|
1. Το δικαστήριον προβαίνει εις αναγνώριση των δικαιούχων της αποζημιώσεως, επί τη βάσει των υποβληθέντων σε αυτό κατά το άρθρο 24 παράγραφος 5 του παρόντος νομοθετικού διατάγματος στοιχείων, ως και παντός στοιχείου, υποβαλλομένου σε αυτό υπό των διαδίκων ή που διερευνάται αυτεπαγγέλτως υπ' αυτού, δι' εκδόσεως οριστικής αποφάσεως, ενιαίας ως προς όλους τους αξιούντες δικαιώματα επί του απαλλοτριούμενου. Προκειμένου περί απαλλοτριώσεως χώρου εντός σχεδίου πόλεως, διαιρουμένου στο κτηματολογικό διάγραμμα της απαλλοτριώσεως δι' εγκεκριμένων οδών εις οικοδομικά τετράγωνα, έκαστον τούτων θεωρείται αυτοτελής έκτασις, δι' ην δύναται να εκδοθεί ιδία αναγνωριστική απόφασις, ενιαία δια τους στο οικοδομικό αυτό τετράγωνο αξιούντος δικαιώματα.
2. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου, μετά την λήψη των υποβληθέντων σε αυτό κατά το άρθρο 24 παράγραφος 5 στοιχείων, δια πράξεως αυτού, εκδιδομένης εντός τριών ημερών από της λήψεως τούτων, ορίζει κατά προτίμηση τόπον και χρόνον συζητήσεως. Αντίγραφον της πράξεως μετά κλήσεως προς εμφάνιση κοινοποιείται, επιμέλεια του δικαστηρίου, δέκα πέντε ημέρας προ της ορισθείσης δικασίμου, εις τον υπόχρεων προς πληρωμή της αποζημιώσεως και εις όλους τους φερομένους ως ιδιοκτήτες ή έχοντας εμπράγματα δικαιώματα. Εάν ο προς ον η επίδοσις τυγχάνει κάτοικος αλλοδαπής ή αγνώστου διαμονής, η προθεσμία επιδόσεως είναι τριάκοντα ημερών προ της δικασίμου, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των περί επιδόσεως, διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και που παρατείνεται αναλόγως, εν τοιαύτη περιπτώσει, του χρόνου προσδιορισμού της δικασίμου.
3. Επί της υπό του παρόντος άρθρου προβλεπομένης διαδικασίας, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 17 παράγραφοι 2, 3 και 4, του άρθρου 18 παράγραφοι 4, 5, 6, 7, 8 και 9.
4. Το δικαστήριον απέχει του να εκδώσει απόφαση περί αναγνωρίσεως ενός ή περισσότερων δικαιούχων της αποζημιώσεως:
α) Εάν εκ της διαδικασίας, ιδία μετά σχετική δήλωση του Δημοσίου, γενομένη σε ακροατήριο προκύπτει ότι πιθανολογούνται σφόδρα κυριότης ή έτερον εμπράγματο δικαίωμα τούτου επί του απαλλοτριωθέντος. Εν τοιαύτη περιπτώσει, τα εμπράγματα ταύτα δικαιώματα κρίνονται δικαστικώς κατά την τακτική διαδικασίαν, βάσει των οικείων διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, κατόπιν επί τούτο αγωγής του Δημοσίου ή παντός αξιούντος να αναγνωρισθεί δικαιούχος της αποζημιώσεως.
β) Εάν εκ της διαδικασίας προκύπτει, ότι η κυριότης ή έτερον εμπράγματο δικαίωμα επί αυτού που απαλλοτριώθηκε αμφισβητείται μεταξύ περισσότερων υποτιθεμένων δικαιούχων, ούτως ώστε καθίσταται αναγκαία η ειδική περαιτέρω δικαστική έρευνα των προβαλλομένων υπό των μερών αξιώσεων. Εν τοιαύτη περιπτώσει, η αμφισβήτησις περί τα εμπράγματα ταύτα δικαιώματα κρίνεται δικαστικώς κατά την τακτική διαδικασίαν, βάσει των οικείων διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, κατόπιν επί τούτο αγωγής παντός επικαλουμένου τοιούτον δικαίωμα και αξιούντος να αναγνωρισθεί δικαιούχος της αποζημιώσεως.
γ) Εάν εκ της διαδικασίας προκύπτει, ότι δεν αποδεικνύεται εμπράγματο δικαίωμα του αξιούντος να αναγνωρισθεί δικαιούχος της αποζημιώσεως επί του απαλλοτριωθέντος. Εν τοιαύτη περιπτώσει, δύναται ούτος, που προσκομίζει νέα στοιχεία, να ζητήσει άπαξ και μόνον εισέτι, δι' αιτήσεως προς το δικαστήριον, όπως η αξίωσις αυτού κριθή εκ νέου, κατά την υπό του παρόντος άρθρου προβλεπόμενη διαδικασίαν. Ούτος δύναται να ζητήσει την αναγνώριση αυτού ως δικαιούχου της αποζημιώσεως και κατά την τακτική διαδικασίαν, βάσει των οικείων διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
5. Μόνη η απόδειξις νομής επί του απαλλοτριωθέντος ουδέν δικαίωμα προς αποζημίωση θεμελιώνει.
6. Η απόφασις του δικαστηρίου εις ουδέν υπόκειται ένδικο μέσον.