|
1. Εις τους κινηματογράφους και τα θέατρα δέον να υπάρχει και έτερος φωτισμός, φωτισμός κινδύνου, εντελώς ανεξάρτητος των λοιπών και τοιούτος ώστε εν περιπτώσει τελείας διακοπής του κυρίως φωτισμού οι θεατές να δύναται να κυκλοφορήσουν. Τουτέστιν δέον ο φωτισμός κινδύνου να είναι τοιαύτης εντάσεως ώστε να αποφεύγεται εντός της αιθούσης ή της πλατείας των υπαιθρίων το ψηλαφητό σκότος.
Οι θύρες της αιθούσης των θεατών ή της πλατείας των υπαιθρίων κινηματογράφων και θεάτρων, οι προθάλαμοι, κλίμακες, αυλές, δίοδοι και έξοδοι, δέον να φωτίζονται ιδιαιτέρως καλώς.
Συνίσταται η τοποθέτησις εις τους διαδρόμους, διόδους και βαθμίδας της αιθούσης ή της πλατείας των υπαιθρίων και του υπερώου, πλευρικών λαμπτήρων εις μικρόν ύψος ή η τοποθέτησις λαμπτήρων επί του δαπέδου κεκαλυμμένων δι' ισχυρής υάλου.
2. Οι εντός της αιθούσης ή της πλατείας των υπαιθρίων και των παραρτημάτων τούτων εγκατεστημένοι λαμπτήρες φωτισμού κινδύνου δέον να θαμβώνται χρωματισμένοι κυανοί κατά τρόπον τοιούτον, ώστε η αίθουσα ή η πλατεία και τα παραρτήματα τούτων να φωτίζονται επαρκώς.
3. Οι λαμπτήρες φωτισμού κινδύνου δέον να είναι ξεχωριστοί των λαμπτήρων του κυρίως φωτισμού, ούτως ώστε να ελέγχεται ευχερώς η λειτουργία των.