 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
1. Τα κράτη μέλη συγκροτούν σύστημα περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων των εγκαταστάσεων για την εξέταση όλων των σημαντικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων.
Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι φορείς εκμετάλλευσης παρέχουν στις αρμόδιες αρχές κάθε αναγκαία βοήθεια για τη διενέργεια των επισκέψεων στο χώρο, τη δειγματοληψία και τη συλλογή κάθε στοιχείου που απαιτείται για την εκτέλεση των καθηκόντων τους, για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας.
2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι όλες οι εγκαταστάσεις καλύπτονται από σχέδιο περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο και εξασφαλίζουν ότι το σχέδιο επανεξετάζεται τακτικά και, κατά περίπτωση, αναπροσαρμόζεται.
3. Κάθε σχέδιο περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
α) γενική αξιολόγηση των σημαντικών περιβαλλοντικών ζητημάτων,
β) τη γεωγραφική περιοχή που καλύπτει το σχέδιο επιθεωρήσεων,
γ) μητρώο των εγκαταστάσεων που καλύπτει το σχέδιο,
δ) διαδικασίες για την κατάρτιση προγραμμάτων, τακτικών περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων βάσει της παραγράφου 4,
ε) διαδικασίες για έκτακτες περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις βάσει της παραγράφου 5,
στ) όπου απαιτείται, προβλέψεις για τη συνεργασία μεταξύ των διαφόρων αρχών επιθεώρησης.
4. Βάσει των σχεδίων επιθεώρησης, η αρμόδια αρχή καταρτίζει περιοδικά προγράμματα τακτικών περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων, συμπεριλαμβανομένης της συχνότητας των επιτόπου επισκέψεων για τις διάφορες κατηγορίες εγκαταστάσεων.
Η περίοδος μεταξύ δύο επιτόπου επισκέψεων βασίζεται σε συστηματική εκτίμηση των περιβαλλοντικών κινδύνων των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων και δεν υπερβαίνει το ένα έτος για τις εγκαταστάσεις που δημιουργούν τους μεγαλύτερους κινδύνους και τρία έτη για τις εγκαταστάσεις που δημιουργούν τους μικρότερους κινδύνους.
Εάν κατά την επιθεώρηση διαπιστωθεί περίπτωση μη συμμόρφωσης προς τους όρους της άδειας, διενεργείται πρόσθετη επιτόπου επίσκεψη εντός έξι μηνών από την εν λόγω επιθεώρηση.
Η συστηματική εκτίμηση των περιβαλλοντικών κινδύνων βασίζεται τουλάχιστον στα ακόλουθα κριτήρια:
α) τις πιθανές και πραγματικές επιπτώσεις των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον, λαμβάνοντας υπ' όψιν τα επίπεδα και τα είδη εκπομπών, την ευαισθησία του τοπικού περιβάλλοντος και τον κίνδυνο ατυχημάτων,
β) το ιστορικό της συμμόρφωσης με τους όρους της άδειας,
γ) τη συμμετοχή του φορέα εκμετάλλευσης στο ενωσιακό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και ελέγχου (EMAS), σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) υπ' αριθμόν 1221/2009 [32].
Η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τα κριτήρια για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών κινδύνων.
5. Έκτακτες περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις διενεργούνται προκειμένου να διερευνηθούν σοβαρές περιβαλλοντικές καταγγελίες, σοβαρά περιβαλλοντικά ατυχήματα, συμβάντα και περιπτώσεις μη συμμόρφωσης, το ταχύτερο δυνατόν και, όπου ενδείκνυται, πριν από τη χορήγηση, επανεξέταση ή αναπροσαρμογή της άδειας.
6. Μετά από κάθε επιτόπου επίσκεψη, η αρμόδια αρχή συντάσσει έκθεση που περιγράφει τις σχετικές διαπιστώσεις όσον αφορά τη συμμόρφωση της εγκατάστασης με τους όρους της άδειας και περιέχει συμπεράσματα σχετικά με το κατά πόσον απαιτούνται περαιτέρω ενέργειες.
Η έκθεση κοινοποιείται στον οικείο φορέα εκμετάλλευσης εντός δύο μηνών από την πραγματοποίηση της επιτόπου επίσκεψης. Η έκθεση δημοσιοποιείται από την αρμόδια αρχή σύμφωνα με την οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28-01-2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες [33], εντός τεσσάρων μηνών από την πραγματοποίηση της επιτόπου επίσκεψης.
Με την επιφύλαξη του άρθρου 8, παράγραφος 2, η αρμόδια αρχή εξασφαλίζει ότι ο φορέας εκμετάλλευσης προβαίνει σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες που αναφέρονται στην έκθεση εντός εύλογης χρονικής περιόδου.
[32] Κανονισμός (ΕΚ) υπ' αριθμόν 1221/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25-11-2009, για την εκούσια συμμετοχή οργανισμών σε κοινοτικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS) (ΕΕL 342/2009, σελίδα 1).
[33] ΕΕL 41/2003, σελίδα 26.