτού.
Καταστατικές διατάξεις που προβλέπουν την καταβολή ποσών χωρίς τη διαμονή στις Κατασκηνώσεις καταργούνται, ενώ διατάξεις που καθορίζουν εφάπαξ ποσά κατώτερα αυτών που ορίζει η παραπάνω απόφαση εξακολουθούν να ισχύουν.
3. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ύστερα από πρόταση του Υπουργείου Εξωτερικών και σύμφωνη γνώμη των διοικητικών συμβουλίων των ασφαλιστικών οργανισμών, δύνανται, για λόγους εθνικούς και κοινωνικούς, να διατίθενται ποσά για τη φιλοξενία παιδιών μη δικαιούχων σε Κατασκηνώσεις του Δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή οργανισμών με κοινωφελή χαρακτήρα ή ιδιωτών.
4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Υγείας και Πρόνοιας καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις λειτουργίας των ιδιωτικών κατασκηνώσεων, οι κυρώσεις σε περίπτωση μη τήρησής τους, η διαβάθμισή τους σε κατηγορίες, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια σχετική με τη λειτουργία τους.}